Συνάντησα έναν πρώην υπουργό οικονομικών και είχα μαζί του μία oμολογουμένως ειλικρινή συζήτηση. (Δεν είναι κανείς από όσους σας έρχονται στο μυαλό, αφού ενδεικτικά σας λέω ότι έχουν περάσει τουλάχιστον 25 χρόνια που αποσύρθηκε από την πολιτική.)
Ο πρώην υπουργός λοιπόν γηραιός και σοφός γιατί όπως μου είπε «άργησα αλλά παραδέχομαι τα λάθη μου» απαλλαγμένος από την «πετριά» της πολιτικής, συχνά πυκνά αναπολεί τις παλιές κυβερνήσεις με εξαιρετικά κριτικό πνεύμα και αναρωτιέται γιατί οι νεότερες …γενιές υπουργών δεν διδάσκονται από τις δικές (του) τους αστοχίες και παραλείψεις.
Μέρος της κουβέντας παραθέτω αυτούσια εδώ
-Τελικά ψηφοφόροι, δημόσιο και πολιτικοί είναι ένα;
-Την εποχή της υπουργίας μου, ιδρύθηκε μεγάλη κρατική τράπεζα, τοπικού χαρακτήρα στην εκλογική μου περιφέρεια. Ανέλαβα εγώ να διορίσω… ρουσφετολογικά τους υπαλλήλους. Πέρασαν όλοι από το γραφείο μου. «Δικό μας το παιδι; Δικό μας». Έχει τυπικά προσόντα για τη δουλειά; Να προσληφθεί! Έτσι ποντάρισα σε… ψηφοφόρους που ευγνώμονες για τον διορισμό τους θα με αντάμειβαν στις εκλογές. Μαζί φυσικά με τις οικογένειές τους.
-Και;
-Ύστερα από έναν χρόνο έγιναν οι εκλογές του συνδικαλιστικού οργάνου της τράπεζας. Η αντίθετη πολιτική παράταξη από το κόμμα μου έλαβε το… 55% των ψήφων! Δεν πίστευα στα μάτια μου και αναρωτήθηκα «μα τους αντίπαλους μου διόρισα;»
- Τι θέλετε να πείτε κ. υπουργέ ότι οι ψηφοφόροι δεν έχουν… μπέσα;
-Θέλω να πω ότι τα δύο λεγόμενα – μια φορά κι έναν καιρό - κόμματα εξουσίας, μπήκαν εδώ και τρείς δεκαετίες σε αυτό το παιχνίδι (διορισμών). Έχουμε ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους και ένα εκατομμύριο συνταξιούχους δημοσίους υπαλλήλους, που διορίστηκαν αν όχι όλοι, οι περισσότεροι με κομματικά και πελατειακά κριτήρια και το αποτέλεσμα είναι το ΠΑΣΟΚ να οδεύει στην διάλυση και η ΝΔ να βρίσκεται σε πρωτοφανή μικρά ποσοστά με δυναμική προς τα κάτω
-Δεν πιστεύω κύριε υπουργέ να εννοείτε ότι πρέπει ο ψηφοφόρος να είναι… δεμένος με το κόμμα που τον διόρισε;
-Αυτό ακριβώς… δεν συμβαίνει και δεν συνέβαινε ποτέ! Όσο κι αν τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας το ήθελαν! Ο ψηφοφόρος αφού πάρει τον διορισμό του, την εργασιακή ασφάλεια για μια… ζωή, τους παχυλούς μισθούς στις ΔΕΚΟ, τώρα ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ ή Χρυσή Αυγή!
-Γιατί δεν έχει το δικαίωμα της ελεύθερης ψήφου;
- Φυσικά, μην παρεξηγηθώ, πλην όμως έγιναν ένα σωρό διορισμοί, καταληστεύθηκε ο κρατικός προϋπολογισμός με έξοδα από άχρηστους υπαλλήλους και υπηρεσίες και το αποτέλεσμα είναι τα κόμματα που έκαναν τα ρουσφέτια να καταστρέψουν την οικονομία της χώρας με δανεικά για να συντηρήσουν την πελατεία τους η οποία τελικά τους γύρισε την πλάτη…
-Σε ποιά κατάσταση πιστεύεται ότι θα ήταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αν δεν έκαναν τα ρουσφέτια;
-θα ήταν δύο μεγάλα κόμματα, θα εναλλάσσονταν στην εξουσία και ίσως έκαναν και δουλειά για τον τόπο. Οι διορισμοί κι αυτή η αντίληψη κατέστρεψαν την χώρα και τους …ίδιους. Και είναι απορίας άξιο γιατί δεν έχουν την τόλμη να προχωρήσουν σε απολύσεις, τώρα, όπως ζητούν οι πιστωτές!
-Το πολιτικό κόστος…
-Σήμερα στις απολύσεις δεν υπάρχει πολιτικό κόστος. Μόνο…προσωπικο! Τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ ΝΔ) είναι κατεστραμμένα. Μοναδική περίπτωση για να προχωρήσει η Ελλάδα είναι να το συνειδητοποιήσουν και να κάνουν θαρραλέες ενέργειες που θα σώσουν τον τόπο και τους… εαυτούς τους. Γιατί υπάρχουν και ψηφοφόροι που δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι…
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Facebook
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου