"Κράτος... κουρελού"

Γράφει ο Έρμιππος

Σχετικά με αυτήν την περίφημη τροπολογία, που παραγράφει το αξιόποινο των αδικημάτων, που διέπραξαν κατά καιρούς αγρότες, ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες και άλλοι λαϊκοί αγωνιστές, στην προσπάθεια τους να φέρουν περισσότερη δημοκρατία στον τόπο. 

Δεν ξέρω πολλά νομικά, αλλά διαβάζω πότε πότε το Σύνταγμα, για προσωπική αναψυχή. 

Βλέπω λοιπόν ότι λέει κάπου: Άρθρο 47 1. [...] 2. [...] 3. Αμνηστία παρέχεται μόνο για πολιτικά εγκλήματα, με νόμο που ψηφίζεται από την Ολομέλεια της Βουλής με πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών. 4.Αμνηστία για κοινά εγκλήματα δεν παρέχεται ούτε με νόμο. 

Ούτε με νόμο, λέει ο υπέρτατος νόμος. Είναι η παραγραφή είδος αμνηστίας ή όχι; Και το ΣτΕ, που ξέρει τόσο καλά το Σύνταγμα, όταν αυτό "απαγορεύει" την ελληνοποίηση των μαυριδερών, χωρίς το δικό μας αίμα, που γεννήθηκαν εδώ, τι έχουν να πουν γιαυτό; 

Τώρα, βέβαια, εγώ μπορεί να μην καταλαβαίνω καλά, αλλά κάποιος που σπούδασε αυτά τα πράγματα ας μας εξηγήσει. Είναι πολιτικό έγκλημα να κλείνεις τους δρόμους, να θέτεις τους πολίτες σε κατάσταση ομηρείας και να εκβιάζεις αναίσχυντα την ικανοποίηση των αιτημάτων σου. 

Και ας μας πει γιατί χρειαζόμαστε τους νόμους όταν έχουμε στην κεφαλή του κράτους τους φωτισμένους. Και να μην ξεχνούν οι γελοίοι βουλευτές πως όλοι μπορούν να βρουν ένα "πολιτικό" λόγο για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους απέναντι σε ένα κράτος κουρελού. 

Άλλος για να μην πληρώσει την εφορία, άλλος για να καταλάβει δημόσια κτίρια, να καταπατήσει δημόσια περιουσία ή να λήστέψει τράπεζα στον Βελβενδό.