Γράφει ο Έρμιππος
Ο δικαστής Μιχάλης Ντόστας δεν είναι από αυτούς που αποφάσισαν για πρώτη φορά να εκφράσουν με υψηλό φρόνημα τις απόψεις τους και να αντισταθούν στο τσουνάμι του άκρατου ατομισμού, του επαγγελματικού αυτισμού, του συντεχνιακού λαϊκισμού και της αδιαφορίας για την κοινωνία.
Ήδη, τον Οκτώβριο του 2011, ο κ. Ντόστας είχε το θάρρος να σχολιάσει επώνυμα, (επώνυμα, την στιγμή που ακόμη και τα επαινετικά σχόλια που γράφτηκαν τότε, του τύπου "Μπράβο, κύριε Πρόεδρε, έστω και την ύστατη στιγμή, μπράβο", ήταν όλα ανώνυμα) την εγκύκλιο του τότε προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (και σημερινού βουλευτή επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας) Χ. Αθανασίου, στην ιστοσελίδα ΔΙΚΑΣΤΗΣ.
Με την εγκύκλιο αυτή ο καλός αυτός συνδικαλιστής διέταζε σχεδόν τους συναδέλφους του να εφαρμόσουν υποχρεωτικά την απόφαση του συνδικαλιστικού οργάνου, πραγματοποιώντας, παράνομες σύμφωνα με το Σύνταγμα, τρίωρες στάσεις εργασίας.
Έγραφε τότε ο κ. Ντόστας:
Θεωρώ άκομψη τη φράση "θεωρώ αδιανόητο να υπάρξει έστω και ένας συνάδελφος που να μην εφαρμόσει τις αποφάσεις αυτές". Ακόμη και στις νόμιμες απεργίες υπάρχει και το λεγόμενο "αρνητικό απεργιακό δικαίωμα". Η εξαγγελθείσα από την ΕΔΕ απεργία είναι ευθέως αντισυνταγματική και παράνομη και ως εκ τούτου αδιανόητο είναι το να εφαρμοστεί η απόφαση της Συνέλευσης.
Η παραπάνω φράση με την απολυτότητά της, όταν απευθύνεται από Αρεοπαγίτη σε κατώτερους δικαστές, μπορεί να εκληφθεί - έστω και από κάποιον κακόπιστο- ως έμμεση απειλή για την υπηρεσιακή του μεταχείριση και εξέλιξη και για αυτό έπρεπε να παραλειφθεί.
Εγώ προσωπικά δεν θα εφαρμόσω την απόφαση, καθότι:
Α) όταν ανέλαβα καθήκοντα δικαστή, ορκίστηκα υπακοή στο Σύνταγμα (και άρα και στο άρθρο 23 παρ.2 εδ. β΄αυτού),
Β) ενόψει του ότι η Χώρα βρίσκεται κατά κοινή παραδοχή στο χείλος του γκρεμού δεν θα τη σπρώξω και εγώ συμμετέχοντας σε μία κινητοποίηση, που στην ουσία οδηγεί σε απενεργοποίηση της τρίτης κρατικής λειτουργίας. Επειδή ακριβώς ιεραρχώ την πατρίδα μου και το κύρος της Δικαιοσύνης ως θεσμού πάνω από το στενό οικονομικό και επαγγελματικό μου συμφέρον. Μιχάλης Ντόστας, Πρωτοδίκης Γρεβενών.
17 Οκτωβρίου 2011 7:52 μ.μ.
Ο έπαινος δεν είναι ότι ο κ. Ντόστας τιμά τα χρήματα που παίρνει από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού. Ο έπαινος είναι ότι ο Δικαστής τιμά πριν από όλα τον όρκο και τον καίριο θεσμικό του ρόλο.
Ας ελπίσουμε ότι υπάρχουν και άλλοι τέτοιοι. Και ας φροντίσουμε να τους πούμε ότι αν αποφασίσουν να αντισταθούν θα μας βρουν δίπλα τους στις προσπάθειες τους. *
9:13:00 π.μ.
Μ. Καραπαναγιωτίδου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου