Ο κ. Μανιτάκης, οι επίορκοι και η υπομονή μας...

Θα με πείτε «μετά Χριστόν προφήτης» όμως η συγκατοίκηση με τη ΔΗΜΑΡ είναι ζημιογόνα, ψυχοφθόρα και στο τέλος περιττή, αφού μια χαρά βγήκαν τα κουκιά στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στιs επαναληπτικέs εκλογέs για να συγκυβερνήσουν και να ασκήσουν την πολιτική τους. 

Η άρνηση του κυρίου Κουβέλη, να σχηματίσει κυβέρνηση στις πρώτες εκλογές με τα άλλα δύο κόμματα, δεν τιμωρήθηκε. Σας θυμίζω οτι προτίμησε να ρίξει τη χώρα σε ακυβερνησία για τα κομματικά της συμφέροντα παρά να συναινέσει.

Και μετά αφού περάσαμε τρομερούς κινδύνους πέρυσι το καλοκαίρι για να φανεί μεγάλη η συναίνεση ανταμείφθηκε η «περιττή» ΔΗΜΑΡ, καταλαμβάνοντας νευραλγικό πόστο, το υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης με επικεφαλής τον Μανιτάκη ο οποίος ως υπουργός της αριστεράς επιτελεί «θαυμάσια» το έργο του. Δημιουργεί προσχώματα για να υπερασπιστεί την πολιτική άρνησης απολύσεων από το δημόσιο και παρεκκλίνει του χρόνου ισχυριζόμενος ότι μέσω συνταξιοδοτήσεων θα επιτύχει το νούμερο μείωσης 150 χιλιάδων. (Δεν θα σχολιάσω ότι και έτσι να είναι απλώς θα αλλάξουμε κωδικό, και από μισθοδοτούμενους θα τους πληρώνουμε ώς συνταξιούχους).

Ο Στουρνάρας έχει βγει ήδη από τα ρούχα του, όπως και η Τρόικα, ενώ ο πρωθυπουργός ακόμη δείχνει ψυχραιμία ενόψει του κινδύνου  να μη λάβουμε την επόμενη δόση εξαιτίας του.  Ο πρώτος παντως τον εγκάλεσε για την τακτική του να μην απολύει τους… επίορκους και «ο υπουργός της αριστεράς» του απάντησε ότι για τους 7000 που έχουν παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη δεν υπάρχουν τελεσίδικες αποφάσεις και μόνο 800 έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα, αλλά η απόλυσή τους δεν θα έλυνε τα προβλήματα!  

Μάλλον δεν ενδιαφέρει τη ΔΗΜΑΡ, αν οι βαριά φορολογούμενοι πολίτες είναι σε θέση να ανεχθούν και να πληρώνουν με το υστέρημά τους  εκβιαστές, κλέφτες, ψυχοπαθείς κι άλλους προς …χρόνια δικαστική διερεύνηση επίορκους υπαλληλους. Αλλά πως εγώ, που αύριο θα πάω στην τάδε υπηρεσία για την υπόθεσή μου,  θα μιλήσω με κάποιον υπάλληλο και θα είμαι σίγουρη ότι δεν είναι… ένας ή μία από τους προαναφερθέντες ; 

Ο Σαμαράς πρέπει σύντομα να λύσει τα βαρίδια και να αντιληφθεί οτι ο υπουργός του κυρίου Κουβέλη δεν είναι μόνο «περιττός» πια αλλά και ζημία. Όπως άλλωστε ειχε πει ο  Μακιαβέλι «υπάρχουν δύο είδη συμμάχων, αυτοί που συντάσσονται μαζί σου- και πρέπει να τους αγαπάς και να τους τιμάς- και αυτοί που δεν το κάνουν γιατί εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα. Αυτούς τους… δεύτερους,  ο ηγεμόνας πρέπει να τους βλέπει σαν φανερούς εχθρούς. Γιατί σε δύσκολες εποχές θα βοηθήσουν…στην καταστροφή του». 

Μακάρι να μην ερθουν τέτοιες εποχές οχι για το καλο του ηγεμόνα, αλλά του τόπου, όμως σε αυτή την περίπτωση (των δύσκολων εποχών)αν θα έπρεπε να στηριχθούμε στη ΔΗΜΑΡ, αλίμονο μας…

Posted in: ΑΡΘΡΑ