Ο προϊστάμενος έπρεπε να μου πει...

Aναρωτήθηκε ο κ Τσιόδρας του Σκάι, γιατί η δικαιοσύνη κινήθηκε ύστερα απο δηλώσεις πολιτικών, πίεση κοινωνίας κτλ κτλ και δεν εφαρμόζεται ο νόμος απο ΕΛΑΣ και δικαστικούς λειτουργούς.  Θυμήθηκα, τη λίστα Lagarde και όσα είχε πει ο πρώην διευθυντής του ΣΔΟΕ κ. Διώτης. 

Είχε δώσει τον ορισμό της κακοδαιμονίας και ανεπάρκειας της ελληνικής διοίκησης. “Δεν μου έδωσε ο πολιτικός προϊστάμενος εντολή για να ενεργήσω για την λίστα Lagarde”

Δεν θέλω να το προσεγγίσω νομικά, γιατί ο νομομαθής πρώην εισαγγελέας γνωρίζει, ότι ο νόμος επιβάλει στον δημόσιο λειτουργό που θα λάβει γνώση παράνομων πράξεων να ενεργήσει αμέσως.

Απλά επισημαίνω τον ομφάλιο λώρο μεταξύ εκτελεστικής εξουσίας και διοίκησης, όταν η τελευταία ενώ είναι θεσμικά απελευθερωμένη να χειριστεί υποθέσεις, παρέμεινε… χειραγωγούμενη και υποτελής!

Γιατί ας πούμε ένας αστυνομικός διοικητής να αναμένει εντολές υπουργού για να εξιχνιάσει ένα έγκλημα; Επίσης γιατί ο διευθυντής της πολεοδομίας πριν ξεσκεπάσει μια αυθαιρεσία και καταπάτηση να περιμένει σχετικές υποδείξεις της πολιτικής ηγεσίας;

Γιατί στο φινάλε, ο διευθυντής του ελεγκτικού μηχανισμού του οικονομικού εγκλήματος να έχει ανάγκη από τις νουθεσίες και οδηγίες του υπουργού οικονομικών για να ελέγξει πιθανούς φοροφυγάδες;

Οι υψηλοί κρατικοί λειτουργοί κρίνονται όταν ακριβώς ενεργούν χωρίς να νοιάζονται για τι λένε οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους. Οι δικαιολογίες και οι ισχυρισμοί του κ. Διώτη, είναι «ομολογία», της ανεπάρκειας ενός συστήματος διοίκησης που παρέμεινε ανεύθυνο και εξαρτημένο...