Ευτυχώς που δεν ρωτούν...

Η ανακοίνωση του υπουργείου οικονομικών προβλήθηκε ως μία μεγάλη επιτυχία των ελεγκτικών μηχανισμών του. Αφορά τους περίπου 50 χιλιάδες καταθέτες εξωτερικού που εξήγαγαν κεφάλαια 54 δις ευρώ! Αφού εντοπίστηκαν θα ελεγχθούν, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι όλοι τους φοροφυγάδες. 

Ας πούμε λοιπόν πως οι μισοί είναι τίμιοι και αποδεικνύουν με παραστατικά πώς εξοικονόμησαν τα χρήματα που έστειλαν εκτός χώρας. Δηλαδή αντιπροσωπεύουν περίπου 25-30 δις ζεστού χρήματος που στερήθηκε η Ελληνική οικονομία. Άραγε θα σκεφτεί κανείς (όταν τα αρμόδια όργανα έρθουν σε προσωπική επαφή με τους ελεγχόμενους), να τους θέσουν το εξής ερώτημα  "Γιατί ρε παιδιά βγάλατε τα χρήματά σας στο εξωτερικό και δεν τα κρατήσατε στη χώρα μας, να κατασκευάσετε ένα εργοστάσιο, μία βιοτεχνία, να ανοίξετε μία νέα εμπορική δουλειά, να λειτουργήσετε ένα κατάστημα; Πλάκα κάνω, γιατί τέτοιο ερώτημα σε αυτή τη χώρα δεν το θέτει ούτε ένας, αφού όλοι γνωρίζουν την απάντηση...

Το σύστημα απεχθάνεται την επιχειρηματικότητα, θεωρούν (άλλοι λίγο άλλοι πολύ), το κέρδος κλοπή, οι συνδικαλιστές μισούν τους εργοδότες τους, η δημόσια διοίκηση προβάλει διαρκώς γραφειοκρατικά εμπόδια και το φορολογικό περιβάλλον είναι δαιδαλώδες και εχθρικό στις επενδύσεις .Και πώς μπορούν να επικαλεστούν την πατριωτική επιχειρηματικότητα, όταν δίκην πολεμικών ανακοινωθέντων κάθε μέρα εκτοξεύονται απειλές στους επαγγελματίες με κατασχέσεις, δεσμεύσεις, ελέγχους και φυλακίσεις;

Αν βάλουμε κάτω τα νούμερα , θα διαπιστώσουμε ότι αυτά τα 25-30 δις που "εμβάστηκαν" εκτός Ελλάδας από Έλληνες αποταμιευτές (και μάλιστα τοποθετήθηκαν σε χαμηλά επιτόκια Ευρωπαϊκών τραπεζών) θα αρκούσαν να μας βγάλουν από την ύφεση και να ανακόψουν τον κατήφορο  και το κύμα ανεργίας που σάρωσε την οικονομία. Γιατί αν επενδύονταν, θα συνέβαλαν πολλαπλασιαστικά στην αγορά και στις θέσεις εργασίας.

Η αποκάλυψη του πακτωλού των δισεκατομμυρίων που έφυγαν από τη χώρα, δεν είναι επιτυχία του υπουργείου οικονομικών και των κυβερνώντων μας, αλλά η έμπρακτη απόδειξη της αποτυχίας τους και της ανικανότητάς τους να αλλάξουν τις σαθρές δομές που μας έφεραν στην καταστροφή. Γιατί ο πραγματικός λόγος της κρίσης που μας ταλανίζει είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης των ίδιων των πολιτών μας που θα αρκούσαν και μόνο τα εγχώρια υπάρχοντα κεφάλαια (και όχι τα αναζητούμενα από εξωτικές και αραβικές χώρες που ποτέ δεν ήρθαν) να μας επαναφέρουν στην ανάπτυξη.

Καλά κάνουν λοιπόν και αποφεύγουν τις ερωτήσεις σε αυτούς που έχουν κεφάλαια και τρέχουν να τα φυγαδεύσουν, γιατί η απάντηση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ένα συμπυκνωμένο συμπέρασμα της ποιότητας της μεταπολιτευτικής μας διακυβέρνησης...