Mια ζωή αγώνας, μέσα και έξω από τα γήπεδα!

Του Θωμά Μίχου

Η ζωή καμιά φορά είναι τόσο άδικη που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Κάπως έτσι ξεκινάει και η ιστορία του Παναγιώτη Κουρδάκη. Του αμυντικού που προπονείται με τον Ηρακλή και «παλεύει» για να κερδίσει ένα συμβόλαιο στους «κυανόλευκους».

Ο Παναγιώτης, αν και μόλις 26 χρονών ξέρει πολύ καλά τι θα πει να αγωνίζεσαι. Η ζωή του έπαιξε άσχημο παιχνίδι, τον «δοκίμασε» στα πιο τρυφερά του χρόνια, στην ηλικία των 17, όμως αυτός βγήκε νικητής από την πιο δύσκολη δοκιμασία που συνάντησε ποτέ του. Τον καρκίνο.

Ηταν ακόμα μαθητής Λυκείου στο Διδυμότειχο όπου είναι και η γενέτειρά του. Από μικρός όμως έκανε και αυτός όπως και όλα τα παιδιά όνειρα. Το δικό του ήταν κάποια μέρα να μιλάει όλη η Ελλάδα γι΄αυτόν και το ταλέντο του με το ποδόσφαιρο. Σε ηλικία 14 ετών ο Παναγιώτης έπαιζε «10άρι» στην ΑΕ Διδυμοτείχου στη Δ” Εθνική και το καλοκαίρι του 2004 -στα 16 του- δοκιμάστηκε στον ΠΑΟΚ.

Ηταν η αρχή του ονείρου του. Οι τότε προπονητές της ακαδημίας είδαν το ταλέντο του και αποφάσισαν να τον εντάξουν στις ακαδημίες της ομάδας. Κάποια στιγμή όμως διαπίστωσε ότι ο ένας όρχις του ήταν πρησμένος, αλλά δεν το σπουδαιολόγησε.

Νόμιζα όπως όλοι οι νέοι ότι είμαι άτρωτος και θα κατακτήσω τον κόσμο. Κι επειδή ήταν και ευαίσθητο θέμα, δεν το είπα παραέξω» θυμάται σήμερα. Σε μία προπόνηση όμως τον Μάρτιο δέχτηκε την μπάλα στα γεννητικά όργανα. Δεν φανταζόταν βέβαια ότι αυτό το χτύπημα θα του έσωζε τη ζωή.

Ο φυσιοθεραπευτής που έσπευσε κοντά και είδε το πρήξιμο τον παρότρυνε να υποβληθεί σε εξετάσεις. Το ίδιο απόγευμα ο Παναγιώτης μαζί με την αδερφή του Τάνια επισκέφτηκαν το Ιπποκράτειο. «Περίμενα εκεί κάμποσες ώρες. Είχε βραδιάσει όταν ο γιατρός με ενημέρωσε για κάποια χάπια. Τον ρώτησα πότε θα πάω για μπάλα και μου λέει ποια μπάλα; Κινδυνεύεις να χάσεις έναν όρχι… Εχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου» αφηγείται ο Κουρδάκης σε μία παλιότερη συνέντευξη που είχε δώσει στην εφημερίδα «Goal».

Κάπου εκεί ξεκίνησε ο μεγάλος αγώνας ζωής που έδωσε ο 18χρονος τότε Παναγιώτης. Αμεσα, επικοινώνησε με τον μάνατζέρ του, Διονύση Γιαννόπουλο. Τον άνθρωπο που τον είχε υπό την προστασία του, στην Θεσσαλονίκη. Αυτός του σύστησε τον γιατρό, Γιώργο Γίτσο. Εκείνος φρόντισε να γίνουν αιματολογικές εξετάσεις. Ηταν ημέρα Παρασκευή. Τα αποτελέσματα βγήκαν άμεσα και ο Γίτσος του είπε: «Δευτέρα μπαίνεις χειρουργείο».

Χρόνια μετά, ο κ. Γίτσος (ο άνθρωπος που έσωσε τη ζωή του Κουρδάκη) είχε δηλώσει: «Ήταν ένα πολύ δύσκολο περιστατικό. Η αλήθεια είναι ότι οι πιθανότητες δεν ήταν υπέρ του Παναγιώτη, όπως το τεράστιο πείσμα και η αποφασιστικότητά του έκαναν το θαύμα τους και χαίρομαι γι αυτό, σαν παιδί μου τον αισθάνομαι» συμπληρώνει συγκινημένος.

Το χειρουργείο έγινε. Πέτυχε. Όμως η αρρώστια δεν είχε νικηθεί. Είχε κάνει μετάσταση στην κοιλιακή χώρα. Οι γιατροί έδιναν μοιρασμένες τις πιθανότητες να το ξεπεράσει. Ακολούθησε άλλη μία εγχείρηση, αγωγές και χημειοθεραπείες.

«Δεν με χωρούσε το νοσοκομείο. Μάλωνα με τους γιατρούς και με τη μητέρα μου. Ανθρωποι που έβλεπα τη μία μέρα, την άλλη πέθαιναν… Παίρναμε όλοι τα ίδια φάρμακα. Εχασα τα μαλλιά μου. Ηταν δύσκολο να το αντέξω ψυχολογικά σε εκείνη την ηλικία. Ημουν με έναν ορό στο χέρι. Ενιωθα το φάρμακο να κυλάει στις φλέβες μου. Δεν είχα όρεξη για φαγητό. Είχα εμετούς και έχασα 10 με 15 κιλά εκείνη την περίοδο, όπως και τα μαλλιά μου», θυμάται και αφηγείται στην συνέντευξη που έδωσε, ο ίδιος για τα όσα πέρασε.

Η ζωή του χαμογέλασε. Ο Παναγιώτης νίκησε τον καρκίνο και τον Οκτώβριο του 2006 επέστρεψε στα γήπεδα. «…πήγαινα περπατώντας από το σπίτι σε ένα πάρκο και πριν φτάσω στο παγκάκι λαχάνιαζα». Σταδιακά πάντως επέστρεψε στις προπονήσεις του ΠΑΟΚ «κουραζόμουν», αλλά χαιρόμουν που περπατούσα δίπλα στους συμπαίκτες» θυμάται. 

Τη σεζόν 2007-08 υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με τον «δικέφαλο» χωρίς να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα. Παραχωρήθηκε δανεικός σε Θερμαϊκό, Πυρσό Γρεβενών και Αναγέννηση Επανομής και φέτος έλυσε το συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ για να υπογράψει τριετές με τον ΟΦΗ, μέχρι να φτάσει να διαβεί το κατώφλι της Μίκρας και να δώσει, άλλη μία «μάχη» αυτή τη φορά για μία θέση στο ρόστερ του Ηρακλή. Αλλωστε, την μεγάλη «μάχη» την κέρδισε και μπροστά σε αυτήν όλες οι άλλες μοιάζουν μικρές.http://www.karfitsa.gr/2014/02/05/to-minyma-zois-toy-panagioti-koyrdak/