"Λάρα γοους" και ξερό ψωμί...

Ένα ακόμη φαινόμενο που δεν το πήρα εγκαίρως χαμπάρι είναι αυτό των τηλεπωλήσεων παντός είδους. Στην αρχή, είχαν πλασαριστεί σε παρακμιακά, μικρά, περιφερειακά ή ημινόμιμα κανάλια και δεν τις έδινα σημασία.

Στο φινάλε όμως «μου έκατσαν στο σβέρκο» ως πολιτική επικοινωνία, εκδοτών, βιβλιοπωλών, δήθεν δημοσιογράφων κι άλλων συναφών επαγγελμάτων. Σε ορισμένα όμως "προϊόντα" όπως πχ υποψήφιοι, ιερόδουλες, καινοτομίες για κατσαρίδες ή πλύσεις χωρίς απορρυπαντικά, υπήρχε πάντα η ένδειξη «τηλεπωλήσεις», "ακολουθεί πολιτική διαφήμιση"ή "διακόπτουμε για διαφημίσεις" και δεν ήμουν στην τσίτα.

Δυστυχώς με την πάροδο των χρόνων, αυτές οι «ταμπέλες» έχασαν τη σημασία τους, μαζί με τα τόσα άλλα που χάθηκαν. Όμως οι τηλεπωλήσεις άντεξαν και συνεχίζονται και αυτό δεν θα με πείραζε, αν δεν συνειδητοποιούσα ότι τώρα είναι που "θεριεύουν", τώρα που καθόμαστε περισσότεροι και περισσότερο στο σπίτι και στις οθόνες μας, έτοιμοι να "ψηθούμε" για κάθε είδος, άψυχο ή έμψυχο.

Το χειρότερο δε είναι που συνειδητοποιώ - στερνή μου γνώση να σ είχα πρώτα -  ότι τα περισσότερα "πλάνα" αφορούσαν και αφορούν τηλεπωλήσεις ιδεών, αντιρρήσεων, εικόνων, τρόπου ζωής, προσωπικοτήτων κι άλλων ακατανόμαστων.

Φυσικά τις "υπηρέτησα" στο παρελθόν ως ρεπόρτερ ιδιωτικής τηλεόρασης  και τις "υπηρετώ" και τώρα ως τηλεθεάτρια-καταναλώτρια πιστεύοντας και από πάνω ότι συμμετέχω σε κάτι πολύ μεγάλο, πχ στη βελτίωση του... κόσμου ολόκληρου!

Ναι τελικά κατάλαβα ότι πρώτη απ όλους "αγόρασα" εγώ...

Posted in: ΑΡΘΡΑ