Smiley face

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Ο Άκης, ο Γιάννος και άλλοι πολλοί...



Θα σου πω και γι αυτούς που
                γυρνούν τα γρανάζια

            και για κείνους που φορέσανε
                  μια σένια στολή
                            SADAHZINIA
                  ( ΘΑ ΞΟΡΚΙΣΩ ΤΑ ΚΡΥΦΑ)

H απολογία Κάντα* είναι μία αφήγηση της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας. Εκτός απο κυνικές παραδοχές, συμπεριλαμβάνει και την περιγραφή της διακυβέρνησης μιας ανεξέλεγκτης... μπανανίας όπου οι αξιωματούχοι της δωροδοκούνταν με τεράστια ποσά για να αγοράζουν με τους φόρους των πολιτών  άχρηστα όπλα.Τα υποβρύχια που έγερναν, τα τανκ Λέοπαρντ που ήταν ξεπερασμένα και χωρίς ανταλλακτικά, τα πυροβόλα που δεν έχουν οβίδες και τα αεροπλάνα που με τα ίδια χρήματα αγοράζαμε φτηνότερα και καλύτερα!

"Λέει μία παλιά παροιμία πως ο συνέταιρός σου καλύτερα να είναι απατεώνας παρά βλάκας. Γιατί τον απατεώνα μπορεί και να τον ελέγξεις με μεθόδους αλλά ο βλάκας θα σε καταστρέψει οπωσδήποτε!" Αν το παραφράσουμε για τα δικά μας δεδομένα, θα διαπιστώσουμε δυστυχώς οτι ισχύουν ταυτόχρονα ΚΑΙ τα δύο. Οι δικοί μας δεν ήταν ικανοί να εκβιάσουν τους διεθνείς πωλητές όπλων για να πάρουν μίζα, αλλά ταυτόχρονα και σωστά οπλικά συστήματα.

Δείτε τι θα έκανε ας πούμε ένα έξυπνο λαμόγιο.
Έχει να διαλέξει ανάμεσα σε τρεις τύπους τανκ. Το Α είναι ποιοτικό και σύγχρονο και έχει λογική τιμή. Το Β είναι μέτριο και η τιμή του ακριβή. Το Γ είναι ξεπερασμένο με προβλήματα χωρις ανταλλακτικά και είναι πανάκριβο.
 
Το έξυπνο λαμόγιο θα έλεγε στους προμηθευτές του Α : το δικό σας είναι το καλύτερο και θα έπρεπε αυτό να αγοράσω, αλλά επειδή εγώ είμαι υπουργός και απατεώνας και έχω τήν εξουσία να μην το κάνω και να προτιμήσω του ανταγωνιστή σας Γ που είναι χειρότερο και ακριβότερο θα μου σκάσετε τόσα για να κάνω το σωστό και να αγοράσω στξν καλύτερη τιμή, το καλύτερο όπλο για τον λαό μου. Απλά εσείς αντί να κερδίσετε 100 ή 200 εκατομμύρια, θα βγάλετε και μία προμήθεια 20 για μένα και τους συνεργάτες μου. Έτσι εγώ θα κλέψω εσάς που σας εκβιάζω, αλλά όχι τον λαό μου που θα ωφεληθεί γιατί θα αποκτήσει στξν καλύτερη τιμή το καλύτερο όπλο, ώστε κανένας ποτέ δέν θα μπορεί να με αποκαλύψει και να μου ρίξει ευθύνες.
Τέτοιου είδους απατεώνες ουδέποτε είχαμε. Οι ικανότητες των δικών μας έφταναν μέχρι του σημείου να τα αρπάξουν χωρίς να νοιάζονται τι αγοράζουν, όπως ο Τσοχατζόπουλος με τα υποβρύχια που έγερναν! 

Εκείνο όμως που αξίζει να σχολιαστεί - και έχει τεράστια σημασία για την επεξήγηση των αιτιών της κατάστασής μας - είναι οτι μέσα σε αυτή την πολύμηνη καταιγίδα των αποκαλύψεων της διαφθοράς και ενώ όλες οι αποκαλύψεις αφορούν την εποχή της διακυβέρνησης Σημίτη, ο ίδιος ο κ. Σημίτης μένει στο απυρόβλητο της κριτικής!

Ποιας κυβέρνησης υπουργός ήταν ο Τσοχατζόπουλος;
Ποιος ήταν ο πρωθυπουργός του υπουργού Μαντέλη;
Σε ποιανού κυβερνητικού σχήματος ήταν υπουργός οικονομικών ο Παπαντωνίου και γενικός γραμματέας Εθνικής άμυνας ο Κάντας;
Κι όμως ο κ Σημίτης απολαμβάνει
"πλήρη ασυλία" από όλα τα ΜΜΕ που όχι μόνο δέν καταφέρονται εναντίον των επιλογών του. αφού αποδεδειγμένα είχε συγκεντρώσει συμφερτό διεφθαρμένων πολιτικών 
(ακολουθούν και περαιτέρω αποκαλύψεις του Κάντα για άλλους ...πέντε πολιτικούς της περιόδου ) αλλά τόν προβάλλουν και ως τον σοφό καθηγητή και πρώην πρωθυπουργό που παρεμβαίνει για να μας συμβουλέψει!
 
*Μερικά αποσπάσματα της απολογίας Κάντα στον ανακριτή:
"...από εκει πήρα 300 χιλιάδες, από εκεί 600 από εκεί 1,5 εκατομμύρια κτλ"  Σύνολο 12,5, αλλά τα ποσά που βρέθηκαν είναι... 13,5 εκατομμύρια. Ο ανακριτής ρωτά για τη διαφορά και ο Κάντας προσπαθεί να θυμηθεί. Ο ανακριτής επιμένει "πρέπει να θυμηθείτε επιτέλους...
 Στο τέλος ο Κάντας απαντά "σίγουρα τα έκλεψα, αλλά δέν θυμάμαι πότε και από ποιούς"!

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Στραβοπατάω επίτηδες, για να τους μπερδεύω...

Ο φίλος και ιστιοπλόος Νίκος, κάθε χρόνο νοικιάζει σκάφος και πλέει στα ανοικτά της Χαλκιδικής γιατί του αρέσει η ελευθερία της θάλασσας. Φέτος, σε μία απότομη αλλαγή πλώρης δέχτηκε  τηλεφώνημα, από τον ιδιοκτήτη του σκάφους, με την απορία "Μήπως χάλασε ο αυτόματος πιλότος; Μήπως χάθηκες; Μήπως σου το έκλεψαν;" 
Προφανώς ο ιδιοκτήτης παρακολουθούσε τη διαδρομή του σκάφους -μέσω δορυφόρου- στο pc του. Ο φίλος του απάντησε ότι έκανε στροφή, για να "μαζέψει" τη Μαίστρα και να ορθοπλωρήσει... 

Κάπως έτσι έληξε η μαγεία και η αίσθηση της ελευθερίας για το Νίκο και στο υγρό στοιχείο.Τη χάσαμε κι εμείς, καιρό τώρα,  γιατί κατάφεραν ή καταφέραμε με πλήρη συναίνεση, να παραδώσουμε την ατομικότητα και ιδιωτικότητά μας σε ένα παγκόσμιο σύστημα που εννοεί όχι μόνο να παρακολουθεί αλλά και να καταγράφει τις ζωές μας!

Άλλωστε και η  δήλωση Σνόουντεν οτι "έχουμε ...αισθητήρες παρακολούθησης στις τσέπες μας" είναι ένα ακόμη γεγονός που πρέπει να μας θορυβήσει. 

Η χρονιά θα μείνει στην ιστορία ως η γιγάντωση των social media  - σε ένα κόσμο - όπου δεν υπάρχει ιδιωτικότητα... Τίποτα δεν αξίζει αν δεν γίνεται on lineΚαμία εκδρομή, κανένα πάρτι, καμία εκδήλωση δεν έχει αξία, αν οι επιτόπιες φωτογραφίες δεν αναρτώνται σε πραγματικό χρόνο και δεν ακολουθούν άμεσα οι σχολιασμοί, οι απαντήσεις και παρατηρήσεις των "φίλων".

Οι κυβερνήσεις, οι εταιρείες, οι ομάδες, τα κόμματα και όποιος άλλος θέλει, εκμεταλλεύονται αυτή την "τρέλα" και  αρχειοθετούν τις συνήθειες, την ιδεολογία, τις πολιτικές τοποθετήσεις, τις κοινωνικές συναναστροφές, τις σεξουαλικές προτιμήσεις και τις καταναλωτικές συνήθειες.Τίποτα δεν μένει κρυφό, αφού ζούμε σε έναν γυάλινο κόσμο όπου λαμβάνουμε την συναίνεση των άλλων, για τη μουσική που ακούσαμε σήμερα, μέχρι το καπέλο που φορέσαμε και το δείξαμε σε όλους προσδοκώντας το σχολιασμό τους ή έστω ένα like...


Είμαστε άραγε,δια της απώλειας της ιδιωτικότητας σε μία "Οργουλιανή" νέα κοινωνία, όπου το αυταρχικό καθεστώς που παρακολουθούσε τους πολίτες ως "μεγάλος αδελφός" αντικαταστάθηκε από το συλλογικό ασυνείδητο που ελέγχει, κριτικάρει και κατευθύνει τα μέλη της; Δεν θα το έλεγα! Περισσότερο θα το χαρακτήριζα ως την υλοποίηση του "τελευταίου ανθρώπου" του Νίτσε ως μία πλήρης ομογενοποίηση του ανθρώπινου είδους.


Έχουμε όλοι το στίγμα μας, μέσω του GPS του κινητού μας, με τη θέση μας σε γεωγραφικό πλάτος και μήκος και ... μια βούλα που αναβοσβήνει στο χάρτη ενώ χιλιάδες κάμερες καταγράφουν το περπάτημα μας στους δρόμους, τις θάλασσες και τα βουνά...



Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Κατάσχεται η φάτνη!


Χρόνια πολλά...


"χαιρετίσματα" του Νίκου Πουλιάδη


Οffshore ελληνικών τραπεζών;;;


Σχόλιο για το πρωτοσέλιδο της Αυριανής Μακεδονίας-Θράκης:



Λέει το άρθρο πώς μπορεί να πήρες δάνειο - στην Ελλάδα ας πούμε - από oποιαδήποτε τράπεζα αλλά αυτή  πούλησε το δάνειο σου είτε σε άλλη τράπεζα του εξωτερικού, είτε σε ξένο φάνς οπότε εκεί που είχες να κάνεις με ελληνική τράπεζα (την οποια έχεις στηρίξει με τους φόρους σου) τώρα οι διακανονισμοί των δόσεων ή άλλων παραμέτρων γίνονται με ξένους.

Το έχω δει στην πράξη, όταν φίλος "κυνηγούσε' κάποιον οφειλέτη με κατάσχεση και του κοινοποιήθηκε επίσπευση από ...Αγγλική τράπεζα (ενώ είχε απαίτηση ελληνική ιδιωτική τράπεζα που όμως είχε πουλήσει το δάνειο -προφανώς πακέτο με άλλα χαρτοφυλάκια δανείων- στην Αγγλική)

To ρεπορτάζ της εφημερίδας κάνει και μία αναφορά στο νέο νόμο που δίνει το δικαίωμα στις Ελληνικές τράπεζες να ιδρύσουν offshore επενδυτικών στην αλλοδαπή. Αυτό όντως είναι περίεργο και δεν ξέρω ακριβώς τι εξυπηρετεί. Πολλά μου έρχονται στο μυαλό. Από δανειοδοτήσεις σε "δικά" μας παιδιά , μέχρι κάποιες διευθετήσεις σε κόκκινα δάνεια επιχειρηματιών που θέλουν να απελευθερωθούν από τη στενότητα της σφιχτής πλέον Ελληνικής τραπεζικής αγοράς  

Στη χώρα μας δεν μπορούμε να δώσουμε δάνειο, πχ στην επιχείρηση της Καραπαναγιωτίδου, γιατί είμαι  'μαυρισμένη" στον Τειρεσία γιατί δεν έχω πιστοληπτική ικανότητα, γιατί αν μου δώσουν θα διαμαρτυρηθούν οι άλλοι, γιατί, γιατί, γιατί...  Επιπλέον αν είμαι "κοκκινισμένη" πως θα με διευκολύνουν να κάνω... τζαμπατζάν διακανονισμούς και κουρέματα; Πουλούν  το δάνειο μου στη θυγατρική στο εξωτερικό και παρακάμπτουμε δυσκολίες

Όμως, όπως μου είπαν οικονομολόγοι-φοροτεχνικοί,δεν ισχύει ότι θα μπορούν αυτά τα αλλοδαπά τραπεζικά σχήματα να κατάσχουν ακίνητα στην Ελλάδα, διότι  το νομικό πλαίσιο ισχύει ΠΑΝΤΑ εκεί που βρίσκεται το ακίνητο, ανεξάρτητα ποιος είναι ο πιστωτής.

Δηλαδή αν είμαι οφειλέτης ενός ξένου πιστωτή με εμπράγματη εξασφάλιση ακινήτων στην Ελλάδα τότε αυτός θα πρέπει να ακολουθήσει τη νομοθεσία της Ελλάδας, όσον αφορά τον πλειστηριασμό.(σύμφωνα με τα 900 άρια άρθρα του κώδικα πολιτικής δικονομίας). Αυτό ισχύει διεθνώς εκτός κι αν ο οφειλέτης με ενεργητική εξουσιοδότηση παραιτηθεί της εγχώριας νομοθεσίας και συμφωνήσει τις διαφορές να λυθούν μέσω αγγλοσαξονικού δικαίου'. (Θα θυμάστε την περίπτωση επί κυβέρνησης Παπαδήμου για το υπόλοιπο του δανείου μετά το PSI)

Η ιστορία έγινε για να ωφεληθούν κάποιοι προνομιούχοι και όχι για να χτυπηθούν οι μικροί,που εκ των πραγμάτων και της νομοθεσίας είτε χρωστούν σε ξένο τραπεζίτη είτε σε Έλληνα ισχύουν ακριβώς τα ίδια πράγματα...

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΟΥΝ!

Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου
http://www.karfitsa.gr/2013/12/23/minority-report/

melina
Με ποιο τρόπο θα βγούμε από το "λούκι" ; Θα μας σώσουν οι συνδικαλιστές; Οι συνταξιούχοι; Οι δημόσιοι υπάλληλοι; Το ΑΕΠ αυξάνεται όταν μεγαλώνει ο όγκος του συνολικού προϊόντος που πουλάμε και παράγουμε. Ε, λοιπόν οι συνταξιούχοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνδικαλιστές, δεν προσφέρουν ΟΥΤΕ ένα ευρώ στο ΑΕΠ.
Αυτοί που μπορούν να μας βγάλουν από το τέλμα είναι οι επιχειρηματίες, όσοι έμειναν και δραστηριοποιούνται ακόμη στον κόλαφο της αγοράς που ολοένα "ριχαίνει" και στεγνώνει. Το λογικό θα ήταν η κυβέρνηση να τους ζητήσει να βάλουν πλάτη, να τους καλοπιάσει και κυρίως να δώσει κίνητρα για να επενδύσουν. Ακόμη υπάρχουν 160 δις στις τράπεζες και καμιά εκατοσταριά σε άλλες χώρες και με 15-20 δις αν έπεφταν στην αγορά με νέες δουλειές και παραγωγικές επενδύσεις, μια χαρά θα έπαιρνε μπροστά η σκουριασμένη μηχανή της οικονομίας.

Όμως αντί γι αυτό, τι κάνει η κυβέρνηση; Με καθημερινά πολεμικά ανακοινωθέντα απειλεί και τρομοκρατεί τους επιχειρηματίες. Θα σας βάλουμε φυλακή, θα σας κατασχέσουμε τις περιουσίες σας, θα προχωρήσουμε σε δημεύσεις, θα σας στείλουμε κατηγορούμενους και θα σας ταράξουμε στους ελέγχους και στα πρόστιμα. Ωραίος τρόπος για να προσελκύσουμε νέους επενδυτές και να ενεργοποιηθούν λιμνάζοντα κεφάλαια προκειμένου να γίνουν νέα εργοστάσια και δουλειές...

Το επιχειρείν - που είναι και ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ τρόπος - έτσι και αλλιώς εμπεριέχει το ρίσκο της αποτυχίας. Ομως, ακόμη και μετά την αποτυχία του  "του τρελού" που έριξε  "ζωντανά" λεφτά στην αγορά, τον περιμένει κάτι πολύ χειρότερο! Το... κανίβαλο κράτος, αυτό που "τρώει" ή απειλεί οτι θα φάει!
Τελευταία έχουν ξεφύγει εντελώς και νομοθετούν αντισυνταγματικούς νόμους για να υπογραμμίσουν περισσότερο τον αυταρχισμό τους. (Aμέτρητες φορές ψηφίστηκαν νόμοι που κατέπεσαν ως αντισυνταγματικοί στα ανώτατα δικαστήρια. Αυτό συμβαίνει χωρίς συνέπειες, ενώ λογικά θα έπρεπε να είναι βαρύ ποινικό αδίκημα το να φτιάχνεις αντισυνταγματικούς νόμους και μάλιστα με ποινές που να προβλέπονται στα άρθρα περί επιβουλής του πολιτεύματος) Νομοθετούν λοιπόν λες και βρισκόμαστε σε ολοκληρωτικό καθεστώς, ακριβώς για να τρομοκρατήσουν και να αποτρέψουν με αυτό τον τρόπο τους μοναδικούς που μπορούν να μας σώσουν από την δύσκολη θέση.

Από τη νέα σοδειά των "νόμων-εκτρωμάτων" είναι ο έλεγχος σε σπίτια από το ΣΔΟΕ χωρίς δικαστικό αντιπρόσωπο. (Ισχύει σε όσους δήλωσαν την οικία τους εργασιακό χώρο). Απλούστευση λοιπόν των διαδικασιών και πάει περίπατο το οικιακό άσυλο! Στο εξής, είπε κάποιος, ο έφορος κάθε ΔΟΥ της χώρας θα μπορεί να προχωρεί σε κατασχέσεις ακόμη κι αν ΔΕΝ χρωστάς! Γιατί; Γιατί έτσι του γουστάρει ή επισήμως γιατί ...θεωρεί αυτός ότι στο μέλλον ενδέχεται να δημιουργήσεις χρέη (ενώ επαναλαμβάνω σήμερα δεν χρωστάς ούτε ένα ευρώ) οπότε σου δεσμεύει τα μετρητά σου στην τράπεζα, εννοείται με ένα κλικ του κομπιούτερ.

Το τεκμήριο αθωότητας, το οικιακό άσυλο, η οικονομική και επαγγελματική ελευθερία, η δικαστική προστασία με έννομα μέσα, οι θεμελιώδεις αρχές των ατομικών δικαιωμάτων καταποντίστηκαν οικτρά. Ομολογώ ότι είναι πραγματικά εφευρετικοί, αφού τέτοιο μέτρο - της κατάσχεσης χρημάτων κάποιου που ΔΕΝ χρωστάει - ούτε ο Χίτλερ στη ναζιστική Γερμανία δεν το σκέφτηκε.(Βέβαια την ίδια στιγμή αναρωτιέμαι, μήπως έχουν διεισδύσει χρυσαυγίτες στο υπουργείο αποποιούμενοι τους τραμπουκισμούς αλλά με νόμους προσπαθούν να επιβάλουν το φασισμό...) Όλα αυτά γίνονται βέβαια με την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος. Αυτό ήταν πάντοτε το επιχείρημα ολοκληρωτικών καθεστώτων. Με την ίδια λογική μπορούν να αρπάξουν όλες τις καταθέσεις των αποταμιευτών από τις τράπεζες, αφού αυτό ωφελεί το δημόσιο συμφέρον.

Μέχρι σήμερα είχα την εντύπωση πως... απλά οι "εγκέφαλοι" του υπουργείου ήταν αδαείς και αναποτελεσματικοί. Τώρα πια αναρωτιέμαι για χειρότερα. Αυτοί οι νόμοι με την αυταρχικότητα (και τον ολοκληρωτισμό που περικλείουν) είναι σίγουρο ότι θα καταπέσουν στα ανώτατα δικαστήρια της χώρας αλλά και στα Ευρωπαϊκά και δικαστήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η ζημιά όμως έγινε, αφού απεμπολήσαμε το μοναδικό τρόπο να γλιτώσουμε από την κρίση, να προσελκύσουμε επενδυτές oι οποίοι θα είναι...τρελοί να τοποθετήσουν τα χρήματά τους σε μία χώρα που κατάσχει χρήματα φορολογούμενων, χωρίς να έχει βεβαιωθεί πρώτα αν χρωστούν...

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Τα πρότυπα και οι κυριούλες...



Γράφει ο Έρμιππος

"Η πνευματική ηγεσία του τόπου, οι κορυφές των κορυφών της χώρας, οι συγκλητικοί του πανεπιστημίου Αθηνών, είχαν την καλοσύνη να διευκρινήσουν και με επίσημο τρόπο κάτι που ήταν ήδη γνωστό από καιρό.

Ότι η έννοια του εξαμήνου φοίτησης στα μαγαζιά τους είναι μέρος του τύπου, ο οποίος, σύμφωνα με τους νόμους που ψηφίζει η βουλή, πρέπει να ακολουθείται, ώστε τα απολυτήρια χαρτιά που χορηγεί το (εκπαιδευτικό ;;;) ίδρυμα να καλύπτουν τις νόμιμες απαιτήσεις για την κάθε φορά προβλεπόμενη προσαύξηση του μισθού των δημοσίων υπαλλήλων.

Μετά κάποιοι επιμένουν να ισχυρίζονται ότι για το κατάντημα της χώρας φταίνε αποκλειστικά οι λαϊκές κυρούλες, που παρασύρονται και ψηφίζουν ακατάλληλους πολιτικούς.

Οι κυρούλες, όμως, κάνουν μόνον αυτό που πρέπει να κάνει κάθε καλή κυρούλα και σε καμιά περίπτωση δεν συμπεριφέρονται διαφορετικά από όλες τις άλλες κυρούλες, σε κάθε γωνιά της γης. Προσπαθούν να μιμηθούν τα πρότυπα.

 Βλέπουν τι αμοίβει πλουσιοπάροχα η ζωή και το αντιγράφουν.

Η ζωή είναι απλή.

Ξέρω ποιος είσαι ρε...

Μου φαίνεται πως κάτι άλλαξε στη νοοτροπία μας. Τουλάχιστον από πλευράς οργάνων δημόσιας τάξης. Επί δικτακτορίας, ο μεγαλόσχημος και «επώνυμος» αντιδρούσε σε παρόμοιο έλεγχο, με το γνωστό θράσος «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;» 
Στην περίοδο της μεταπολίτευσης η ανισότητα στην αντιμετώπιση της παρανομίας διέθετε περισσότερη διακριτικότητα. Ο υψηλόβαθμος μετά την επίκληση της ιδιότητάς του… έκλεινε πονηρά το μάτι στο όργανο του νόμου λέγοντας του «κι αν ποτέ με χρειαστείς… ξέρεις που θα με βρεις» Κι αν πάλι έπεφτε σε κανέναν περίεργο, σχολαστικό και αδιάφθορο – που ήθελε σώνει και καλά να γράψει το πρόστιμο ή να καταγράψει την παράβαση – τότε υπήρχε σχέδιο Β, δηλαδή επίσκεψη στο γραφείο του διευθυντή της τροχαίας ή της αστυνομίας ύστερα από σχετικό τηλεφώνημα του βουλευτή του…
Έτσι σβήνονταν τα πρόστιμα, κουκουλώνονταν παρανομίες, καλύπτονταν παραβάσεις. Πώς αλλιώς η χώρα και οι πολίτες της, αποκτήσαμε την κουλτούρα της παρανομίας, της λαμογιάς και του ρουσφετιού; Γιατί δηλαδή, δίναμε φακελάκια πχ σε νοσοκομεία και πολεοδομία, αν όχι για να κλέψουμε τη σειρά των άλλων; Πως γέμισε η χώρα από αυθαίρετα κτίσματα, εξοχικά και αδήλωτα μπαλκόνια και ακάλυπτους;
Υπό αυτό το πρίσμα, η σύλληψη του πρώην υπουργού έχει μία ελπιδοφόρα προοπτική. Αποδεικνύει ότι εισερχόμαστε σε άλλη εποχή! Στο παρελθόν, ο πλαστογράφος τέως και συνταξιούχος υπουργός, απλά θα επικαλούνταν την ιδιότητά του, θα έκανε και μία φιλική κουβέντα με τους τροχονόμους και θα συνέχιζε το δρόμο του. Το πολύ πολύ, θα τους χάριζε και κανένα αντίτυπο του βιβλίου του… «για ένα νέο ήθος» στην πολιτική αν του βρίσκονταν πρόχειρο στο ΙΧ με τις πλαστές πινακίδες. Τώρα υπάρχουν και  ηλεκτρονικά συστήματα και τα όργανα της τροχαίας που με ένα πλήκτρο του υπολογιστή, είναι σε θέση να γνωρίζουν αν ένα όχημα είναι ασφαλισμένο ή οι πινακίδες τους είναι γνήσιες ή έχουν κατατεθεί σε ΔΟΥ. (Μάλιστα υπάρχει και σχετική εφαρμογή στο iPhone που γράφεις τις πινακίδες ενός αυτοκινήτου και σου λέει αν έχουν πληρωθεί τα τέλη κυκλοφορίας). Είναι δυνατόν αυτά να μην είναι γνωστά και να τα αγνοεί ένας τέως υπουργός μεταφορών;
Έχω όμως να σχολιάσω τα εξής για τον πρώην υπουργό μεταφορών Μιχάλη Λιάπη:
Α) Αυτός ο άνθρωπος μας κυβερνούσε και όριζε τις τύχες μας. Διαχειριζόταν …δισεκατομμύρια την εποχή των προμηθειών των βαγονιών του ΟΣΕ.
Β) Επανήλθαν μνήμες για τα ταξίδια του με τον Χριστοφοράκο της Siemens και μερικές  »περίεργες» αναθέσεις εξοπλισμών και αν θυμάστε οι αμφιλεγόμενες ενοικιάσεις βαγονιών που κόστισαν περισσότερο από ότι αν τα αγοράζαμε κι άλλα πολλά που ποτέ δεν διερευνήθηκαν. Ομως τώρα πια δικαιούμαστε όχι μόνο να μην τα πιστεύουμε αλλά να τα ψάξουμε κιόλας. Αν είναι τόσο … «φτηνός»  και παράνομος για τόσο ευτελή ποσά (ιδιοκτήτης τόσων ακινήτων και δηλωθέντα 150 χιλιάδες ετησίως) τότε αναρωτιέμαι πως ήταν όταν είχε το …μέλι στα δάχτυλα;
Γ) Υπήρχε  μια συγκεκριμένη εντύπωση για το πρόσωπο και την ευφυΐα του. Τελικά είχαν δίκιο για όσα υπονοούσαν μετά τη ενέργειά του να πλαστογραφήσει τις πινακίδες για να κυκλοφορεί με ανασφάλιστο αυτοκίνητο.
Και επειδή ο παραβάτης ήταν ανιψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή θυμήθηκα μια παλιά ιστορία με έναν άλλον συγγενή του εθνάρχη ο οποίος είχε εμπλακεί σε υπόθεση με σύζυγο βουλευτή της ΝΔ. Ο Καραμανλής τότε τον είχε καλέσει στο γραφείο του για εξηγήσεις κι αφού τον κατσάδιαζε του έριξε και μία ξεγυρισμένη….σφαλιάρα. Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα αντιδρούσε σήμερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τη γελοιότητα του ανιψιού του. Σίγουρα όμως ο τέως υπουργός, συγγραφέας του βιβλίου «για ένα νέο ήθος», θα είχε τη ευκαιρία να δοκιμάσει και μία …δόση από το παλαιό ήθος. Κι αυτή η «δόση» σίγουρα θα του άφηνε περισσότερα …σημάδια απ΄ ότι η κατακραυγή της κοινωνίας λίγο πριν απογειωθεί σε άλλη γη σ΄ άλλα μέρη… http://www.karfitsa.gr/2013/12/20/ksero-poios-eisai-re/

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Το τρόπαιο της ζωής...

kostas anagnostakis
Της Μαρίας Βλάχου

Ο γνωστός πρωταθλητής αγώνων ταχύτητας Κώστας Αναγνωστάκης φέτος γιορτάζει τρεις δεκαετίες στους δρόμους, στα πρωταθλήματα και στις διακρίσεις! Κορυφαίο όνομα στα rally και μάλιστα, για 10 συνεχόμενα χρόνια, ταυτίστηκε με τη νίκη! Σήμερα μιλάει στην Κ για τους «ραλίστες» , τα γκάζια, τις τροχαίες παραβάσεις και τις υπερβολικές ταχύτητες που στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές
-Η λέξη «ραλίστας» δεν έχει συνδεθεί στη συνείδηση των περισσοτέρων με τον πρωταθλητισμό υψηλού επιπέδου που κάνετε εσείς, αλλά με επιδειξιομανείς κι άλλα επικίνδυνα του δρόμου…
-Μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω εκ μέρους όλων , νομίζω , των οδηγών που συμμετέχουν σε επαγγελματικούς αγώνες. Πρώτα από όλα , αυτοί που λέτε δεν έχουν καμία σχέση με τους αγώνες , ούτε είναι εγγεγραμμένοι σε κάποια λέσχη αυτοκινήτου. Προσπαθούν απλώς να κάνουν επίδειξη στο δρόμο για δικούς τους λόγους! Το σίγουρο ειναι οτι ούτε ένας συνάδελφος, δηλαδή επίσημος οδηγός αγώνων δεν έχει υποπέσει σε τροχαία παράβαση και ιδιαίτερα σε αυτό της υπέρβασης ταχύτητας!
-Κύριε Αναγνωστάκη η εικόνα σας δεν συμβαδίζει με την ηλικία σας! Παρά τα 500 κύπελλα που μου θυμίζουν τη μεγάλη πορεία ζωής και πετυχημένης αγωνιστικής πορείας, έχετε ενέργεια εφήβου και ψυχραιμία οικογενειάρχη. Ο δρόμος, ο αγώνας σας τα χάρισε αυτά τα καλά
-Από πολύ μικρός ήθελα να ασχοληθώ με το αυτοκίνητο. Πριν ακόμη το γνωρίσω το αγαπούσα και είμαι ευγνώμων που μπόρεσα να ακολουθήσω ένα άθλημα και μια δουλειά (μηχανικός αυτοκινήτων) που σχετίζονται με αυτό. Σε ό, τι αφορά τις επιτυχίες στους αγώνες, αυτές οφείλονται στις οδηγικές ικανότητες, οι οποίες όμως δεν θα αρκούσαν , εάν δεν υπήρχαν οι ικανότατοι συνοδηγοί μου, οι γενναιόδωροι χορηγοί μου και φυσικά η ανεκτίμητη συμπαράσταση της οικογένειάς μου εδώ και 30 χρόνια. Αυτοί είναι οι ανεκτίμητοι συνοδοιπόροι μου…
-Σήμερα που έχετε γενέθλια τριών δεκαετιών με 500 κύπελλα, τι «ταμείο» κάνετε;
-Έκανα φίλους δέχτηκα πολλές φορές συγχαρητήρια από αντιπάλους (κάτι που έκανα και θα κάνω όταν με ξεπερνούν) Μέσα απ αυτο που αγαπούσα, γνωρισα σπουδαίους ανθρώπους ενώ ταυτόχρονα έγιναν και πελάτες μου στο εξειδικευμένο τεχνικό τμήμα suzuki που διατηρώ στα Πεύκα Θεσσαλονίκης κι αυτό ειναι τιμητικό για κάθε άνθρωπο. Η αγωνιστική μου διαδρομή, τους έχει πείσει και για την επαγγελματική μου στόχευση. Με ειλικρίνεια και με εντιμότητα μπορείς να κερδίσεις και το τρόπαιο της ζωής…
IMG_2936

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Σωτήρης Κούβελας "Το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν που..."

«Η κυβέρνηση θα έπρεπε να γίνει πιο αποτελεσματική…»

Το μεγαλύτερο λάθος της πολιτικής του καριέρας αποκαλύπτει στην Karfitsa ο τέως υπουργός, βουλευτής και δήμαρχος,  Σωτήρης Κούβελας. Με αφορμή την κυκλοφορία του δεύτερου βιβλίου του «ΒΙΩΜΑΤΑ»  μιλάει στην Μελίνα Καραπαναγιωτίδου  για τους σημερινούς πολιτικούς, τους δημαγωγούς και την ευθύνη των ψηφοφόρων, τους τρόπους απεγκλωβισμού από την κρίση, τη σχέση του με το κόμμα της ΝΔ σήμερα, καθώς και την καταδίκη του Β. Παπαγεωργόπουλου. Ολόκληρη η συνέντευξη:
-Κε Υπουργέ, στο δεύτερο βιβλίο σας κάνετε λόγο για… πόλεμο, κατοχή, εμφύλιο, πείνα αλλά και για επιβίωση και επιτυχία! Δηλαδή, μπορούμε να ορθοποδήσουμε– όπως και στο παρελθόν – χωρίς επιδοτήσεις, «βοήθειες άνωθεν» κι άλλα της… δύσης;
-Είναι αλήθεια ότι στο παρελθόν, πριν το 1980 προχωρήσαμε μπροστά χωρίς να έχουμε τις βοήθειες (πακέτα της Ε.Ε.) που μας προσφέρονται σήμερα. Τώρα λοιπόν που έχουμε κάθε χρόνο πάνω από 15 δις δωρεάν λεφτά  για επιδοτήσεις στη γεωργία, για εκτέλεση έργων και εφαρμογή κοινωνικών προγραμμάτων, λογικά μπορούμε να προχωρήσουμε καλύτερα από τότε. Αρκεί να έχουμε έντιμη, νοικοκυρεμένη και αποτελεσματική διαχείριση. Αυτά είναι απλά πράγματα, δεν είναι φιλοσοφίες. Αλλά τα τελευταία χρόνια είχαμε διολισθήσει στην ωραιολογία, στις άκριτες διεκδικήσεις, στις παροχές χωρίς ανταπόδοση, στη διαφθορά. Ως πρόσωπα ξεμάθαμε να προσφέρουμε προς το κοινωνικό σύνολο, μόνο ζητούσαμε. Όταν όμως όλοι ζητούν από πού θα πάρουν, ποιος θα δώσει;
-Είχατε κατηγορηθεί στο παρελθόν για αρκετά, όχι όμως για αδράνεια και δειλία. Πιστεύετε ότι σήμερα έχουμε γενναίους πολιτικούς που δεν λογαριάζουν το πολιτικό κόστος; Αν ναι, ποιοι είναι αυτοί;
-Είναι αυτοί που δουλεύουν σκληρά, που λένε την αλήθεια, που εκδηλώνουν την αγάπη τους προς τον συνάνθρωπο υπηρετώντας το σωστό και όχι το πρόσκαιρα ευχάριστο. Αυτοί που θα κάνουν θυσίες ανάλογες με αυτές που υφίσταται ο λαός, θα στερηθούν και θα πονέσουν όπως οι πολίτες. Οι αξιωματικοί που θα πολεμούν όρθιοι μπροστά από τους στρατιώτες και θα πληρώνουν την κρίση περισσότερο από τους άλλους. Μη με ρωτάτε όμως για ονόματα. Ο λαός που δηλώνει ότι θέλει τους ηγέτες έντιμους, αποτελεσματικούς και δίκαιους, ας τους επιλέξει με αυτά τα κριτήρια. Γιατί αν ψηφίζει τους δημαγωγούς, δεν πρέπει μετά να παραπονιέται. Ασφαλώς δεν τα φάγαμε όλοι μαζί. Όμως φταίμε, λίγο πολύ όλοι, για τις επιλογές μας.
-Περπατάτε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης χωρίς… φόβο και μάλιστα  σας χαιρετούν. Αυτό πως το κατακτήσατε;
-Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Μη ξεχνάτε ότι το 2004 με καταψήφισαν, άρα ζητούσαν πράγματα που εγώ δεν υποσχόμουν και «χαιρετούσαν» άλλους, εύκολους στα λόγια, όχι εμένα. Τώρα όλοι βλέπουν πιο καθαρά την πραγματικότητα. Και κοιτάμε ο καθένας τον άλλο στα μάτια. Τώρα, πράγματι, αρκετοί μου αναγνωρίζουν ότι προσπαθούσα ειλικρινά για το γενικότερο καλό, που είναι και το καλό του καθενός ξεχωριστά. 
-Η κρίση όμως είναι γενικευμένη και βαθιά και οι αλλαγές δεν προχωρούν, τουλάχιστον έτσι φαίνεται, γιατί; Μήπως η πολιτική που ακολουθούμε είναι λάθος;
-Για να βγούμε από την κρίση δεν αρκεί να ψηφίσουμε. Δεν αρκεί να σχηματιστεί μια κυβέρνηση και μετά όλοι να την μαστιγώνουμε για να τρέξει τις αλλαγές. Να την πετροβολάμε ή να υπονομεύουμε την πορεία της. Πρώτον πρέπει να δεχθούμε το «παιχνίδι της δημοκρατίας» που σημαίνει ευθύνη του πολίτη για την επιλογή του, της κυβέρνησης για τη δράση της, της αντιπολίτευσης για την συμβολή της. Δεύτερον, ευθύνη των άλλων θεσμών στην περιοχή της αρμοδιότητάς τους. Η τοπική αυτοδιοίκηση, τα πανεπιστήμια, η δικαιοσύνη, έχουν χώρους αποκλειστικής ευθύνης και δεν είναι ανεκτό στην εποχή της κρίσης να λειτουργούν σαν μικρά παιδιά ρίχνοντας ο ένας την ευθύνη στον άλλο και όλοι μαζί στην κυβέρνηση. Είναι καιρός για δουλειά και ανάληψη ευθυνών με πνεύμα θυσίας. Η τακτική των άκριτων διεκδικήσεων βαθαίνει την κρίση. Αν συνεχίσουμε έτσι θα πάμε στην καταστροφή. Όχι στην σωτηρία όπως μερικοί φαντάζονται. Η ανάκαμψη θα έρθει με δικές μας πράξεις ευθύνης, όχι μόνο με καταγγελίες, προς πάσα κατεύθυνση μέσα και έξω από τη χώρα. 
-Θα έπρεπε να αναγνωρισθεί ο πρότερος έντιμος βίος του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου στην καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου;
-Κατά τη γνώμη μου ναι. Αλλά ακόμη το δικαστήριο δεν είπε την τελευταία του λέξη. 
-Υπάρχει φόβος από το ένα άκρο της ατιμωρησίας, να περάσουμε στην τιμωρία ακόμη και αθώων, λόγω της τραγικής κατάστασης των Ελλήνων;
-Πάντα υπάρχει αυτός ο φόβος, όταν οδηγός είναι η αγανάκτηση ή η εμπάθεια. Στα δικαστήρια όμως απομένει οι αποφάσεις να διέπονται από ψυχραιμία, ευθυκρισία και φυσικά από δικαιοσύνη. Κι αυτό αποτελεί την τελευταία ελπίδα, το τελευταίο όπλο της δημοκρατίας. 
-Ποιο θεωρείτε ότι ήταν το μεγαλύτερο λάθος της πολιτικής σας καριέρας; 
-Ότι έφυγα από το δήμο Θεσσαλονίκης. 
-Τι θα κάνατε σήμερα διαφορετικά…
-Θα ήμουν ακόμη πιο πολύ προσηλωμένος στις αρχές που ανέφερα πιο πάνω.
-Δεν νιώθετε την ανάγκη να είστε σε ομάδα εργασίας για τον τόπο, με τόσα «ΒΙΩΜΑΤΑ» και εμπειρίες; 
-Όταν με αποστράτευσαν από την πολιτική, ξαναγύρισα στην παλιά δουλειά μου ως μηχανικός, βοηθώντας τα παιδιά μου σε σχετικές εργασίες. Κι όταν τέλειωσε κι αυτό, με την κρίση που σκότωσε την οικοδομή, αυτοστρατεύτηκα στην παρακολούθηση και μελέτη των πολιτικών πραγμάτων από την οποία προέκυψαν και τα δύο βιβλία «Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ» και «ΒΙΩΜΑΤΑ, πενία τέχνας κατεργάζεται».
-Με τη ΝΔ τι σχέση έχετε σήμερα; 
-Είμαι απλός στρατιώτης, γιατί όπως στη δημόσια διοίκηση έτσι και στην πολιτική έχει καταργηθεί η ιεραρχία : ο στρατηγός γίνεται στρατιώτης με απόφαση των αρμοδίων οργάνων. Και επειδή αυτόν τον «βαθμό» τον υπηρέτησα με πάθος στα πρώτα χρόνια ενασχόλησής μου με την πολιτική, τον χαίρομαι και τώρα ιδιαίτερα.
 -Τι πρέπει να αλλάξει;
 -Πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο εντατικά και μεθοδικά. Όπως θα δουλεύαμε σε μια έκτακτη ανάγκη, σε μια θεομηνία, σε μια πολεμική απει-λή. Αντί όμως για αυτό, βλέπουμε στον ιδιωτικό βίο να ξεφυτρώνουν παντού καφενεία και στο δημόσιο να απαιτούνται 100 υπογραφές για μια εθελούσια μετάταξη και ανάλογες διαδικασίες. Πόσο θα αντέξει ο άνεργος, ο φορολογούμενος, ο άρρωστος; Η κυβέρνηση να γίνει πιο συστηματική, πιο αποτελεσματική. Η αντιπολίτευση πιο υπεύθυνη, να προτείνει εναλλακτικές λύσεις ανοικοδόμησης, όχι κατεδάφισης. 

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ... του Δημήτρη Χαντζόπουλου (ΤΑ ΝΕΑ)


Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Kε Γενικέ έχω κάτι να σας πω...



Σε μια συνέντευξη του κ. Γενικού Γραμματέα Αντιεγκληματικής Πολιτικής του υπουργείου δικαιοσύνης (ΝΕΑ 14-12-2013 στον Σταύρο Θεοδωράκη) τέθηκε ένα ακόμη θέμα της αξιολόγησης των υπαλλήλων
Ο κ. Σκανδάμης διαθέτει ένα άριστο βιογραφικό, με σπουδές νομικής και δημοσιογραφίας. Είναι διδάκτορας στο Δημοκρίτειο, επιλέχτηκε από την Ευρωπαϊκή επιτροπή σε ομάδα εργασίας -για ποινικά ζητήματα- του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ υπήρξε και καθηγητής στο Χάρβαντ! Το εντυπωσιακό είναι πως ο Γενικός Γραμματέας (ο οποίος έχει στην εποπτεία του το σωφρονιστικό μας σύστημα) βρίσκεται στο πόστο του επί σειρά ετών και …»επιβίωσε» πέντε υπουργών (Καστανίδη – Παπαϊωάννου – Γεραρή (ο υπηρεσιακός) – Ρουπακιώτη και – Αθανασίου).
Σε κάποιο σημείο, της συνέντευξης του, αναφέρει οτι «Πρόσφατα επισκέφθηκαν τις ελληνικές φυλακές εκπρόσωποι του υπουργείου δικαιοσύνης της Κίνας. Μας ρωτούσαν πως προάγονται οι υπάλληλοι. Όταν τους είπαμε ότι γίνεται ανάλογα με τα χρόνια προϋπηρεσίας τους,μας ξαναρώτησαν. Τους το ξαναείπαμε. Ξαναρώτησαν. Για 15 λεπτά δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς είναι δυνατό να προαγάγεις κάποιον με μόνο κριτήριο την…αρχαιότητα»!
Ο κ.Γενικός τα λέει ωραία και συμφωνώ μαζί του, – όπως επίσης οι περισσότεροι φαντάζομαι – διότι δεν νοείται σύγχρονο κράτος, χωρίς συστήματα αληθινής αξιολόγησης των υπαλλήλων και στελεχών του! Όμως, εκείνο που δεν μας είπε ο κ.Γενικός είναι γιατί τόσα χρόνια που κάνει κουμάντο, δίπλα σε τόσους υπουργούς, δεν φρόντισε να βρει μία λύση ώστε να κάνει πράξη όσα πολύ σωστά μας θέτει στη συνέντευξη του και μάλιστα μας εξιστορεί με αρκετά γλαφυρό τρόπο…
Ύστερα από σκέψη, κατέληξα ότι μάλλον ανήκει σε αυτούς τους…ειδικούς της κοινωνίας και της κρίσης μας, που επισημαίνουν και ταυτόχρονα διοικούν. Είναι ένας ακόμη «επισημαντολόγος – συμπερασματολόγος» του δημόσιου βίου, από τους εκατοντάδες που εμφανίζονται συχνά πυκνά στα ΜΜΕ και διατυπώνουν ορθές απόψεις!Τους ακούς να επιχειρηματολογούν και καθηλώνεσαι από τον πλούτο των ιδεών και το ρηξικέλευθο των θέσεων. Με στοχευμένες παρατηρήσεις και εμπεριστατωμένες κατευθύνσεις, ενώ την ίδια ώρα αναλύουν την πραγματικότητα με ρεαλισμό και τονίζουν την ανάγκη να γίνει αυτό και το άλλο. Καταφέρονται εναντίον της λάθος τακτικής, διότι πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα,να διορθωθούν τα κακώς κείμενα κτλ κτλ… Το μόνο περίεργο είναι ότι τα λένε σε εμάς που… δεν κυβερνάμε! Αυτοί έχουν την εξουσία να εφαρμόσουν τις ιδέες τους – και γι αυτό τους ψηφίζουμε ή διορίζονται διοικητές δημοσίων οργανισμών και υπουργείων – και τους πληρώνουμε!
Είναι πλέον και ενοχλητικό, διότι έχουμε χορτάσει από σοφά λόγια. Κι αν μπορούσα να πω κάτι στον κύριο Σκανδάμη, θα του έλεγα τα εξής:
«Αφού κύριε Γενικέ έχετε, αυτή την τόσο σωστή άποψη για την αξιολόγηση των υπαλλήλων (σας) και αφού πιστεύετε ότι είναι ακατάλληλος τρόπος προαγωγής η …αρχαιότητα, γιατί δεν εφαρμόζετε και δεν επιβάλετε έναν άλλον τρόπο βαθμολόγησης των προσόντων και επιλογής των ικανών, ώστε να επιβραβεύονται οι εργατικοί και συνεπώς αυτό να έχει άμεση αντανάκλαση στις υπηρεσίες τους, προς εμάς τους φορολογούμενους;
Δεν έχετε την εξουσία ή τη θεσμική εντολή;
Γιατί συνήθως, αυτοί που είναι αδύναμοι χωρίς κυβερνητική θέση… μιλούν, ενώ όσοι είναι ισχυροί και κατέχουν θέσεις εξουσίας…πράττουν!

Ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός του Δήμου Μπουτάρη (2013)






Δείτε το φωτογραφικό οδοιπορικό του Σάββα Αυγητίδη 
στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, χθες βράδυ 15/12/2013...










Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

ΜΟΚΟΣ, ΡΟΚΟΣ, ΠΑΠΑΡΟΚΟΣ.

Διεξάγεται αυτές τις μέρες η δίκη του Τάσου Μαντέλη για 450.000 μάρκα που κατέθεσε η Siemens σε τραπεζικό λογαριασμό του, τον οποίο διατηρούσε με ψευδώνυμο στην Ελβετία! 

Το κατηγορητήριο αναφέρει ότι επειδή ήταν υπουργός τηλεπικοινωνιών (σε επί κυβερνήσεως Σημίτη) πήρε μίζα για να προωθήσει ψηφιακές συνδέσεις.

Ο ίδιος δηλώνει αθώος, ισχυριζόμενος ότι οι Γερμανοί του έκαναν πρεκλογική δωρεά και φυσικά η υπερασπιστική του γραμμή θα κινηθεί σ΄αυτή την παράμετρο ενώ σύμφωνα με τον πολιτικό μας πολιτισμό διαθέτει το τεκμήριο αθωότητας εως ότου κριθεί διαφορετικά. 

Ενόψει της δίκης του δεν έχω δικαίωμα κρίσης όμως μπορώ να αναρωτηθώ γιατί χρειαζόταν λογαριασμό σε ξένη τράπεζα για να λάβει τη χορηγία μιας Γερμανικής εταιρείας της οποίας το έργο επόπτευε στην Ελλάδα ως... αρμόδιος υπουργός; Επίσης, δεν είχε λογαριασμό πχ στην Εθνική τράπεζα ή στην eurobank; Και γιατί αυτός ο λογαριασμός ήταν σε ψευδώνυμο και όχι στα αληθινά του στοιχεία;

Να θυμίσω πως η ιστορία προέκυψε όταν ελεγκτές του Γερμανικού οικονομικού εγκλήματος ανακάλυψαν "μαύρη τρύπα" στα ταμεία της Siemens και κατόπιν ανακρίσεων απέσπασαν ομολογίες από υψηλόμισθα στελέχη της ότι δωροδοκούσαν υπουργούς στην Ελλάδα. Παρουσίασαν λοιπόν στην Ελβετία το σχετικό έμβασμα στο όνομα "Ρόκος" το οποίο αποδείχθηκε ότι ήταν του Μαντέλη (γιατί από τον ίδιο λογαριασμό έγινε έμβασμα προς τον γιο του που σπούδαζε στις ΗΠΑ)!

Δηλαδή αν ο κ Μαντέλης είχε κάνει ανάληψη το ποσό χωρίς καμία συναλλαγή σε συγγενικό του πρόσωπο ...δεν θα ήταν καν κατηγορούμενος σήμερα (ή αν απλά τα "σήκωνε" με ανάληψη και μετά στην ίδια ή άλλη τράπεζα της Ελβετίας άνοιγε άλλο λογαριασμό αυτή τη φορά με το ψευδώνυμο Παπαρόκος,τα ίχνη θα είχαν χαθεί για πάντα)!

Να σημειωθεί οτι οι Γερμανοί κατήγγειλαν κι άλλους υπουργούς για δωροδοκία, αλλά στους λογαριασμούς τους οποίους υπέδειξαν, οι σχετικοί έλεγχοι δεν απέδωσαν (διότι κανείς δεν έκανε το λάθος να τους αφήσει ενεργούς, ενώ φυσικά δεν ήταν στο πραγματικό τους όνομα). 

Αρα χωρίς αποδείξεις  -στη Γερμανία δεν υπάρχει η αρχή της ηθικής απόδειξης όπως στην Ελλάδα, άρθρο 177 και 178 του κώδικα ποινικής δικονομίας όπου οι ενδείξεις είναι αποδείξεις - και μόνο με εικασίες δεν προωθήθηκαν ποτέ αιτήσεις για εισαγγελικές έρευνες.

Αφού όμως στην Ελβετία και σε καμιά πενηνταριά χώρες μπορείς να ανοίξεις λογαριασμούς με ψεύτικο όνομα, άρα υπάρχει πλήρες οπλοστάσιο διεθνούς οικονομικής παρανομίας ποιο τι το νόημα στη χώρα μας αυτή η υπερβολική συλλογή στοιχείων; Παλαιότερα άνοιγες λογαριασμό με την αστυνομική σου ταυτότητα, άντε και ένα εκκαθαριστικό της εφορίας ενώ πλέον σου ζητούν από βεβαίωση αποδοχών, έναρξη επαγγέλματος, μέχρι ληξιαρχική πράξη γέννησης για ανήλικο δικαιούχο και έναν λογαριασμό ΔΕΗ.

Όχι πως είμαι αντίθετη στους ελέγχους και τη νομιμότητα (χωρίς γραφειοκρατία), αλλά δημιουργείται η στρεβλή εντύπωση, πως το σύστημα ελέγχει και εφαρμόζει τη νομιμότητα, ενώ απλά είναι... νομιμοφανές. 

Αυτοί που παρανομούν είμαι σίγουρη, πλέον- ότι γνωρίζουν τους τρόπους να κάνουν αόρατα τα κεφάλαιά τους! Κι ενώ όλες οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι "Κέρβεροι" στο εσωτερικό τους, προσφέρουν ταυτόχρονα την ίδια στιγμή, μία ιδιότυπη και "περίεργη" ασυλία σε διεθνείς τράπεζες και πιστωτικά ιδρύματα, όπως απέδειξε η έρευνα των μυστικών κονδυλίων της Siemens...

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Το ΠΑΣΟΚ που ...περίσσεψε

Οι δύο βασικές κοινωνικοπολιτικές τάσεις, που ανέδειξε ο διαφωτισμός, εξακολουθούν να κυριαρχούν και σήμερα στoν πολιτικό μας πολιτισμό. Ο νεοφιλελευθερισμός και ο σοσιαλισμός.

Στη χώρα μας ο πρώτος ...συκοφαντήθηκε τόσο από τους πολιτικούς αντιπάλους (τους σοσιαλιστές) που έφθασε σε σημείο η ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού - σε αντίθεση με τη σημασία της ίδιας της λέξης - να σημαίνει κάτι ξεπερασμένο μεμπτό και ανήθικο! 

Χρόνια αριστερής προπαγάνδας οδήγησαν την έννοια της φιλελεύθερης τάσης στην πολιτική να ταυτίζεται με ...άγρια εκμετάλλευση, άκρατο καπιταλισμό κτλ. (Στη δε Μεγάλη Βρετανία νεοφιλελεύθεροι είναι οι συντηρητικοί, στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες τα κόμματα των χριστιανοδημοκρατών και στις ΗΠΑ οι Ρεπουμπλικάνοι. Αντίστοιχα η άλλη μεγάλη τάση της πολιτικής, ο σοσιαλισμός αντιπροσωπεύεται από τους Εργατικούς στη Μ.Βρετανία, τους σοσιαλδημοκράτες στην υπόλοιπη Ευρώπη και τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ)

Επιγραμματικά μπορούμε να πούμε πως η τάση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ως δεξιά - κεντροδεξιά, έχει κεντρική ιδέα την εύρωστη αστική κοινωνικοοικονομική δημοκρατία, ενώ τα σοσιαλιστικά κόμματα ως κεντροαριστερά πρεσβεύουν τις ιδέες του κοινωνικού κράτους.

Στη χώρα μας τα δύο μεγάλα κόμματα των προηγούμενων δεκαετιών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εκπλήρωναν έστω και με στρεβλώσεις (πχ η ΝΔ ασκούσε αριστερή πολιτική με... διορισμούς στο δημόσιο και ...κρατικοποιήσεις) τον πολιτικό λόγο ύπαρξης και την πολιτική της οντότητα.

Σήμερα η ΝΔ με... κουτσουρεμένα ποσοστά και λαβωμένη εκλογικά σε σύγκριση με τις παλιές χρυσές εποχές, εξακολουθεί να είναι το πρώτο κόμμα εξουσίας και παρουσιάζει αξιοσημείωτη αντοχή.(Εξακολουθεί να κυβερνά έστω με εταίρους, ο αρχηγός της λαμβάνει δημοσκοπικά τα υψηλότερα ποσοστά ως καταλληλότερος για πρωθυπουργός κ.α). Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ έχει καταρρεύσει και βυθίζεται ολοένα και χαμηλότερα στην πενία των μονοψήφιων ποσοστών.

Αλλά επειδή όλη η παγκόσμια πολιτική πραγματικότητα του δυτικού πολιτισμού προϋποθέτει την ύπαρξη της κεντροαριστεράς ως σημαντικό πόλο εξουσίας που είναι απαραίτητος στην κοινωνία, στη χώρα μας παρουσιάζεται ένα κενό, που είναι επιζήμιο για την πολιτική και τη δημοκρατία μας.  

Κι αυτό το υποστηρίζω εγώ, που είναι γνωστό από το δημόσιο λόγο μου ότι είμαι αντίθετη με τις σοσιαλιστικές ιδέες. Όμως χωρίς κεντροαριστερά το κενό καλύπτεται από ακραία κόμματα και δυνάμεις που μόνο περιπέτειες και δεινά θα προκαλέσουν (περισσότερα και από το ΠΑΣΟΚ) στην πολύπαθη πολιτική ζωή μας.

Παρακολούθησα στενά την πρωτοβουλία των 58 για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς και ομολογώ ότι παρόλο που ανάμεσα στα ονόματα των συντελεστών βρήκα αρκετούς που εκτιμώ και δεν αμφισβητώ τις ειλικρινείς προθέσεις τους, οργίστηκα με το θράσος τον ερασιτεχνισμό, την προχειρότητα και την υποτίμηση της νοημοσύνης μας από ορισμένους.

Δηλαδή έτσι ανασυγκροτείται η κατακερματισμένη, ισοπεδωμένη και αποτυχημένη κεντροαριστερά; Με τους ...ίδιους ανθρώπους, τα ξεπερασμένα κομματικά στελέχη που ευθύνονται για την κατακερμάτωση και την ισοπέδωσή της, αλλά και ως αντανάκλαση και για την καταστροφή που βιώνουμε ως Ελλάδα;  

Επαναλαμβάνω, θα συμφωνήσω με όσους επισημαίνουν ότι χρειάζεται κάλυψη του κενού της κεντροαριστεράς, αλλά με ποιους; Με τον Κώστα Σημίτη, τον Χρήστο Πρωτόπαπα και τον Γιώργο Παπανδρέου που παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις; Μα ακριβώς όλοι αυτοί είναι η αιτία, μαζί με τις πολιτικές που άσκησαν και σήμερα ο πολιτικός χώρος της κεντροαριστεράς είναι κενός. 

Όσο όλοι αυτοί θα συνασπίζονται, θα σχεδιάζουν συσπειρώσεις και θα επιχειρούν να μας κοροϊδέψουν γιατί "ο Μανωλιός άλλαξε όνομα" τόσο περισσότερο οι πολίτες και η κοινωνία θα κωφεύουν.

Το κέντρο και η κεντροαριστερά στην Ελλάδα δεν "πέθανε".Το ΠΑΣΟΚ εξαϋλώθηκε εξαιτίας όλων αυτών που προσπαθούν να το αναβιώσουν με ...άλλο όνομα. Κτίζοντας με τα ίδια αποτυχημένα εργαλεία, τους ίδιους ανεπαρκείς μάστορες με υλικά τα ίδια στεγνά τετριμμένα κονιάματα της "πασοκαρίας" που... περίσσεψε και δεν αφομοιώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο χώρος του κέντρου και της κεντροαριστεράς είναι απαραίτητος για την επιβίωση της δημοκρατίας. Δεν είναι ιδιοκτησία κανενός και θα έπρεπε να αποσυρθούν από αυτόκλητοι "αναβιωτές" του πολιτικού χώρου που οι ίδιοι κατέστρεψαν. 

Νέοι, άφθαρτοι με όρεξη για δουλειά μπορούν να διαχειριστούν την έλλειψη και να γεμίσουν το κενό αυτού του ιδεολογικού χώρου για να επαναπροσεγγίσουν τους ψηφοφόρους του, που σήμερα ελλείψει  αξιόπιστης αντιπροσώπευσης προσεγγίζουν ...ακραίες δυνάμεις και κόμματα που ζημιώνουν την πολιτική ζωή της χώρας

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Αλίμονο! Θα έρθει καιρός που ο άνθρωπος δε θα μπορεί να γεννήσει κανένα άστρο πια... (Νίτσε)



Ζούμε σε μία χώρα όπου υπηρετούμε αριθμούς και θριαμβολογούμε γιατί -εσχάτως- αποκτήσαμε και πλεόνασμα (ωραιοποιημένο ή όχι) ενώ 2 εκατομμύρια άνθρωποι μετατράπηκαν σε σκιές - ακριβώς ως θυσία αυτών των αριθμών.

Ισως θα έπρεπε να υπάρχουν και στατιστικές για να κατανεμηθεί με σωστό τρόπο η ανθρωποθυσία. Πχ για κάθε μονάδα πτώσης του χρέους, τόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, για κάθε μονάδα αύξησης του πλεονάσματος, τόσες δεκάδες χιλιάδες πτωχευμένες επιχειρήσεις.

Η αλήθεια είναι σκληρή κι όσα βραβεία μεταρρυθμίσεων να μας δώσουν βρισκόμαστε στην αναμονή μιας αναπόφευκτης καταστροφής. Η διαχείριση των φόρων που πνίγουν την οικονομία, δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να θεωρείται πολιτική. Πέντε χρόνια κρίσης και δεν είδαμε τίποτα άλλο από φόρους και τη διαχείρισή τους.

Μόλις πρόσφατα το υπουργείο οικονομικών...πανηγύριζε, γιατί βελτίωσε τα ηλεκτρονικά του συστήματα για να διευκολύνονται οι κατασχέσεις των πολιτών στις τράπεζες. Το ίδιο γιατί αυξήθηκαν τα φορολογικά έσοδα στο τελευταίο τρίμηνο. Για αυτό είναι άξιοι και για αυτό χαίρονται! 

Όμως μήπως κατάφεραν να προχωρήσουν τις ιδιωτικοποιήσεις; Μήπως κατάφεραν να πουλήσουν το Ελληνικό; Μήπως δημιούργησαν  επενδύσεις, κατασκευάστηκαν εργοστάσια και επιχειρηματικές δράσεις; Η μοναδική επιτυχία τους είναι η επιβολή φόρων! 

Θα τους απογοητεύσω γιατί είναι εύθραυστη και επίπλαστη η ευδαιμονία τους. Αρκεί και μόνο ένα θρόισμα του ανέμου, ένας αστάθμητος παράγοντας για να γκρεμιστούν οι ...αριθμοί των πανηγυριών που στήθηκαν επάνω στα κουφάρια της οικονομίας.

Όπως, πχ η ΔΕΗ που έχασε 350.000 πελάτες της λόγω αδυναμίας καταβολής των χαρατσιών {και δεν θα αναλύσω το γεγονός οτι υπάρχουν άνθρωποι που τρέμουν στο κρύο εδώ μιλάμε για τους αριθμούς, τα ψυχρά νούμερα}, αλλά τι θα γίνει αν και ακόμη 350 χιλιάδες σταματήσουν να πληρώνουν; ΄Η αν - όπως ανακοίνωσε  ο υπουργός - επανασυνδέσουν το ρεύμα στα φτωχά νοικοκυριά και επωφεληθούν κι εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι (που έτσι κι αλλιώς έχουν αδυναμία) και καταρρεύσουν τα έσοδα της ΔΕΗ; Τότε πηγαίνουν στράφι και τα πλεονάσματα και η μείωση του χρέους και οι πανηγυρισμοί των αριθμών ως συμπίκνωση της πενταετούς κρίσης και των ανθρωποθυσιών μας.

Το κυριότερο ειναι οτι η σημερινή κρίση ανέτρεψε το μύθο που έλεγε πως "οι Έλληνες στα δύσκολα και στις μάχες ενώνονται". Είμαστε όλοι εναντίον όλων και ο καθένας για τον εαυτό του. 

Κι αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει ένα ΟΡΑΜΑ, μία συλλογική κατεύθυνση. Δεν υπάρχει η έμπνευση, ο ενθουσιασμός που θα μας κάνει να σηκώσουμε τα μανίκια και να ριχτούμε με όλες μας τις δυνάμεις στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της οικονομίας.Τα οποία υπάρχουν αλλά μένουν ανεκμετάλλευτα!

Δείτε τι απασχολεί τελευταία την επικαιρότητα. Τι θα γίνει με τους πλειστηριασμούς, τις κατασχέσεις, τη συλλογή φόρων.

Μήπως θα έπρεπε να απασχολούμαστε που και πως θα κτιστούν τα νέα εργοστάσια και νέες παραγωγικές μονάδες; Μήπως θα επρεπε να μιλάμε για τις απαλλαγές και τα κίνητρα που θα έχουν οι νέοι επιχειρηματίες για να ριχτούν στη δουλειά και στη "φωτιά" της παραγωγής; Μήπως θα έπρεπε να ψάχνουμε τις στοχευμένες δράσεις για να ανέβει το ΑΕΠ ή το αντικείμενο και εμπόρευμα που μπορεί η χώρα να αναπτύξει και να παράγει, ώστε να το στηρίξει το κράτος και να δώσει κατεύθυνση; 

Δυστυχώς, δεν ακουσα να γίνεται ευρεία και δημόσια συζήτηση για ανάλογα θέματα! Όμως πώς είναι δυνατόν να ξεπεράσουμε την κρίση; Με διαχείριση φόρων και βραβεία ψεύτικων μεταρρυθμίσεων; Στο τέλος αυτού του τούνελ, δεν υπάρχει κανένα φως, παρά μονάχα η φυσιογνωμία του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, που θα μας γυρίσει πίσω στα σκοτάδια ενός νέου ανατολικού μπλοκ. 

Αν όμως αυτού του είδους η καταστροφή και η οπισθοδρόμηση είναι αναπόφευκτη, τότε το ερώτημα είναι αν προτιμούμε ένα οδυνηρό τέλος, αντί της οδύνης δίχως τέλος.

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Δημοτική βιβλιοθήκη με 20.000 τίτλους βιβλίων!




Ιγνάτιος Καϊτεζίδης "Στη διάθεση των δημοτών Πυλαίας-Χορτιάτη, κάθε μέρα, χιλιάδες βιβλία"!
Η πρώτη δημοτική βιβλιοθήκη Πανοράματος  εγκαινιάστηκε σήμερα στο Πανόραμα. Η κορδέλα κόπηκε το πρωί από το δήμαρχο Πυλαίας – Χορτιάτη Ιγνάτιο Καϊτεζίδη και τον συγγραφέα-δημοσιογράφο Γιώργο Σκαμπαρδώνη, παρουσία πλήθους κόσμου, που έδωσε το παρών σ΄ένα κυριακάτικο πρωινό γεμάτο πολιτισμό και βιβλία στο χώρο του παλιού δημαρχείου Πανοράματος.
«Όταν πρωτοασχολήθηκα  με την αυτοδιοίκηση το αίτημα για μια δημοτική βιβλιοθήκη αποτελούσε προεκλογική υπόσχεση από τη δεκαετία του 1980. Σήμερα υλοποιούμε ένα αίτημα και όνειρο δεκαετιών. Παραδίδουμε μια μοναδική «προίκα» πολιτισμού στο δήμο μας, εξαιρετικά αφιερωμένη στο πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας μας, που είναι η νέα γενιά. Σε λίγο το παλιό δημαρχείο θα είναι το πιο ενδιαφέρον σημείο επίσκεψης του δήμου μας»,  σημείωσε στο χαιρετισμό του ο δήμαρχος Πυλαίας-Χορτιάτη Ιγνάτιος Καϊτεζίδης που αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη συμβολή του Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Πανοράματος και της αείμνηστης Χρυσάννας Κανταζίδου για την υλοποίηση του εγχειρήματος , αλλά και στους πολύτιμους δωρητές. Τον  Γιάννη και τη Δέσποινα Νούσκα και τη Βάσω Καραμπίνα. «Ο Ρωμαίος Κικέρωνας είχε πει  : “Αν έχεις ένα κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται». Σήμερα 2000 χρόνια μετά τον  βεβαιώνουμε πως έχουμε ακριβώς αυτά. Δηλαδή τα πάντα», κατέληξε ο δήμαρχος.

Στα εγκαίνια μίλησαν ο γνωστός δημοσιογράφος-συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης, που αναφέρθηκε στη σημασία της δημοτικής βιβλιοθήκης για την ανάπτυξη του πολιτισμού, ενώ χαιρετισμό απηύθυναν ο αντιδήμαρχος Αθλητισμού, Πολιτισμού και Νεολαίας Σωκράτης Δωρής και η εντεταλμένη σύμβουλος για θέματα εθελοντισμού Δόμνα Λειβαδοπούλου που τόνισαν τη μεγάλη σημασία του εθελοντισμού στο εγχείρημα.

Η δημοτική βιβλιοθήκη στεγάζεται στο ιστορικό, κοινοτικό και στη συνέχεια δημοτικό Κατάστημα του Πανοράματος . Αριθμεί ήδη περί τα... 20000 βιβλία, τα οποία προέρχονται από σημαντικές δωρεές που έκαναν πολλοί συνδημότες μας, αλλά κυρίως την πολύτιμη-πολύχρονη παρακαταθήκη του Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Πανοράματος.
Στη βιβλιοθήκη θα λειτουργούν τμήματα δανεισμού, αναγνωστηρίου, λογοτεχνίας, παιδικής βιβλιοθήκης, ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης, τεκμηρίωσης και μηχανογράφησης.





Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Πέρασε κι αυτό...
( Προϋπολογισμός του 2014)









"Εδώ και καιρό δεν υπάρχουν πολλές καλές ειδήσεις..."

Πάνω από 25 χρόνια ο Γιώργος Σαραντάκος διαγράφει τη δική του πορεία στο χώρο της ενημέρωσης. Αν και προέρχεται από δημοσιογραφική οικογένεια, δεν το εκμεταλλεύτηκε - όπως λέει στην «Karfitsa» – αλλά αντίθετα δούλεψε σκληρά.  Ο γνωστός δημοσιογράφος μιλάει ακόμα για τη μεγάλη του αγάπη, το ελεύθερο ρεπορτάζ,  τον αδελφό του, επίσης δημοσιογράφο  Γιάννη Σαραντάκο και ξεκαθαρίζει ότι είναι νωρίς να ασχοληθεί με την πολιτική.
Συνέντευξη στη Μαρία Βλάχου
-Προέρχεστε από δημοσιογραφική οικογένεια. Αυτός ήταν κι ένας από τους λόγους  που αγαπήσατε τη δημοσιογραφία;
-Η ιστορία δείχνει πώς η επαγγελματική ενασχόληση των γονιών σου είναι ένα τρανό παράδειγμα προς μίμηση. Άλλωστε, τα βιώματα μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, οι εντάσεις, οι συγκρούσεις αλλά και η περιπέτεια του κάθε επαγγέλματος είναι τις περισσότερες φορές οδηγός στην καριέρα σου. Δεν θα μπορούσα λοιπόν εγώ να ξεφύγω από την… πεπατημένη. Η δημοσιογραφία όπως την «κληρονόμησα» από τον πάτερα μου -και όχι όπως την ζω εγώ τώρα – ήταν κάτι πού με είχε συνεπάρει. Η έλλειψη ρουτίνας, η γνωριμία νέων ανθρώπων, ήταν καταστάσεις που με ενθουσίαζαν. Όπως, επίσης, και το «ακατά-
στατο» ωράριο, τα «καλούπια» που έβλεπα να μην μπαίνουν σε αυτή τη δουλειά, με ερέθιζαν. Έβλεπα ότι ήταν μια επαγγελματική δίοδος να ξεφύγω από μια νοοτροπία του κατεστημένου, μια «στυλιζαρισμένη» κατάσταση, μια επαγγελματική ιστορία ρουτίνας χωρίς διαφυγή από την καθημερινότητα. Δηλαδή κάθε μέρα τα ίδια πράγματα!!! Σφραγίδα, θεώρηση, πρωτόκολλο και πάλι από την αρχή.
-Θεωρείτε ότι οι πόρτες άνοιξαν πιο… εύκολα λόγω του ονόματος που «κουβαλάτε»; Το επίθετό σας ήταν η άδεια «παραμονής» στο χώρο;
-Σε ηλικία 18 ετών, μόλις ξεκίνησα τις ακαδημαϊκές σπουδές μου θέλησα παράλληλα να ασχοληθώ ενεργά και με τη δημοσιογραφία. Ο πατέρας μου στα μέσα τις δεκαετίας του ‘80 ήταν διευθυντής σε μια από τις πιο ιστορικές εφημερίδες της χώρας τη «Βραδυνή». Ενώ θα μπορούσα να επιλέξω την εύκολη λύση της εφημερίδας που διηύθυνε ο πατέρας μου, προτίμησα όμως μια… άμισθη θέση στην «ΑΚΡΟΠΟΛΗ», να γράφω για το νερό της λίμνης του Μαραθώνα, εάν άλλαξε η στάθμη του και κάποια μονόστηλα από την επαρχία. Για 18 μήνες, χωρίς αμοιβή, ούτε καν τα οδοιπορικά μου. Στη συνέχεια μπήκε στη ζωή μου το Mega και το ερέθισμα της τηλεόρασης.
-Και ο αδελφός σας, ο Γιάννης Σαραντάκος- είναι δημοσιογράφος. Ανταγωνισμός ανάμεσά σας υπάρχει;
-Παράλληλα με μένα ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα και ο αδελφός μου στο χώρο του πολιτικού ρεπορτάζ. Διαφορετικά πεδία δράσης, μια και εγώ ασχολούμαι με όλα τα είδη του ρεπορτάζ με έμφαση στο οικονομικό. Δεν σας κρύβω ότι καημός μου είναι το… αθλητικό ρεπορτάζ κι όποτε μπορώ δε διστάζω να προσφέρω τις υπηρεσίες μου. Ανταγωνισμός για ποιον λόγο; Στην αναγνωρισμότητα, στη δημοφιλία; Μακριά από μένα όλα αυτά!!! Ο αδελφός μου είναι πλέον ένας καταξιωμένος πολιτικός συντάκτης, με τις δικές του προσωπικές επιτυχίες στο χώρο του. Δεν τον βλέπω ανταγωνιστικά, και πιστεύω ότι και εκείνος πράττει το ίδιο. Δεν έχουμε άλλωστε τίποτε να μοιράσουμε.
-Βρέξει, χιονίσει είστε στο… πεζοδρόμιο. Θα προτιμούσατε να έχετε τη δική σας εκπομπή;
-Ξεκίνησα από το ελεύθερο, «μάχιμο» ρεπορτάζ, που εξιτάρει άλλωστε κάθε νέο δημοσιογράφο. Είναι το ρεπορτάζ που σε φέρνει πιο κοντά στον κόσμο, που σε κάνει να αφουγκράζεσαι τον πολίτη. Αυτόν που πλήττεται από την πλημμύρα γιατί ο δήμος δεν φρόντισε να καθαρίσει τα φρεάτια στη γειτονιά του, αυτόν που βλέπει να καίγονται τα δάση γύρω από το σπίτι του και αγωνίζεται να σώσει με μια μάνικα την περιουσία του και βλέπει την κρατική βοήθεια να έρχεται ως συνήθως κατόπιν εορτής. Αυτόν που σε αποκαλεί στο δρόμο με το μικρό σου όνομα, που σε σέβεται για αυτό που είσαι και όχι επειδή φόρας κουστούμι και γραβάτα και βρίσκεσαι σε ένα στούντιο τηλεόρασης πολύ καλά φωτισμένος ή μακιγιαρισμένος. Ο κόσμος, χωρίς να παραγνωρίζω την πολύ σοβαρή δουλειά των παρουσιαστών ή των σχολιαστών, θέλει να βλέπει τον δημοσιογράφο στο πεζοδρόμιο δίπλα στην είδηση, δίπλα στην πηγή των γεγονότων.
-Καλύπτετε το οικονομικό ρεπορτάζ. Καλές ειδήσεις υπάρχουν; Ή τις «ψάχνετε με το τουφέκι»;
-Δυστυχώς είμαστε σε μια περίοδο που το οικονομικό ρεπορτάζ είναι η αιχμή του δόρατος, όχι φυσικά εξαιτίας των καλών ειδήσεων. Η εξάρτηση από τους δανειστές μας, μας οδηγεί στην «αλίευση» δυσάρεστων ειδήσεων, που ως επί το πλείστον έχουν να κάνουν με την τσέπη μας. Από τη μια ο Ειδικός Φόρος Ακίνητων που πλήττει όλο και περισσότερους, από την άλλη οι συχνές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αναγκάζει και τους δημοσιογράφους να γίνουν δυσάρεστοι. Τώρα το ζήτημα είναι το κατά πόσον ο δημοσιογράφος είναι διατεθειμένος να στρογγυλοποιήσει πράγματα και καταστάσεις. Να «χαϊδέψει αυτιά», να φανεί αρεστός. Μακριά από έμενα αυτές οι πρακτικές. Η αλήθεια πρέπει να λέγεται όσο δυσάρεστη και αν είναι. Όταν το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης παράγει δυσάρεστες ειδήσεις πως είναι δυνατόν ο δημοσιογράφος να τις κάνει ευχάριστες; Μάκαρι να υπήρχε ένα μαγικό ραβδάκι και να μην μιλούσαμε πια ούτε για περικοπές, ούτε για μηδενικές αυξήσεις ούτε για πρόσθετη φορολογία ούτε για τίποτε…
-Ακούγεται ότι θα είστε υποψήφιος στον Πειραιά στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές; Ισχύει; 
-Από το 2007 στις βουλευτικές εκλογές που έγινε πρόταση από το κόμμα της Ν.Δ. να είμαι υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια της Α” Πειραιά και Νήσων, έκτοτε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση το όνομα μου συζητείται για την εκλογική διαδικασία. Η θέση μου είναι σαφής. Θα πρέπει να παραιτηθώ από την εργασία μου και στη συνέχεια να διεκδικήσω την εκλογή μου σε οποιοδήποτε αξίωμα. Είμαι 47 χρονών. Πιστεύω ότι ακόμα ο κύκλος μου στη δημοσιογραφία δεν έχει κλείσει. Η επιθυμία μου να προσφέρω στη πόλη που γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω είναι δεδομένη. Πως θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά άλλωστε. Ίσως σε μερικά χρόνια να γίνει αυτό που με ρωτάτε. Και φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι δειλιάζω ή ότι φοβάμαι. Όταν έρθει η ώρα, γιατί θα έρθει και για μένα το συζητάμε ξανά.
-Πως σχολιάζετε μέχρι στιγμής την τηλεοπτική σεζόν μετά και τις τόσες μετακινήσεις και την ενίσχυση των δελτίων ειδήσεων;
-Η τηλεοπτική σεζόν μπήκε δυναμικά με μεταγραφές, αλλά και αποχωρήσεις. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των δελτίων ειδήσεων όταν είναι γόνιμος βοηθά στο να υπάρχει και καλύτερο αποτέλεσμα για τον τηλεθεατή. Το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega χρόνια τώρα είναι πρώτο στις προτιμήσεις του κοινού. Είμαι φύσει και θέση υπέρ του υγιούς ανταγωνισμού. Πιστεύω ότι μέσα στο στενά οικονομικό πλαίσιο που ζούμε και εργαζόμαστε η τηλεοπτική σεζόν θα κυλίσει ομαλά χωρίς εξάρσεις και ανατροπές.
-H οικονομική κρίση σας έχει επηρεάσει;
-Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τους πάντες. Άλλους λίγο, άλλους πολύ. Είναι φανερό αυτό από τις περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, αποδοχές. Πως είναι δυνατόν εγώ να αποτελέσω εξαίρεση; Θύμα και εγώ όπως και οι άλλοι συνάδελφοι μου των περικοπών, αγωνιζόμαστε με ιδρώτα και αίμα να τα βγάλουμε πέρα.Σαφώς και η ζωή μου έχει αλλάξει προς το χειρότερο, όπως άλλωστε των περισσοτέρων 
http://www.karfitsa.gr/2013/12/08/edo-kai-kairo-den-yparxoyn-polles-kal/

 
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου - Δημοσιογράφος