Smiley face

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

H αχαριστία μας, πάει σύννεφο…


Οι Θεσσαλονικείς, το μόνο που ξέρουμε (πιθανότατα λόγω χρόνιας... εξάσκησης) είναι να γκρινιάζουμε για τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις που δεν έχουμε, το μετρό που καθυστερεί, το δημόσιο κανάλι με έδρα τη Θεσσαλονίκη που... δεν θα ξανανοίξει, το κέντρο που αποφασίζει για μας χωρίς εμάς, τον δήμαρχο που θέλει τζαμιά, Τούρκους και Εβραίους, τους δημοτικούς αστυνομικούς που μας...ξαναγράφουν κι άλλα τέτοια… Φθάνει πια. Θα πρέπει να δούμε και τα καλά μας όπως:

1. Τον Μητροπολίτη Άνθιμο που ξέρει από Θράκη, Μακεδονία και εξωτερική πολιτική (Άσε που ορισμένες φορές... συμβουλεύει τόσο τον δήμαρχο (και φίλο του) όσο και τον πρωθυπουργό!)

2. Τον κυρ Γιάννη που βραβεύθηκε ως ο καλύτερος δήμαρχος του κόσμου μιας πόλης, έστω, που δεν την ξέρει ο… κόσμος!

3. Τις εγκαταστάσεις της ΔΕΘ που παρά τις περιπέτειες της "στα... λόγια" και στις μακέτες (βλ από Καλατράβα και Γ. Παπανδρέου ως και μετεγκατάσταση στη Σίνδο) μένουν στη θέση τους δίπλα στα... μουσεία της πόλης!

4. Την ωραία παραλία του… Παπαγεωργόπουλου, έργο ζωής και πνοής που εγκαινίασε, πριν τη φυλακή.

5. Τον Θερμαϊκό που παρά τα φύκια (και τις μεταξωτές κορδέλες) κρατάει τους ορίζοντες μας ανοικτούς και κυρίως… γαλαζοπράσινους (οποιοσδήποτε συνειρμός σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, είμαι βέβαιη ότι θα γίνει εκ του πονηρού)

6. Τον Κώστα Καραμανλή, τον πρώην πρωθυπουργό και νυν βουλευτή της ΝΔ, αν και ορισμένοι ισχυρίζονται ότι δεν έχει έρθει ακόμη «η ώρα του Καραμανλή»*

7. Τις Εύα Καιλή και Έλενα Ράπτη οι οποίες κοσμούν τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης αλλά και αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς των περισσοτέρων περί ερωτικής και ωραίας πόλης...

8. Το φυτώριο καλλιτεχνών το οποίο... τροφοδοτεί χρόνια τώρα τις πίστες της Αθήνας και της Μυκόνου (Νατάσα Θεοδωρίδου, Αντώνης Ρέμος, Δέσποινα Βανδή και τόσοι άλλοι)

9. Το φυτώριο τηλεπερσόνων-δημοσιογράφων που "καλύπτει" μονίμως τα κανάλια της πρωτεύουσας ( πχ Σοφία Τσιλιγιάννη, Μαρία Σπυράκη, Πόπη Τσαπανίδου, Μαρία Χούκλη, Φαίη Σκορδά, Ελένη Τσολάκη, Ντόρα Κουτροκόη και τόσων άλλων προσωπικοτήτων…)

10. Τον Θοδωρή Ζαγοράκη (και τον ΠΑΟΚ που δεν θα άλλαζε… έδρα για όλα τα λεφτά του κόσμου) Τον Αντώνη Κανάκη και τη Βίκυ Χατζηβασιλείου που αν και «ζουν» από την Αθήνα (τα κανάλια και τις διαφημιστικές τους) προτιμούν τη Θεσσαλονίκη...

12. Το Σειχ Σου (και μάλιστα χωρίς δράκο)...

13. Τη δημοτική τηλεόραση Θεσσαλονίκης που άλλη πόλη δεν έχει σε ολόκληρη τη χώρα!

14. Την κοντινή Χαλκιδική και κυρίως την Κασσάνδρα με την ωραία γέφυρα της Ποτίδαιας όπου καθε ΣΚ συναντούμε όλους τους φίλους

15. Τον τάφο του Παϊσιου που βρίσκεται ῾ένα τσιγάρο δρόμος῾ από την Τσιμισκή.

16. Την αντίληψη ότι περνάμε πιο καλά - και περνάμε - από τους υπολοίπους και κυρίως από τους Αθηναίους

17. Τις... 5000 καφετέριες όπου απολαμβάνουμε όλες τις ποικιλίες του κόσμου και του καφέ, σπάζοντας τα ταμπού για φραπέδες, φραπολεωφόρους και φραπεδούπολη...

18. Τους νέους που κυκλοφορούν, δίνοντας ζωή στην πόλη, από δυο πανεπιστήμια (ΑΠΘ και Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) και ένα ΤΕΙ (Σίνδο) και είναι περισσότεροι από 80.000!

19. Το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης ενώ την ίδια ώρα δεν υπάρχει Υπουργείο Κρήτης, Υπουργείο Στερεάς Ελλάδας, Υπουργείο Θεσσαλίας κοκ... 

Ας μην είμαστε λοιπον τόσο αχάριστοι και πλεονέκτες! Ας εστιάσουμε στα θετικά κι ας αναφωνήσουμε ενόψει ΔΕΘ "Δεν θέλουμε άλλα, ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε..."


*(Θα έλεγα και τον Βαγγέλη Βενιζέλο, όμως τελευταία, όποτε τον αναφέρω, ακόμη και σε ΠΑΣΟΚους, μούτρα μου κάνουν...)

φωτο Σάββας Αυγητίδης / www.e-photopress.blogspot.com 


Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Tα 32 πιο διάσημα ...φρεάτια!

DSC_8910

Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε πέντε… Αμέτρητα φαντάζουν, αυτά τα ...32, κάτω από την ίδια γέφυρα, στεγνά ή βουλωμένα! "Στοιχειώνουν» την …άγια περιοχή, του ιερού ναού των Αγίων Πάντων, των συσσιτίων, των φτωχών της Μητρόπολης Νεαπόλεως, Σταυρουπόλεως και Βαρνάβα.
Λίγα μέτρα από το σιδηροδρομικό σταθμό, από τα πρώτα εργοτάξια του μετρό – απ΄ όπου πέρασαν πρωθυπουργοί και υπουργοί- από τις εγκαταστάσεις της ιστορικής εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, από το κέντρο της πόλης, από την πιάτσα των ανέργων, από το πρακτορείο λεωφορείων για την Αλβανία, οι ανταποκριτές των τηλεοπτικών αθηναϊκών ΜΜΕ  - χρόνια τώρα – «καλύπτουν» τα … «καλυμμένα» και ...ακάλυπτα, χειμώνα, καλοκαίρι!
DSC_8930
Σπεύδουν σ΄αυτή τη γέφυρα, με τις πρώτες σταγόνες βροχής, γιατί ξέρουν ότι δεν θα τους απογοητεύσει και δεν θα τους… προδώσει. Είναι και θα είναι εκεί, για να κάνει την ίδια δουλειά. Βρώμικη μεν, δουλειά δε.
Η γέφυρα των Αγίων Πάντων είναι η μυστική "φράση – κωδικός" ΜΜΕδων και συναρμοδίων. Δίνει το σινιάλο για τα στραβά κι ανάποδα. Η φράση που τα λέει όλα. Για ξεριζωμένα ...περίπτερα και δένδρα, για ...κύματα στο δρόμο, για νέες κολυμβητικές εμπειρίες στα… πεζοδρόμια!
Όχι, αυτή η γέφυρα με το ξεχασμένο πανό -που λέει για την περιουσία των Ελλήνων (βλ φωτο) – δεν είναι πια… γέφυρα στα μάτια μου. Είναι σήμα κατατεθέν σε κάθε «τρομακτικό» ή πραγματικό καιρικό ρεπορτάζ που σέβεται το μετεωρολόγο και παρουσιαστή ειδήσεων.
Είναι το πιο… σταθερό σημείο αναφοράς για την πόλη των καθυστερήσεων και παραλείψεων. Ξέρουμε ότι εκεί πλημμυρίζουν ΠΑΝΤΑ μαγαζιά, εκεί «μένουν» ΠΑΝΤΑ αυτοκίνητα, εκεί βρίσκονται ΠΑΝΤΑ κάμερες και «ζωντανά».
Ναι, είναι η αγαπημένη μου γέφυρα που περπάτησα, βράχηκα ως το γόνατο και ενίοτε …σκούπισα και καθάρισα με το μικρόφωνο στο χέρι (μαζί με τέως αντιδήμαρχο) ώστε να συμβάλλω, κι εγώ , ως νεαρά ρεπόρτερ τότε στην αρχή της δόξας της (γέφυρας) στην προστασία πολιτών. Ναι, αυτή η γέφυρα έχει αποκτήσει στην πορεία 20 -και βάλε- χρόνων, εμβληματική αξία και σημασία, για την πόλη του Παπαγεωργόπουλου και του Μπουτάρη.
Όχι, δεν ήταν ποτέ, μόνο ένα έργο διευκόλυνσης ανθρώπων και οχημάτων. Όχι, είναι ένα …μνημείο διατηρητέο που δεν «πειράζεται», δεν βελτιώνεται, δεν καθαρίζεται, με το φόβο της φθοράς και της αλλοίωσης του αρχικού του χαρακτήρα!
Οι Άγιοι Πάντες, να είναι καλά, να μας δίνουν κι άλλα ρεπορτάζ κι άλλα «ζωντανά» από το ίδιο σημείο, για άλλα τόσα και βάλε χρόνια… Βοήθεια μας…
Αναδημοσίευση από karfitsa  - Φωτο 16/07/2014 : Σοφία Δρακοπούλου

DSC_9010

Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

e-photopress.blogspot.com

Περισσότερες φωτο του Σάββα Αυγητίδη στο e-photopress.blogspot.com


Δείτε κι αυτές:

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Τι βλέπουν οι τουρίστες μόλις φθάνουν στο λιμάνι;

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

Σαμαράς-Βενιζέλος-Άνθιμος για το λαό...



Σήμερα Πέμπτη, 10 Ἰουλίου 2014, στὶς 12 τὸ μεσημέρι, ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος, κατόπιν αἰτήσεώς του, ἐπεσκέφθη τὸν Πρωθυπουργὸ κ.Ἀντώνιο Σαμαρᾶ στὸ Μέγαρο Μαξίμου. Ὁ κ. Ἄνθιμος συνεζήτησε θέματα τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν στὴν Πατρίδα μας, τὸ Λαό μας καὶ στὴν Ἐκκλησία μας, καὶ ἐπέδωσε στὸν κ. Πρωθυπουργὸ ὑπόμνημα μὲ ἕξι (6) αὐτοτελῆ θέματα.Ἡ συνάντηση αὐτὴ ποὺ διήρκεσε περίπου μία (1) ὥρα ἦταν ἐγκάρδια καὶ ἐποικοδομητική!!! Νέα συνάντηση θα έχουν το πρωί της Παρασκευής στο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος. (από Ditiki FreePress)

Γκοοολλλ...




H ομπρέλα και οι άγιες εικόνες του ρακοσυλλέκτη...


ΦΩΤΟ 10/7/2014 Οδός Τσιμισκή (Διαγώνιος)
ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΥΓΗΤΙΔΗ

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

Απ΄ όλα έχει η Θεσσαλονίκη...


Απ΄ όλα έχει η Θεσσαλονίκη...
Δημάρχους που βάζουν γκολ, 
αθλητικούς συντάκτες που κάνουν ομάδα, 
βετεράνους στο τέρμα, προέδρους ...γκουρμέ 
και δημάρχους με οπαδούς...

*Ιστορίες για ...Βορείους MEDIASOUP - Digeni C Semina









Ένα κρατικό θέατρο οφείλει να κάνει και πολιτική...


Λάζαρος Γεωργακόπουλος:  “Ένα κρατικό θέατρο οφείλει να κάνει και πολιτική...”

Συνέντευξη στη Μ. Καραπαναγιωτίδου - melkar4@yahoo.gr

Με το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο, παρακολουθούσε τους συναδέλφους του, σαν να ήταν δική του η παράσταση, δικό του το έργο, δική του η τραγωδία.  Ανέβαινε στη σκηνή, «ζωγράφιζε» και ξανακατέβαινε για να δει τους συναδέλφους ...ΠΕΡΣΕΣ. Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος, όπως διαπίστωσα στις πρόβες, θα είναι συγκλονιστικός Αγγελιοφόρος στην τραγωδία του Αισχύλου, του ΚΘΒΕ  και της μοναδικής Νικαίτης Κοντούρη. Ο πρωταγωνιστής του θεάτρου, μιλάει για την παράσταση, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το πάθος που τον κρατάει νέο και τη δουλειά που θα έκανε αν δεν μπορούσε να είναι ηθοποιός…


Στις πρόβες, κλέψατε την... παράσταση. Τι άλλο έχει ... "απομείνει" για την πρεμιέρα;

Σε κάθε πρόβα στόχος σου είναι να πας ένα βήμα παραπέρα στην κατανόηση του κειμένου, στην εμβάθυνση της κατάστασης και της συνθήκης που βρίσκονται οι ήρωες. Η παράσταση είναι μια πρόβα μπροστά σε κοινό. Το ζητούμενο είναι να έχεις την χαλαρότητα, την ψυχική και φυσική διάθεση να ''συμβεί'' η πρόβα παρουσία ενός κόσμου που έχει τα προβλήματα του, τις αγωνίες του, τις απόψεις του, πολλές φορές διαφορετικές από τις δικές σου η της παράστασης. Είναι μια μάχη που το αποτέλεσμά της μπορεί να αναποδογυρίσει, όπως τα καράβια των Περσών στην Σαλαμίνα.

Πριν και μετά τη δική σας ερμηνεία, παρακολουθούσατε τους συναδέλφους σας με ιδιαίτερη προσοχή... Το κάνετε σε όλες σας τις δουλειές αυτό ή οι Πέρσες σας έχουν κερδίσει περισσότερο;

Ναι, το κάνω πάντα. Με ενδιαφέρει που πηγαίνει η παράσταση. Δεν μπορώ να υπάρξω στην σκηνή αν δεν ξέρω που βρίσκονται οι άλλοι. Το Θέατρο είναι ομαδικό άθλημα. Άλλωστε βλέποντας τους άλλους είναι πιο εύκολο να καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις εσύ, να αναγνωρίσεις τα λάθη σου και να τα διορθώσεις. Όταν ήμουν στο Θέατρο Τέχνης ήσουν αναγκασμένος να βλέπεις την πρόβα των άλλων. Ίσως γιατί όταν βρίσκεσαι εκτός σκηνής είσαι περισσότερο έξυπνος και λιγότερο ευάλωτος.

Η σκηνοθεσία της κας Κοντούρη σε τι αποβλέπει; Ποιο θεωρείτε ότι είναι το όραμα της, για αυτή την τραγωδία του Αισχύλου;

Ζητούμενο είναι η αφαίρεση και η τέλεια λιτότητα. Η καθαρότητα του λόγου ώστε να βγουν πιο ανάγλυφα τα νοήματα. Να δει τον πόλεμο και από τις δυο πλευρές γιατί και από τις δυο πλευρές υπάρχουν θύματα. Να μιλήσει για την έπαρση και την αλαζονεία της εξουσίας που δημιουργεί ύβρη αλλά τα θύματα είναι πάντα ο κόσμος.

Γιατί το έργο αυτό είναι σημαντικό; Επειδή οι εχθροί παραδέχονται την υπεροχή των Ελλήνων; Γιατί η ηδονή της κάθε μέρας είναι ...απαξιωμένη; Γιατί ο πόλεμος έχει νεκρούς και πόνο και από τις δυο πλευρές ή ...για κάτι άλλο;

Για όλα αυτά και για άλλα πολλά. Αυτά τα κείμενα έχουν την ικανότητα να μιλάνε κατευθείαν μέσα μας. Να παρουσιάζονται συγχρόνως σαν πολύ μακρινά και πολύ κοντινά. Να μας δημιουργούν συναισθηματικοί εμπλοκή και λύτρωση. Να μας κάνουν να αναλογιστούμε το χάος που είναι το ανθρώπινο ον. Την αναντιστοιχία που έχουν οι πράξεις μας σε σχέση με το αποτέλεσμα τους. Να δούμε την ανθρώπινη ανάγκη της αναζήτησης εκείνου που δεν ξέρουμε. Και φυσικά είναι βαθιά πολιτικά κείμενα τεράστιας εμβέλειας.

Παρά τη μεγάλη σας θητεία στο θέατρο, έχετε την εμφάνιση και το πάθος ενός νέου. Πως το καταφέρατε αυτό; DNA, πρόβες και γυμναστική, ευτυχία, έρωτας...

Νομίζω όλοι οι ηθοποιοί έχουμε την τάση να κρατάμε μια νεανική διάθεση γιατί αυτό που ουσιαστικά ψάχνουμε είναι η αλήθεια του παιδικού παιχνιδιού. Σίγουρα δεν είναι μια καθιστική δουλειά οπότε κάπως γυμνάζεσαι. Έρχεσαι σε επαφή με πολύ νέο κόσμο οπότε παίρνεις κάτι από την φρεσκάδα τους αλλά το πιο βασικό είναι η αγάπη για την ίδια την δουλειά. Κάνουμε κάτι που το έχουμε επιλέξει. Και αυτή η επιλογή έχει να κάνει με ουσιαστικές ανάγκες. Όσο το Θέατρο είναι υπαρξιακή ανάγκη το πάθος μένει ανέπαφο.

Αν σκηνοθετούσατε εσείς τους ΠΕΡΣΕΣ τι διαφορετικό ή τι άλλο θα θέλατε;

Όταν βρίσκομαι σε μια παράσταση σαν ηθοποιός, μου αρέσει να λειτουργώ σαν ηθοποιός και μόνο. Θέλω να πάω κοντά στο όραμα του σκηνοθέτη γιατί ξέρω ότι εκτός παράστασης δεν μπορώ να υπάρξω. Δεν αναλώνομαι στο να σκέπτομαι πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει ένα έργο-άλλωστε μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους- αλλά ποσό καλά μπορεί να γίνει σ' αυτήν την γραμμή. Έξαλλου είναι πολύ εγωιστικό να βλέπεις τα πράγματα μόνο από την δική σου οπτική. Πρέπει να ανοίξεις στον άλλον, σε αυτό που έχει να σου προτείνει, να σου πει, να κατανοήσεις αυτό το διαφορετικό πρίσμα και να το εντάξεις στην δουλειά σου. Το αποτέλεσμα είναι πολύ πιο σύνθετο.

Οι περισσότεροι καλλιτέχνες δηλώνουν ότι έχουν τρακ ή ανασφάλεια. Εσείς εκπέμπετε αυτοπεποίθηση, είναι ρόλος ή απλά δουλειά και ψυχική ισορροπία;

Έχω ανασφάλεια και πολύ τρακ πριν βγω στην σκηνή. Από την στιγμή που θα βγω το τρακ φεύγει αρκετά. Όμως η ανασφάλεια και το τρακ δεν έχουν να κάνουν με το αν θα αρέσω αλλά με το γεγονός ότι πρέπει να κάνω κάτι που δεν στηρίζεται στην τεχνική αλλά σε κάτι άλλο, που δεν μπορεί ούτε να ειπωθεί ούτε να πιαστεί. Σε κάτι που το ψάχνεις συνέχεια αλλά είναι τόσο ρευστό που ξεφεύγει μέσα από τα χέρια σου. Αυτή η ρευστότητα , αυτή η αίσθηση του χάους είναι που δημιουργεί αυτήν την ανασφάλεια αλλά συγχρόνως είναι και δημιουργικό γιατί δεν τελειώνεις ποτέ με το ψάξιμο.

Το ΚΘΒΕ και ο Γιάννης Βούρος μπορούν να αλλάξουν (ή άλλαξαν ήδη) τη διάθεση των Θεσσαλονικέων;

Θέλω να πιστεύω πως, ναι. Αν και η διάθεση των ανθρώπων στην Θεσσαλονίκη είναι ακόμα καλή σε σχέση με την Αθήνα. Το Θέατρο είναι από τις πιο ουσιαστικές ''διασκεδάσεις'' που έχουμε. Έχει τρομακτική δύναμη. Το καλό Θέατρο. Μόνο που τα αποτελέσματα δεν φαίνονται άμεσα. Το ΚΘΒΕ έχει την δυνατότητα αλλά και την υποχρέωση να το κάνει.

Οι παραγωγές του ΚΘΒΕ είναι διαφορετικές και σε τι από αυτές πχ του Εθνικού;

Νομίζω ότι και τα δυο Θέατρα έχουν την τάση να απευθυνθούν σε μεγαλύτερη γκάμα ανθρώπων. Ο κόσμος είναι χαμένος, κεραυνοβολημένος από όλα αυτά τα αναπάντεχα που έσκασαν στο κεφάλι του και χρειάζεται βοήθεια. Ένα κρατικό Θέατρο πρέπει όχι μόνο να παράγει πολιτισμό αλλά και να κάνει πολιτική. Πρέπει να φέρει τους ανθρώπους στο Θέατρο και σιγά σιγά να τους βοηθήσει να σκεφτούν, να φύγουν από την αδράνεια, να κοιτάξουν γύρω τους, μέσα τους.

Ηθοποιός ή σκηνοθέτης;

Ηθοποιός σίγουρα. Παρόλο που μου αρέσει να σκηνοθετώ, να ασχολούμαι με τα πάντα γύρω από μια παράσταση, αισθάνομαι καλύτερα σαν ηθοποιός γιατί μπορώ και το ελέγχω περισσότερο. Είμαι στην σκηνή και αυτό με κάνει παντοδύναμο. Μπορώ να ανεβάσω την ενέργεια, να διορθώσω τυχαία λάθη, να αλλάξω τον ρυθμό. Ο σκηνοθέτης δεν μπορεί να κάνει τίποτα την ώρα της παράστασης. Δεν είναι πια στο χέρι του. Είναι αναγκασμένος να βλέπει, χωρίς να μπορεί να επέμβει και αυτό είναι μια τεράστια ένταση που με διαλύει.

Αν δεν μπορούσατε να είστε κάτι από τα δυο, τι άλλη "δουλειά" θα θέλατε να κάνετε;

Μέχρι πριν λίγα χρόνια θα σας έλεγα τίποτε άλλο. Τώρα τελευταία σκέπτομαι πως θα μου άρεσε να γίνω γιατρός, αλλά ένας γιατρός που πρόσφερε ανιδιοτελώς όπως οι γιατροί χωρίς σύνορα. Δεν νομίζω ότι θα είχα τα ψυχικά αποθέματα να το κάνω αλλά με συγκινεί πολύ αυτή η ιδέα…

Στη φωτο με τον Γιάννη Φέρτη και τον Άκη Σακελλαρίου

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Το λεύκωμα του Σ. Αυγητίδη 7/7/2014

Βόλτα, ντάλα μεσημέρι στη Θεσσαλονίκη; Μπροστά στην παραλία του Μ. Αλεξάνδρου, ίσως το μάτι και το μυαλό ξεγελιούνται... 

Η θάλασσα σε δροσίζει ή έτσι νομίζεις... Ανεβαίνοντας προς ΧΑΝΘ, στα  σκοτεινά δρομάκια κάθετα της Τσιμισκή, τα πράγματα είναι όντως πιο δροσερά για μαμάδες και μωρά... 

Αν κάνεις το λάθος να περπατήσεις τον μεγαλύτερο εμπορικό δρόμο της πόλης, προς Λαδάδικα, θα βρεθείς στο προεκλογικό και μετεκλογικό κέντρο του Μπουτάρη που έχει μετατραπεί σε παζάρι ή ...πάρκινγκ δικύκλων! 

Προς Λιμάνι θα δεις τα κτίρια ιστορικής αξίας, δίπλα στο κεντρικό λιμεναρχείο που βλέπει προς την πόλη και οχι προς τον Θερμαικό (!) . 

Ευτυχώς όμως υπάρχουν πάντα τα ... εξωτικά πεζοδρόμια στην περιοχή του ΟΛΘ και οσο να πεις, μια ανάσα την παίρνεις...







Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

To λεύκωμα του Σάββα Αυγητίδη - photos 4/7/2014

H πόλη, από ψηλά, από τις Συκιές, από τα Κάστρα γιατί της Θεσσαλονίκης της πρέπουν τα καράβια!  Κατηφορίζοντας, αντικρίζουμε την ...εξωτική ΧΑΝΘ  και λιγο πιο κάτω στην πλατεία του Λευκού Πύργου , φοιτητές όπου αράζουν και δροσίζονται...


Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

Ο σκοπός...

Ermippos Ermippiou
Ο Ermippos Ermippiou ενημέρωσε την κατάστασή του.: "Το πολιτικό σύστημα, εργαζόμενο για δεκαετίες με συνέπεια, δημιούργησε μια χώρα με δεκάδες μικρούς απομονωμένους παραδείσους. Κλειστά μικρά συστήματα, τα οποία στέγαζαν τις μεγάλες ευτυχίες των εποίκων τους, χωρίς να επιτρέπεται να επικοινωνούν μεταξύ τους.

Η εντροπία που αυξάνονταν από την έλλειψη επικοινωνίας ρυθμίζονταν με τα ωραία δανεικά, που έρχονταν από το υπερπέραν. Ήταν ο παράδεισος των ΔΕΗτζήδων, ο παράδεισος των φαρμακοποιών, ο παράδεισος των συμβολαιογράφων, των δικηγόρων, των εφοριακών, των πανεπιστημιακών, των αγροτών, των φορτηγατζχήδων, των δικαστών και πολλών άλλων ων ου έστιν αριθμός. Άλλωστε δεν το κρύβαμε, δεν το είχαμε μυστικό. Μιλούσαμε θεσμικά και χωρίς αιδώ για κλειστά επαγγέλματα, για προστατευμένες ομάδες, για ειδικές ρυθμίσεςι, για ειδικά μισθολόγια, για σκληρούς και μαλακούς πυρήνες, χαράζοντας με ακρίβεια τις διαχωριστικές γραμμές και τα στεγανά.

Τώρα ήρθε το τέλος, μια και η ενέργεια που χρειάζονται οι απομονωμένοι παραδεισένιοι χώροι για να συντηρηθούν στέρεψε δια παντός. Και έτσι επιτίθενται βίαια και ληστρικά ο ένας εναντίον του άλλου, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν ο καθένας την δική του επιβίωση.

Αλλά φευ, παρά το γεγονός ότι η κάθε μικρή αγωνία για την απώλεια του ιδιωτικού παράδεισου είναι ανθρώπινη και άρα ερμηνεύσιμη και κατανοητή, το αποτέλεσμα είναι προδικασμένο. Χρειάζεται ενέργεια, η οποία δεν υπάρχει. Και το σύστημα καταρρέει. Η λύση θα βρεθεί μόνον όταν οι μονάδες του εξομοιωθούν. Και μπορούν να εξονοιωθούν μόνο σε ένα πράγμα. Στην εξαθλίωση."
Μου αρέσει! · Σχολιάστε · Κοινοποιήστε

Ιστορίες για ...βορείους! Vol. 21


Photo for this article
*Μεταξύ μας, έχω μια κρυφή σκέψη, ότι έτσι όπως πάει, τη στήλη, βλέπω να τη γράφει η Σεμίνα! Ήρθε και δεν έλεγε να φύγει! Τι μπόρες, τι πλημμύρες έξω από το ΚΘΒΕ, τι στάσιμα νερά, τι ζέστη στην παραλιακή, τι πίεση να ξανακάνει τηλεόραση, τι υπονοούμενα ότι σαν την Αθήνα δεν έχει, ουδόλως ανησύχησε ή … ξεκούνησε!
*Όμως να ΄ταν μόνο αυτή που έρχεται και δεν θέλει να φύγει! Μιλάω με Φαίη Ξυλά και«Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη και του Κιμούλη, και «μου πετάει» στα καλά καθούμενα ότι θα ήθελε να ξαναζήσει στη Θεσσαλονίκη, όπως τότε στα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα στο ΚΘΒΕ, διότι της θυμίζει την Κέρκυρα και τι ωραία που είναι κλπ κλπ. Ήθελα να ΄ξερα, συνεννοημένες ήταν;

*Α, ναι είδα στη γειτονιά μας και Νίκο Χατζηνικολάου μετά συζύγου, για τα εγκαίνια πολυτεχνικής σχολής σε ΙΕΚ! Αυτή η πόλη κόμβος Αθηναίων έγινε, κόμβος…

*Ελπίζω, ο Γιώργος Μίνος που παντρεύεται να μην προτιμήσει την πόλη για την τελετή! Διαφορετικά βλέπω το Μακεδονία Παλλάς και τον Κώστα Νούσια να τρέχουν πάνω κάτω στο ιταλικό για να προλάβουν τους εκατοντάδες ΠΑΟΚτσήδες επώνυμους φίλους του γαμπρού…

*Εκτός όμως από τους αθλητικούς συντάκτες και οι πολιτικοί περιμένουν πως και πως έναν ακόμη γάμο. Ο λόγος για τον περιφερειάρχη του 71% με την αγαπημένη του, την οποία και παρουσίασε επισήμως προεκλογικά…

*Την ίδια ώρα, η Χριστίνα Κανατάκη της tv100 – που ένα φεγγάρι τη βλέπαμε και στο tvmakedonia -  φωτογραφίζεται για το fb μέσα στην καλή χαρά με φίλους, παιδιά, θαυμαστές, συναδέλφους… (Μεταξύ μας, κι εγώ αν ήμουν σε φόρμα και όμορφη, σε πόζες θα βρισκόμουν πρωί και βράδυ (βλ φωτο)


*Όσο για τη σύζυγο του ευρωβουλευτή Ιωάννα Λίλη «κατέβασε ρολά», λόγω θέρους,  η αναπάντεχα  ωραία εκπομπή της στο κανάλι του Κυριακού (βλ φωτο) και θα έχει όλο το χρόνο να τρέχει πίσω από τον Ζαγόρ στις Βρυξέλλες! (Λέμε τώρα, γιατί σιγά μην αφήσει τις παραλίες της Χαλκιδικής καλοκαιριάτικα για την ΕΕ και τις επιτροπές της…)



YΓ: Πληροφορίες, οι οποίες αναφέρουν ότι ο αρχηγός της ομάδας του 2004 αγόρασε ήδη σπίτι στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα κρίνονται ανακριβείς και υποβολιμαίες… Πιθανόν, οι επικριτές του τον μπέρδεψαν με συνάδελφο του…

*Στάθης Παχίδης ο αγέραστος… Ένας από τους άγαμους θύτες, σκίζει στο ΚΘΒΕ με μια εξαιρετικά ωραία μουσική παράσταση (έχοντας στο πλευρό του και τον γιό του) αλλά και στο focusfm των Βενιέρη-Βελόπουλου. Πολύ χάρηκα που τον είδα μετά από πολλά χρόνια και μου θύμισε ότι του έκανα την πρώτη του συνέντευξη για αθηναϊκό ΜΜΕ (βλ antenna tv) στο… πατάρι του Μύλου! Ένας ακόμη που «στρίμωξα»…

*Πρόταση για βιβλίο – ραδιόφωνο! Η Μαρία Στύλου του Ράδιο Θεσσαλονίκη και του Ερωτικού fm …χάζεψε κόσμο και κόσμο. Το νέο της εγχείρημα «ΝΑ ΣΕ ΧΑΖΕΥΩ» είναι… ζωντανό και σπαρταριστό. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις νομίζω ότι ακούω και τη φωνάρα της. Πρόκειται για ένα ημερολόγιο ψυχής για όσα την έχουν αγγίξει και σημαδέψει. Ευαίσθητο και χαρούμενο, όπως ακριβώς είναι και η ίδια… Καλοτάξιδο Μαρία μου…

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ MEDIASOUP.GR 

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Αχ Μιχε-λάκη, Μι-χε-λά-κη, ξύλο που θα το φας!



Το 30 ή και 40% των μαθητών της Α’ Λυκείου, δεν κατάφερε να περάσει στις εξετάσεις – Ευτυχώς, για πολλούς πολιτικούς, δεν υπάρχει αντίστοιχη διαδικασία εξετάσεως γνώσεων – Δεν θα τις περνούσαν ούτε με ανοικτά βιβλία – Όπως συμβαίνει τώρα, αλλά πάλι, μετεξεταστέοι μένουν – Ακόμη να βαρεθούμε, ως κοινωνία, την ανικανότητά τους; - Η μήπως πάσχουν από σύνδρομο διάσπασης προσοχής; - Και γιατί κρύβει ο Μιχελάκης το ποσό του δανεισμού του ΠΑΣΟΚ, το οποίο άριστα γνωρίζει; 


Γράφει ο Θάνος Τάκης

Πρόσφατα, κατατέθηκε ερώτηση προς τον Υπουργό Εσωτερικών από βουλευτή της Χρυσής Αυγής, σχετικά με τα χρέη του ΠΑΣΟΚ. Πόσα να είναι, άραγε;

Ο (καλός και απόλυτα ειλικρινής) Υπουργός Μιχελάκης δήλωσε άγνοια, ο δυστυχής. Δεν φταίει εκείνος, αλλά ο νόμος, ο σατανάς: «Από τον νόμο δεν προβλέπεται ενημέρωση του υπουργείου Εσωτερικών σχετικά με τα χρέη των πολιτικών κομμάτων προς τις τράπεζες καθώς και των συμβατικών υποχρεώσεων τους προς αυτές».

Δεν έχω κάποια ειδική γνώση που θα με βοηθούσε να αμφισβητήσω με βεβαιότητα την πιθανότητα ο κ. Μιχελάκης να είναι ο πλέον ειλικρινής άνθρωπος του πλανήτη. Δεν έχω, ταυτόχρονα, κάποια ειδική γνώση ώστε να αμφισβητήσω και την διαμετρικά αντίθετη περίπτωση. Οπότε θα προσπαθήσω να διακρίνω την αλήθεια ή το ψέμα, βασιζόμενος σε αυτή την μόνη φράση του. 

Ας υποθέσουμε, καλοπροαίρετα, ότι ο (καλός και απόλυτα ειλικρινής) κ. Μιχελάκης, έδωσε την ως άνω απάντηση, αφού είχε συμβουλευθεί, δηλαδή διαβάσει, κάθε σχετικό νόμο. Άρα, προφανώς και γνωρίζει το άρθρο 18 ‘Δημοσίευση ισολογισμού και της ειδικής έκθεσης εκλογικών εσόδων και δαπανών’, του ν. 3023/2002 με τον βαρύγδουπο τίτλο «Χρηματοδότηση κομμάτων-βουλευτών, Έσοδα, δαπάνες, έλεγχος». Τι λέει αυτό;

«1. Τα πολιτικά κόμματα και οι συνασπισμοί κομμάτων, που λαμβάνουν  κρατική τακτική χρηματοδότηση δημοσιεύουν, κατ` έτος, ισολογισμό εσόδων και δαπανών. Ο ισολογισμόςδημοσιεύεται το πρώτο δίμηνο κάθε έτους σε δύο τουλάχιστον καθημερινές εφημερίδες της Αθήνας».

Στις εφημερίδες, λοιπόν, πάνε οι ισολογισμοί, και όχι στου Υπουργού. Έτσι δεν είναι; Καλοπροαίρετα να υποθέσουμε ότι ο (καλός και απόλυτα ειλικρινής)  Υπουργός είχε τυπωμένο, μπροστά του, και διάβασε μόνο τον αρχικό νόμο του 2002 και όχι την από το 2004 τροποποίηση (ειδικότερα την παρ.2 του άρθρου 36 του ν.3274/2004) όπου ορίζεται:

«4. Αντίγραφο του ισολογισμού και της ειδικής έκθεσης εκλογικών εσόδων και δαπανών,καθώς και τα φύλλα των εφημερίδων και του οικείου τεύχους της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, στα οποία δημοσιεύτηκαν αντίστοιχα, αποστέλλονται από τα Κόμματα, εντός δεκαπέντε (15) ημερών από τη δημοσίευση στην Επιτροπή Ελέγχου του άρθρου 21, καθώς καιστον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης».

Χμμμ. Άρα, ο νόμος, κ. Μιχελάκη μου, ορίζει με σαφήνεια ότι ισολογισμό παίρνεις κι εσύ. Όχι μόνο οι εφημερίδες. Ή, ορθότερα, επιβάλλεται στα κόμματα να σου στείλουν. Και σε σένα και στην Επιτροπή Ελέγχου των οικονομικών Πολιτικών Κομμάτων και Συνασπισμών. Τώρα, αν δεν σου έστειλε το συγκεκριμένο κόμμα, αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα, προς εξέτασιν. Και ο ισολογισμός, φυσικά και περιλαμβάνει, τα χορηγηθέντα δάνεια!

Και για να μην έχεις καμία απορία, στο ίδιο άρθρο του νόμου ορίζεται ότι «Η σύνταξη του ισολογισμού πρέπει να ανταποκρίνεται στους κανόνες και τις δομές του Γενικού Λογιστικού Σχεδίου και των σχετικών κανονιστικών πράξεων, που διέπουν την εφαρμογή του».

Ε, υποθέτω ότι ο (καλός και απόλυτα ειλικρινής) Υπουργός, χρόνια στην πιάτσα, κάτι θα έχει ακούσει για μακροχρόνιες και βραχυχρόνιες υποχρεώσεις, όπως είναι τα δάνεια των τραπεζών. Οι οποίες υποχρεώσεις, φυσικά και επιβάλλεται να εμφανίζονται, σύμφωνα με το ΓΛΣ στον ισολογισμό. Επιπλέον, ειδικά για τα κόμματα, εκδόθηκε Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ, δημοσιευμένη στο ΦΕΚ 19 Β’ 19.01.2005) όπου περιγράφεται και με παράδειγμα ο ακριβής τρόπος σύνταξης ισολογισμού και τα υποχρεωτικώς παρατιθέμενα στοιχεία. Θες να το δεις (καλέ και ειλικρινή, αλλά με διάσπαση προσοχής) Υπουργέ μου;

Ιδού, στα κοκκίνησα, για να μην χάσεις και από τον πολύτιμο χρόνο σου:












Άρα







Άρα, ήξερες, ή όφειλες να γνώριζες, κ. Μιχελάκη μου! Και πάλι, θα πει ο καλοπροαίρετος τρίτος, αναγνώστη μου, ότι όλα αυτά λεπτομέρειες. Του ξέφυγε το εδαφιάκι του νόμου, δεν το είδε, και επειδή δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε με αδιάσειστα στοιχεία ότι δεν είναι ούτε καλός ούτε απόλυτα ειλικρινής, επιβάλλεται να σιωπήσουμε.

Αλλά επειδή, δυστυχώς, εκ των ως άνω στοιχείων ισχυρώς πιθανολογείται ότι πηδάει (εκτός των λοιπών) γραμμές στα κείμενα που διαβάζει, να του επισημάνουμε και αυτή την χρήσιμη λεπτομέρεια.

Ας παρακαλέσουμε τον (καλό και απόλυτα ειλικρινή) Υπουργό να πάει ευθύς στο άρθρο 24 του ιδίου νόμου. Αυτό τιτλοφορείται «Κυρώσεις σε βάρος πολιτικών κομμάτων». Δεύτερη παράγραφος: «Η μη εμπρόθεσμη δημοσίευση του ετήσιου ισολογισμού, καθώς και της ειδικής έκθεσης εκλογικών εσόδων και δαπανών κόμματος ή συνασπισμού τιμωρείται με πρόστιμο ίσο με το 5% της τελευταίας κάθε φορά καταβληθείσας, στο κόμμα ή το συνασπισμό, τακτικής ή, αντίστοιχα, εκλογικής χρηματοδότησης».

Τώρα, που το διάβασες (καλέ και απόλυτα ειλικρινή) Υπουργέ, ξαναδές στα αρχεία σου. Εσύ, ή ο νέος Υπουργός. Αν πράγματι δεν έχετε τον ισολογισμό του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος λέγεται ότι είναι σπανιότερος κι από κέρατο μονόκερου, ίσως επειδή ποτέ δεν δημοσιεύτηκε, τότε ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.

Να τηλεφωνήσεις του Βενιζέλου και να του γνωρίσεις ότι χρωστάει ακριβώς 137.099 ευρώ, όσο και το 5% της χρηματοδότησης που έλαβε για το 2013. Επειδή, κι εκείνος, μάλλον ξέχασενα εφαρμόσει τα οριζόμενα του νόμου. Είμαι βέβαιος ότι εσύ πλέον, δεν θα το ξεχάσεις.

Και με αυτή την βεβαιότητα, από πλευράς μου, σε αφήνω τώρα.

Πάω να ταΐσω τον μονόκερω...
ANAΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟΤΑΧΑΛΙΑ

ΚΥΑ ισολογισμού κομμάτων:

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Το δώρο…


Της Μ. Καραπαναγιωτίδου


Μια φορά κι έναν καιρό, λέει ισπανικό παραμύθι, ένας ταξιδευτής ξέμεινε σε ένα μικρό χωριουδάκι στην Γκουαντιάνα, εκεί όπου ο ήλιος χάνεται νωρίς, πίσω από τα όρη Σιέρα ντε Γρέδος. Γνώρισε και φιλοξενήθηκε από έναν χωρικό που είχε την καλοσύνη να του στρώσει ένα κρεβάτι στην ατημέλητη καλύβα του, εκεί όμως κάπου ανάμεσα στα λιγοστά πράγματα του, ο ταξιδευτής ανακάλυψε έναν Εξάντα! Το αρχαίο όργανο, που χρησιμοποιούν οι ναυτικοί για να βρίσκουν την θέση τους στους ωκεανούς με την βοήθεια του ήλιου και των άστρων!

«Είσαι ναυτικός;» ρώτησε ο ταξιδευτής. «Όχι ποτέ μου δεν μπήκα σε καράβι, όμως γνωρίζω τα πάντα γι αυτά» Ο χωρικός του έδειξε τον Εξάντα και του μίλησε για τα άστρα στον ουρανό και τις θέσεις τους! Συνεπαρμένος, τον ρώτησε πως γίνεται να τα ξέρει όλα αυτά και απάντησε ότι στο διπλανό χωριό υπάρχει βιβλιοθήκη και δανείζεται κάθε μέρα βιβλία. Έτσι μιλήσανε για ναυπηγική και γρήγορα η συζήτηση ήρθε στη φιλοσοφία και στα μαθηματικά!

Όλο το βράδυ μιλούσαν και το πρωί, ο χωρικός έφερε σε μία κούπα φρέσκο γάλα και σκληρό τυρί και έφαγαν δίπλα- δίπλα, συζητώντας πάλι, σαν να ήταν χρόνια φίλοι καλοί. Το απομεσήμερο τους βρήκε να αναλύουν πρακτικότερα θέματα όπως οι ανταλλαγές γης και οι τιμές των μετάλλων και του χρυσού στα ανταλλακτήρια!

Ο χωρικός σέρβιρε το φαγητό που ήταν γάλα, τυρί και λίγα λαχανικά. Ο ταξιδευτής, ύστερα από τόσες ώρες, ρώτησε τον χωρικό πώς βιοπορεί και προλαβαίνει και να διαβάζει! «Έχω μια… αγελάδα που την αρμέγω, παίρνω το γάλα και το κάνω τυρί. Ότι περισσεύει το πουλάω. Έχω και ένα μικρό λαχανόκηπο δίπλα στην καλύβα μου κι έτσι δεν χρειάζεται να δουλέψω!»

Το πρωί πριν ξημερώσει, ο ταξιδευτής ενώ ετοιμαζόταν να φύγει έριξε μια τελευταία ματιά στον κοιμισμένο χωρικό κι αναλογίστηκε πόσο ανέλπιστα μορφωμένος και έξυπνος αποδείχτηκε ένας άνθρωπος… στο πουθενά! Και επειδή ήταν γενναιόδωρος άνθρωπος, σκέφτηκε να του κάνει ένα… δώρο. Την ώρα που έφευγε λοιπόν έβγαλε τον σουγιά του και με μεγάλη επιδεξιότητα τον τοποθέτησε κάτω από τον λαιμό της αγελάδας και της έκοψε την καρωτίδα!

Πέρασαν τρία χρόνια και τα βήματα του ταξιδευτή τον ξανάφεραν έξω από την καλύβα του ίδιου χωρικού. Όμως αυτός δεν ήταν μέσα. Ρώτησε λοιπόν τους συγχωριανούς του αν γνώριζαν κάτι. Και αυτοί του είπαν πως τώρα ζει στην πόλη και είναι… ζάμπλουτος!

Ο ταξιδευτής όντως έκανε… δώρο στον χωρικό. Σταμάτησε την ευκολία - της επιβίωσης- και ενεργοποίησε τις ικανότητές του οι οποίες και απέδωσαν! Κι αν με ρωτήσετε πώς μου ΄ρθε τώρα αυτό, θα σας απαντήσω ότι και εμείς έχουμε μία …αγελάδα που την αρμέγαμε και την αρμέγουμε,το κράτος. Ο εύκολος βιοπορισμός και η πελατειακή κομματική σχέση. Αν μας λείψει αυτό μπορεί και να βάλουμε τις ικανότητες μας να δουλέψουν...

melkar4@yahoo.gr
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

 
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου - Δημοσιογράφος