Εάν στη βιομηχανία πρωτογονισμός σημαίνει σφυρί και αμόνι, αντί των αυτοματοποιημένων μηχανημάτων και στη γεωργία η τσάπα και το αλέτρι, ενώ υπάρχουν τρακτέρ και υπερσύγχρονα εργαλεία, τότε στην Ελληνική δημόσια διοίκηση το… στυλό είναι η βάση του «παλαιολιθικού συστήματος» την ώρα που υπάρχουν κομπιούτερ και θηριώδη λογισμικά που θα μπορούσαν να επεξεργαστούν εκατομμύρια στοιχεία το δευτερόλεπτο.
Κι όμως, στην εποχή μας το
στυλό δεν είναι είδος προς εξαφάνιση. Το αντίθετο θα έλεγα. Μαζί με τα έγγραφα και τις σφραγίδες παντός είδους είναι οι κλασσικές και διαχρονικές… χειροκίνητες τριτοκοσμικές «μηχανές», όπως ακριβώς λειτουργούν στην Ινδία, το Ουζμπεκιστάν και στη Σιέρα Λεόνε στην υποσαχάρια Αφρική.
στυλό δεν είναι είδος προς εξαφάνιση. Το αντίθετο θα έλεγα. Μαζί με τα έγγραφα και τις σφραγίδες παντός είδους είναι οι κλασσικές και διαχρονικές… χειροκίνητες τριτοκοσμικές «μηχανές», όπως ακριβώς λειτουργούν στην Ινδία, το Ουζμπεκιστάν και στη Σιέρα Λεόνε στην υποσαχάρια Αφρική.
Πάρτε για παράδειγμα τη μισθοδοσία των περίπου 700.000 δημοσίων υπαλλήλων. Για τη «δουλειά» αυτή απασχολούνται 11.000 άλλοι συνάδελφοι τους, οι οποίοι κάθε μήνα γράφουν, υπολογίζουν, αποστέλλουν καταστάσεις μισθών, υπεροριών, επιδομάτων και φυσικά υπογράφουν και σφραγίζουν!
Αντίθετα στον ιδιωτικό τομέα η μισθοδοσία περίπου ενός εκατομμυρίου υπαλλήλων διεκπεραιώνεται από τρεις όλες κι όλες εταιρίες λογισμικού. Μία μικρή εμπειρία από αυτή τη «δουλειά» έχουμε όλοι μας, από τα κοινόχρηστα των πολυκατοικιών όπου εταιρίες αναλαμβάνουν τη σχετική εκκαθάριση τους. Παρόμοια είναι και η δουλειά των μισθολογίων.
Στον ιδιωτικό τομέα διεκπεραιώνονται μισθολογικές καταστάσεις ενός εκατομμυρίου ιδιωτικών υπαλλήλων με κόστος περίπου 1.000.000 Ε. Αντίθετα στο δημόσιο απασχολούνται 11.000 υπάλληλοι για μισθολόγια 700.000 υπαλλήλων με κόστος που ανέρχεται σε… 267.000.000 ευρώ ετησίως!Δηλαδή αν αναθέταμε στις εταιρίες του ιδιωτικού τομέα τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων θα κάναμε οικονομία 266.000.000 ευρώ κάθε χρόνο!
Αν αναρωτιέστε για το τι θα γινόταν με τους 11.000 δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι κάθε πρωί προσέρχονται στην υπηρεσία τους για να γράφουν και παράγουν το… τίποτα θα μπορούσα να απαντήσω ότι δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι και χιλιάδες άλλοι που εργάζονται στα πρωτόκολλα και σημειώνουν σε κάτι τεράστια βιβλία ονόματα και αριθμούς…κατεβατά ολόκληρα.
Όταν ένας πολίτης καταθέσει μία αίτηση σε υπηρεσία, μπαίνει μία σφραγίδα, αύξων αριθμός και ημερομηνία. Δουλειά δηλαδή που θα μπορούσε να την κάνει παιδάκι Β΄ δημοτικού ή έστω ένα αυτόματο μηχάνημα τύπου ΑΤΜ. Κι όμως σε τέτοια πόστα έχουμε παροπλίσει ανθρώπους πανεπιστημιακής μόρφωσης, από πτυχιούχους μηχανικούς μέχρι διδάκτορες πολυτεχνείου.
Οι χωρίς ουσία αντικειμένου υπάλληλοι της μισθοδοσίας, διεκπεραιώνουν τις μισθολογικές καταστάσεις των άνευ ουσίας και έργου υπαλλήλων στο πρωτόκολλο που με την σειρά τους πρωτοκολλούν την εσωτερική αλληλογραφία εκατοντάδων άχρηστων υπηρεσιών και όλοι αυτοί (και ορισμένες φορές κι αυτά) αντιμετωπίζουν τον πολίτη – και «χορηγό» τους– επίσης ως άχρηστο και περιττό!
αναδημοσίευση απο το mediasoup.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου