Καλό υπόλοιπο... καλοκαιριού!

Κάποτε στο ραδιόφωνο είχα μία πρωινή εκπομπή με τίτλο «Μεσημέριασε…»

Συνήθως ξεκινούσε πριν τις 6  κι αν ακούγονταν ο τίτλος κάπως χιουμοριστικά, επί της ουσίας εννοούσα αυτό που συχνά έλεγα και στο μικρόφωνο δηλαδή «ξυπνήστε μεσημέριασε...»
σαν «τόνωση» και ενθάρρυνση για όλους εμάς τους πρωινούς.

Κι ενώ λοιπόν, είμαι από αυτούς που βιάζονται να προλάβουν και τα γλιτώσουν χρόνο, αυτό δεν ισχύει για το καλοκαίρι.

Το σκέφτηκα παλι σήμερα πρωι πρωι, οταν ένας φίλος μου ευχήθηκε καλό χειμώνα.
Σχεδόν θύμωσα «Μα τί είναι αυτά που λες, χειμώνας και καλός υπάρχει»;

Πάντα βίωνα με λύπη το τέλος του καλοκαιριού. Δηλαδή θα πάψουμε να πίνουμε παγωμένες γρανίτες (και μπύρες) κάτω από τα ζεστά φεγγάρια; Θα περάσουν μήνες μέχρι να ξανανιώσουμε το ζεστό αέρα από τα… μπουγάζια της Χαλκιδικής;

To κυριότερο φέτος ειναι οτι, όσο σκέφτομαι τους ανθρώπους που δυσκολεύονται από την κρίση, τόσο στενοχωριέμαι και φυσικά δεν θέλω να συζητώ την προοπτική αυτού του χειμώνα.

Σας εύχομαι λοιπόν καλό υπόλοιπο καλοκαιριού...