Και δεν μπορώ καθόλου τα.... άκρα!

Είχαμε τον κομμουνισμό και τους θαυμαστές-νοσταλγούς των δολοφόνων Μάο και Στάλιν τώρα γεμίσαμε με ακροδεξιούς φασίστες.

Τους βλέπεις να κυκλοφορούν απροκάλυπτα στους δρόμους με στρατιωτικά ρούχα, κέλτικους σταυρούς και... χυδαίο ύφος.

Ανάμεσα τους, είδα μία κοπελίτσα με χοντρές μαύρες μπότες κατακαλόκαιρο και τατουάζ τη σβάστικα στον καρπό της!

Παλιά τους θεωρούσαμε -ως νέοι και συντηρητικοί -  λίγους και «απροσάρμοστους», τώρα όμως η κουλτούρα του… φασισμού (ύστερα και από τα εγκλήματα των κομμάτων) τους πολλαπλασίασε!

Όσοι θεωρούν το φαινόμενο συγκυριακό, φοβάμαι ότι θα διαψευστούν.

Δεν είναι μονάχα η οικονομική κρίση που οδηγεί τους ανθρώπους να επιστρέφουν στο... αποκούμπι του ολοκληρωτισμού. 

Δεν είναι που η κοινωνία ηττήθηκε γιατί δεν είναι ικανή να προσφέρει λύσεις. 

Είναι και  η …γοητεία του φόβου στα μάτια των άλλων όταν κρατάς ένα ρόπαλο. Οτι με ενα ρόπαλο, γίνεσαι ξανά δυνατός, αλλα δυστυχως όχι άνθρωπος....