Λοβέρδος, Τσε Λοβέρδος...

Απορώ μ΄αυτούς τους κυρίους (και λιγότερο με τις κυρίες οι οποίες ούτως ή άλλως «λιγότερες» είναι) που τα προηγούμενα χρόνια πέρασαν από υπουργικά πόστα και ενώ η απόδοση τους βαθμολογήθηκε με… μηδέν (και κάτω) εμφανίζονται σα να μην κυβέρνησαν ποτέ, και ως τιμητές της πολιτικής ζωής του ρημαδιασμένου - απ αυτους - τοπου!

Άκουσα τις προάλλες τον πρώην υπουργό… ανάπτυξης κ. Χρυσοχοίδη, να καταφέρεται εναντίον του κρατισμού, του σπάταλου κράτους, των οργανισμών κτλ κτλ και αναρωτήθηκα «Μα πού απευθύνεται, σε ξένους υπηκόους που δεν ξέρουν ότι διετέλεσε υπουργός… (μας);»

Γιατί ο υπουργός (…μας), δεν απαίτησε τότε που ήταν στα πάνω του, στις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, να απολυθούν οι υπάλληλοι του οργανισμού αποξήρανσης της λίμνης Κωπαΐδας, που έχει αποξηρανθεί εδώ και δεκαετίες; Δηλαδή πόσα θέλει για να μας τρελάνει που καταγγέλλει εκ των υστέρων, κάτι που ήταν στο χέρι του να διορθώσει;

Θυμάμαι δε την ιστορική ομιλία του άλλου υπουργού (μας) του κ. Λοβέρδου, τότε που είπε «ένα εκατομμύριο δημόσιοι υπάλληλοι, εκμεταλλεύονται και ταλαιπωρούν δέκα εκατομμύρια Έλληνες» μέσα στο κοινοβούλιο και η αλήθεια είναι ότι προς στιγμήν τον θαύμασα (και ζητώ συγνώμη)! Και μετά βγήκε η έκθεση της τρόικας και τον ανέδειξε... πρωταθλητή προσλήψεων και διορισμών!

Ας αντιληφθούν πλέον ότι… «μενέ θεκέλ φερές»*, για να αφήσουν άφθαρτους ανθρώπους με ικανότητες να κάνουν όσα αυτοί ήξεραν, οπως αποδεικνύεται, αλλα δεν τόλμησαν και τελικά δεν μπόρεσαν.

*Μενέ θεκέλ φερές = αξιολογήθηκες, βρέθηκες ανάξιος, θα …εκπέσεις. (Από το γνωστό μύθο του Ναβουχοδονόσορ και το αόρατο χέρι του Θεού που το έγραψε στον τοίχο. Δανιήλ κεφ. 5. 22-28)

Posted in: ΑΡΘΡΑ