(κριτική ταινίας)
Πολλά έχουν γραφτεί για την ταινία επιστημονικής φαντασίας με τους οσκαρικούς ηθοποιούς. Δεν διάβασα όμως πουθενά, για το μίσος των ανθρώπων στο ...ανθρώπινο είδος. Ίσως γιατί εν μέρει το έχουμε ...αποδεχθεί.
Μας μισούμε από παλιά κι αυτό θα συνεχισθεί και στο ...μέλλον, όπως αναδεικνύει η ταινία. Προσωπικά, το θυμάμαι καθημερινά, τόσο με τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας (βλ φορολογία, χρυσή αυγή, νοσοκομεία κτλ κτλ) όσο και στο εξωτερικό (βλ Συρία)
Το μίσος είναι κυρίαρχο συναίσθημα ακόμη κι όταν δημιουργείται ένας ...εξωγήινος παράδεισος για πλούσιους, πολύ πλούσιους και κακούς, πολύ κακούς. Μίσος και ...ζήλια.
Ο πλανήτης γη κατεστραμμένος κυρίως απ αυτά τα δυο και ταυτόχρονα, αστυνομοκρατούμενος από ρομπότ, που ελέγχουν τα πάντα, σε δημόσιες υπηρεσίες και δρόμους. Όμως ακόμη και τα ρομπότ, τα έκαναν να αναγνωρίζουν, το μίσος, τη ζήλια και την ειρωνεία των ανθρώπων. Και φυσικά να τους τιμωρούν.
Η ταινία του νοτιοαφρικανού Νιλ Μπλόμκαμπ μιλάει για τη μετανάστευση - κι εκτός γης - την κοινωνική ανισότητα, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών και την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Χημικά αέρια ραδιενέργεια κι άλλες ανακαλύψεις ...τερμάτισαν το "παιχνίδι" σε βάρος των ανθρώπων. Σημερινά πράγματα δηλαδή...
Στο «Elysium», ο Μαξ (Ματ Ντέιμον) πέφτει θύμα της ασυδοσίας και της ανήλεης εκμετάλλευσης του αφεντικού του τον οποιο - φυσικά - σκοτώνει, γεγονός που ...ικανοποιεί τους περισσότερους θεατές, κακοπληρωμένους, ανεργους, απλήρωτους και βασανισμένους...
Τα 'εχει αυτά τα καλά ο κινηματογράφος.
Μερικές φορές ειναι σαν το γήπεδο. Εκτονώνεις αρνητική ενέργεια και μετά πέφτεις και κοιμάσαι ήσυχος, ξένοιαστος και ενίοτε και...δικαιωμένος.
Μερικές φορές ειναι σαν το γήπεδο. Εκτονώνεις αρνητική ενέργεια και μετά πέφτεις και κοιμάσαι ήσυχος, ξένοιαστος και ενίοτε και...δικαιωμένος.
Μελ. Καρ.
Παίζουν: Ματ Ντέιμον, Τζόντι Φόστερ, Γουίλιαμ Φίχτνερ, Σάρλτο Κόπλεϊ, Άλις Μπράγκα, Ντιέγκο Λούνα, Βάγκνερ Μούρα, Χοσέ Πάμπλο Καντίγιο. Η ταινία προβάλλεται από τη Feelgoood Entertainment.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου