Smiley face

Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Χρύσα Σάμου: Η υποψήφια δημοτική σύμβουλος Λαγκαδά...

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΣΤΟ ΣΟΧΟ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΗΜΟΥ ΛΑΓΚΑΔΑ» Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΧΡΥΣΑ ΣΑΜΟΥ

Την γνωρίζουμε από την διαδρομή της στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης της Θεσσαλονίκης.  Ειδικά από τις εκπομπές και τα ντοκιμαντέρ ΔΙΑΣΠΟΡΑ για τον απόδημο ελληνισμό.  Πρόσφατα δημοσιοποίησε την κάθοδό της στις Αυτοδιοικητικές  Εκλογές του Μαϊου στον τόπο καταγωγής της που είναι ο Σοχός ένα ορεινό χωριό στα 54 χιλιόμετρα απόσταση απ’ τη Θεσσαλονίκη. Εκεί την συναντήσαμε και την «ανακρίνουμε» για πρώτη φορά όχι τηλεοπτικά αλλά πολιτικά

ΕΡ- Γιατί εμπλέκεσαι τώρα στην πολιτική?
ΑΠ-Γιατί τώρα κρίνω πως έχω την εμπειρία και τον χρόνο να προσφέρω… όχι στην πολιτική.. στη γενέτειρά μου… στον τόπο των παιδικών μου αναμνήσεων, των σημερινών επιστροφών.. στο χωριό που μεγάλωσε τα όνειρά μου και στους ανθρώπους που μ’ αγκάλιασαν σε κάθε μου επιλογή και διάκριση. Και φυσικά γιατί κουράστηκα να γκρινιάζω για τα κακώς κείμενα από θέση νηνεμίας σε έναν κάποιο καναπέ του σπιτιού μου … αν θέλεις ν’ αλλάξεις πράγματα που σ’ ενοχλούν χρειάζεσαι αυτενέργεια!

ΕΡ-Γιατί αποφάσισες  να εκτεθείς στον Δήμο Λαγκαδά και όχι Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας ή να διεκδικήσεις βουλευτική έδρα ή έδρα στην Ευρωβουλή?
ΑΠ-Ήταν τιμητικό που με συμπεριέλαβαν στις προτάσεις τους μεμονωμένα πρόσωπα ή και μηχανισμοί και προσκλήθηκα να μετάσχω σε όσα προανέφερες… αλλά με νοιάζει το σπίτι μου … κι αν πρώτα δεν μπορώ να βάλω τάξη ως εκλεγμένη Δημοτική Σύμβουλος στα του οίκου μου πώς να πείσω τον εαυτό μου πρώτα και μετά τον κόσμο ότι αξίζω την εμπιστοσύνη του σε τέτοιες διευρυμένες θέσεις ευθύνες;  Στο Σοχό που είναι ο τόπος καταγωγής μου , οι ρίζες μου αλλά και η ζωή μου άρρηκτα συνδεδεμένη, οφείλω και πρέπει να επιστρέψω γνώσεις, ταξίδια, εμπειρίες, δομές, οργανωτικές πρωτοβουλίες κι ό,τι άλλο η επαγγελματική μου διαδρομή στις γειτονιές του κόσμου με προίκισε…

ΕΡ-Γιατί με τον συνδυασμό του Γιάννη Καραγιάννη;
ΑΠ-Γιατί μπορώ να λέω ένα να κατανοεί δέκα και να πράττει δεκαπέντε… Γιατί θέλει και ξέρει τι χρειάζεται ο τόπος μας.  Το έχει αποδείξει διοικητικά. Γιατί αποζητά συστράτευση υγειών δυνάμεων και δίνει έμφαση στα ποιοτικά χαρακτηριστικά τώρα των ψηφοδελτίων αύριο των δομών του δήμου. Γιατί νοιάζεται για την επόμενη μέρα και πώς οι άνθρωποι που τον πλαισιώνουν θα βγάλουν τον καλύτερο δυνατό τους εαυτό επ’ ωφελεία της κοινωνίας.  Γιατί επιμένει στην κάθετη μορφή διοίκησης αποκεντρωμένα. Γιατί με έπεισε για τις προθέσεις του.

ΕΡ- Οι συντοπίτες σου χαίρονται να σ’ αποκαλούν «η Χρύσα μας» και σε ξεχωρίζουν ως «άξιο τέκνο» τους…
ΑΠ-Ξέρεις, αν θέλεις να καταλάβεις πως ό,τι έχεις προσφέρει στη δουλειά και τη ζωή σου χαίρει εκτιμήσεως του κόσμου, ένας τρόπος ισχυρός είναι ο πρώτος ενικός … το να σ’ αποκαλούν με το μικρό σου όνομα είναι κατάκτημα… όσο για το «άξιο τέκνο» που αναφέρεις άξιος είναι εκείνος που καταβάλει το παν για την ποιότητα ζωής των συνανθρώπων του, εκείνος που συναισθάνεται την ευθύνη και της μιας ψήφου στις πλάτες του.. αυτός που μπορεί την επόμενη των εκλογών να σηκώσει μανίκια και να εργαστεί νυχθημερόν για το καινούριο, το διαφορετικό, το δίκαιο, το ισόνομο, το δημοκρατικό, το οικολογικό, το πολιτιστικό με πολιτικό πολιτισμό, χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς.. και τελικά χαίρει του τίτλου του τέσσερα ή πέντε έτη αργότερα… όταν με καταγεγραμμένο έργο μπορεί να κοιτά κατάματα τον συμπολίτη κι εκείνος να του σφίγγει το χέρι –επισφράγισμα πως δεν εξαπατήθηκε, δεν γελάστηκε… γιατί δυστυχώς φαινόμενα προεκλογικής παρουσίας και μετεκλογικές αφάνειας κι απραξίας υπάρχουν χιλιάδες…

ΕΡ- Δημοσιογράφους όπως και πολιτικούς ο κόσμος δεν τους εμπιστεύεται… γιατί να σε εμπιστευτούν?
ΑΠ- Γιατί δεν είμαι πολιτικός… γιατί δεν φέρω κομματική ταυτότητα … γιατί δεν υπήρξα μέρος συστήματος, δεν διεκδίκησα καμία εύκολη θέση ποτέ και πουθενά, δεν υπήρξα «δικό παιδί» κανενός… δεν είμαστε ούτε όλοι οι δημοσιογράφοι, ούτε όλοι οι πολιτικοί το ίδιο… Εγώ μίλησα κι έγραψα δημόσια για την οικουμενικότητα του Έλληνα… πήγα σε κοιτίδες ελληνικού πολιτισμού αιώνων, μίλησα για αλησμόνητες πατρίδες, ιεραποστολές, ανέσυρα ιστορίες ξενιτιάς και μεταναστευτικής παιδωμής πανηπειρωτικά, έδειξα φωτεινά παραδείγματα ωραίων Ελλήνων που ξεχώρισαν στο εξωτερικό κι από μηδενική βάση έχτισαν αυτοκρατορίες, έκαναν φήμη παγκόσμια, συνένωσα με λόγο και εικόνα το Μητροπολιτικό κέντρο με τον απόδημο Έλληνα.. προκαλώ τον οποιοδήποτε να βρει κάτι μεμπτό στην επαγγελματική μου πορεία που μόνο προσφορά έχει συνώνυμό της… Να με εμπιστευτούν λοιπόν οι συμπολίτες μου γιατί όπως έδωσα μάχη να φέρω δράσεις κι έργα συνελλήνων απανταχού χωρίς να διαθέτω μέσα δίχως η κρατική τηλεόραση να  μου προσφέρει κονδύλια έτσι θα το παλέψω να φέρω ανάπτυξη ιδεών και δομών στον Καλλικαρατικό Δήμο του Λαγκαδά. Γιατί είναι πρόκληση να μην έχεις τα μέσα και να βρίσκεις τους τρόπους… γιατί είναι σπουδαίο να τα καταφέρνεις σ’ ένα τοπίο όπου όλα κι όλοι συμφωνούν πως μέλλον δεν υπάρχει… γιατί έμαθα να κερδίζω τους στόχους μου και έτσι να προχωρώ στη ζωή μου… στόχος, χρονοδιάγραμμα, επόμενος στόχος και πάει λέγοντας…

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου - Δημοσιογράφος