9:38:00 μ.μ.
Μ. Καραπαναγιωτίδου
«Εμείς στον ΕΟΠΠΥ χρεώνουμε 30.000 ευρώ την μεταμόσχευση και στην Αγγλία... 300.000! Μπορεί να γίνει ένα Ευρωπαϊκό κέντρο μεταμοσχεύσεων. Κι η απάντηση που παίρνουμε είναι ότι τα λεφτά για τους αρρώστους που φεύγουν έξω τα πληρώνει το υπουργείο κοινωνικών υπηρεσιών κι όχι το υπουργείο υγείας» Συνέντευξη του αν. καθηγητή Φούζα του ΑΠΘ το 2017... Ακόμη τα ίδια λέει: «Χθες φέραμε αεροπορικώς από Αθήνα, από τον Ευαγγελισμό τον ασθενή σε πολύ βαριά κατάσταση με οξεία ηπατική ανεπάρκεια, αντίστοιχα η δική μας ομάδα μεταφέρθηκε στο Αττικό νοσοκομείο σήμερα ώστε να προμηθευτεί ένα ήπαρ κι έγινε η μεταμόσχευση…» είπε στην υπογράφουσα (και στο focus fm) ο Ιωάννης Φούζας Αν. Καθηγητής Χειρουργικής και Μεταμοσχεύσεων Α.Π.Θ., Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής Μεταμοσχεύσεων Α.Π.Θ και Επιστημονικός Υπεύθυνος του Κέντρου Μεταμοσχεύσεων του Ιπποκρατείου Γ.Ν.Θ. Όπως είπε ο κ Φούζας «Δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουμε τελειώσει όμως το ήπαρ έχει «αναπαυθεί» και οι ενδείξεις δείχνουν ότι θα πάει καλά» Ο αν. καθηγητής μίλησε για τα εκατομμύρια ευρώ που χάνονται από κακό συντονισμό δυνάμεων και υπουργείων ενώ θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν για άλλες ανάγκες:
-Γιατί τόσοι Έλληνες ασθενείς μεταφέρονται σε νοσοκομεία του εξωτερικού ενώ εδώ, στο Ιπποκράτειο, έχουμε ένα από τα κορυφαία κέντρα μεταμοσχεύσεων στα Βαλκάνια; -Πρώτον σαν χώρα δεν έχουμε οργανωθεί στο θέμα δωρεάς οργάνων, δεν αξιοποιούμε τους δότες οργάνων που υπάρχουν στις εντατικές μονάδες σε όλη τη χώρα καθημερινά και είναι θύματα τροχαίων ή εγκεφαλικών επεισοδίων και είναι ήδη πεθαμένοι από εγκεφαλικό θάνατο. Σ’ αυτόν τον τομέα η χώρα μας πάσχει και υπάρχει και πλάνη, καθώς όλοι μιλάνε για δωρεά οργάνων με διαλέξεις κλπ. Αυτά είναι ψέματα, οι Έλληνες δίνουν τα όργανα τους όσο οι Γερμανοί και οι Άγγλοι κι οι άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες, περίπου στο 57% γίνεται η αποδοχή δωρεάς οργάνων. Η διαφορά είναι ότι εμείς έχουμε 4 δότες στο εκατομμύριο του πληθυσμού, δηλαδή 40 συνολικά ενώ αντίστοιχα οι Γερμανοί ή οι Άγγλοι έχουν 20 δότες. Ένας μεγάλος αριθμός δοτών χάνεται…
-Άρα το πρόβλημα είναι στον συντονισμό. Τόσο δύσκολο είναι να συντονιστούμε;-Δεν μπορώ να καταλάβω κι εγώ. Κάνω ορισμένες ανόητες ερωτήσεις κι ας μου τις απαντήσει όποιος μπορεί. Από το 2001 υπάρχει ο ελληνικός οργανισμός μεταμοσχεύσεων, μία σοβαρή προσπάθεια. Έχει ένα πλήρες οργανόγραμμα όμως δεν επανδρώθηκε ποτέ στην Ελλάδα. 2-3 άτομα το πολύ και 5-6 αποσπασμένα που πηγαινοέρχονται. Τόσα χρόνια όλες αυτές οι κυβερνήσεις ειδικά αυτές που είχαν παλαιοτέρα την δυνατότητα διορισμού, γιατί δεν το έκαναν;
-Από οικονομικής άποψης, όταν «διώχνουμε» τέτοια περιστατικά, δεν τα χρυσοπληρώνουμε οι Έλληνες φορολογούμενοι; -Μα φυσικά! Επί χρόνια πάμε στο υπουργείο και αναφερόμαστε στα οικονομικά στοιχεία (δεκάδες εκατομμύρια) και τι κέρδη μπορούν να αποφέρουν οι περιπτώσεις που φεύγουν. Μπορεί το Ιπποκράτειο να γίνει πλήρως μεταμοσχευτικό κέντρο. Εμείς στον ΕΟΠΠΥ χρεώνουμε 30.000 ευρώ την μεταμόσχευση και στην Αγγλία 300.000! Μπορεί να γίνει ένα Ευρωπαϊκό κέντρο μεταμοσχεύσεων. Κι η απάντηση που παίρνουμε είναι ότι θα λεφτά για τους αρρώστους που φεύγουν έξω τα πληρώνει το υπουργείο κοινωνικών υπηρεσιών κι όχι το υπουργείο υγείας. Και μεταξύ των δύο υπουργείων δεν υπάρχει συνεργασία, πολύ περίεργο πράγμα. Ένα δεύτερο, οι νεφροπαθείς κοστίζουν το 40% του εθνικού συστήματος υγείας. Οι μισοί και παραπάνω μπορούν να μεταμοσχευτούν και να έχουν κ μια ποιότητα ζωής, να πάψουν να παίρνουν συντάξεις και να εργασθούν ξανά. Έτσι και υγιείς ανθρώπους θα έχουμε και εκατοντάδες εκατομμύρια θα γλιτώσει το δημόσιο… φωτο Σάββας Αυγητίδης - Νοσοκομείο Ιπποκράτειο
-Γιατί τόσοι Έλληνες ασθενείς μεταφέρονται σε νοσοκομεία του εξωτερικού ενώ εδώ, στο Ιπποκράτειο, έχουμε ένα από τα κορυφαία κέντρα μεταμοσχεύσεων στα Βαλκάνια; -Πρώτον σαν χώρα δεν έχουμε οργανωθεί στο θέμα δωρεάς οργάνων, δεν αξιοποιούμε τους δότες οργάνων που υπάρχουν στις εντατικές μονάδες σε όλη τη χώρα καθημερινά και είναι θύματα τροχαίων ή εγκεφαλικών επεισοδίων και είναι ήδη πεθαμένοι από εγκεφαλικό θάνατο. Σ’ αυτόν τον τομέα η χώρα μας πάσχει και υπάρχει και πλάνη, καθώς όλοι μιλάνε για δωρεά οργάνων με διαλέξεις κλπ. Αυτά είναι ψέματα, οι Έλληνες δίνουν τα όργανα τους όσο οι Γερμανοί και οι Άγγλοι κι οι άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες, περίπου στο 57% γίνεται η αποδοχή δωρεάς οργάνων. Η διαφορά είναι ότι εμείς έχουμε 4 δότες στο εκατομμύριο του πληθυσμού, δηλαδή 40 συνολικά ενώ αντίστοιχα οι Γερμανοί ή οι Άγγλοι έχουν 20 δότες. Ένας μεγάλος αριθμός δοτών χάνεται…
-Άρα το πρόβλημα είναι στον συντονισμό. Τόσο δύσκολο είναι να συντονιστούμε;-Δεν μπορώ να καταλάβω κι εγώ. Κάνω ορισμένες ανόητες ερωτήσεις κι ας μου τις απαντήσει όποιος μπορεί. Από το 2001 υπάρχει ο ελληνικός οργανισμός μεταμοσχεύσεων, μία σοβαρή προσπάθεια. Έχει ένα πλήρες οργανόγραμμα όμως δεν επανδρώθηκε ποτέ στην Ελλάδα. 2-3 άτομα το πολύ και 5-6 αποσπασμένα που πηγαινοέρχονται. Τόσα χρόνια όλες αυτές οι κυβερνήσεις ειδικά αυτές που είχαν παλαιοτέρα την δυνατότητα διορισμού, γιατί δεν το έκαναν;
-Από οικονομικής άποψης, όταν «διώχνουμε» τέτοια περιστατικά, δεν τα χρυσοπληρώνουμε οι Έλληνες φορολογούμενοι; -Μα φυσικά! Επί χρόνια πάμε στο υπουργείο και αναφερόμαστε στα οικονομικά στοιχεία (δεκάδες εκατομμύρια) και τι κέρδη μπορούν να αποφέρουν οι περιπτώσεις που φεύγουν. Μπορεί το Ιπποκράτειο να γίνει πλήρως μεταμοσχευτικό κέντρο. Εμείς στον ΕΟΠΠΥ χρεώνουμε 30.000 ευρώ την μεταμόσχευση και στην Αγγλία 300.000! Μπορεί να γίνει ένα Ευρωπαϊκό κέντρο μεταμοσχεύσεων. Κι η απάντηση που παίρνουμε είναι ότι θα λεφτά για τους αρρώστους που φεύγουν έξω τα πληρώνει το υπουργείο κοινωνικών υπηρεσιών κι όχι το υπουργείο υγείας. Και μεταξύ των δύο υπουργείων δεν υπάρχει συνεργασία, πολύ περίεργο πράγμα. Ένα δεύτερο, οι νεφροπαθείς κοστίζουν το 40% του εθνικού συστήματος υγείας. Οι μισοί και παραπάνω μπορούν να μεταμοσχευτούν και να έχουν κ μια ποιότητα ζωής, να πάψουν να παίρνουν συντάξεις και να εργασθούν ξανά. Έτσι και υγιείς ανθρώπους θα έχουμε και εκατοντάδες εκατομμύρια θα γλιτώσει το δημόσιο… φωτο Σάββας Αυγητίδης - Νοσοκομείο Ιπποκράτειο
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου