Με ρωτήσατε σας απαντώ...

-Πόσα θα ξοδεύσεις για την προεκλογική σου καμπάνια;

-Ουτε ευρώ...

-Πως κι έτσι;
-Είμαστε τώρα για τέτοια; Οι ψηφοφόροι τσαλακωμένοι από τις πολιτικές των κομμάτων και οι υποψήφιοι των κομμάτων με ιλουστρασιόν φυλλάδια, έντυπα κι άλλα της χλιδάτης προβολής και μαλιστα την ώρα που υπάρχουν social media;

-Ποιο αξίωμα θα πάρεις αν δεν βγεις βουλευτίνα; Συνήθως έτσι δεν γίνεται;
-Συνήθως έτσι γίνονταν. Εγώ όμως έχω παραιτηθεί τρεις φορές από το δημόσιο, γιατί δεν μου άρεσαν πρόσωπα και πράγματα. Γιατί τώρα στα γεράματα να αλλάξω χαρακτήρα και να… βολευθώ;

-Τι σ έπιασε και κοτζάμ δημοσιογράφος κατεβαίνεις στην πολιτική και «στα χαλάσματα» όπως σ αρέσει να λες;
-Δεν βλέπω "εργάτες" αλλά μόνο αξιωματούχους και επισήμους που «φοβούνται» ο ένας τον άλλον ότι θα «αλληλοκαπελωθουν» σε οποιαδήποτε κοινή προσπάθεια. Η πόλη μας θέλει ομάδες εργασίας όχι εκπροσώπους αποκομμένους από την πραγματικότητα και βολεμένους σε γραφειάρες. Θέλει ανθρώπους για τη λάντζα της ζωής…

-Τον ψηφοφόρο δεν τον φοβάσαι; Οργισμένος, απογοητευμένος γιατί να σε πιστέψει τώρα που γίνεσαι ένα μ αυτούς;
-Και λίγα λες… Ο ψηφοφόρος δεν πρέπει να πιστεύει κανέναν και τίποτε. Θα πρέπει να ψάξει καλά πριν πλησιάσει την κάλπη. Ποιοι είναι οι υποψήφιοι και τι έκαναν ή δεν έκαναν! Η αδιαφορία επίσης πρέπει να «τιμωρείται».

-Πως λες να ψηφίσει; Τι θα πρότεινες;

 
-Να αφήσει κατά μέρος τα σταυρωμένα ψηφοδέλτια, τα τηλεφωνήματα από το Δήμαρχο ή το Δημοτικό Σύμβουλο της περιοχής του, τη μάνα και τον πατέρα του και να δει ποιος δούλεψε στη ζωή του και ποιος δεν τα παράτησε με τα πρώτα προβλήματα. 

Όσο για την οργή και την απογοήτευση, να τα αφήσει κι αυτά στην άκρη, διότι με το θυμικό δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα. Το μίσος οδηγεί σε...ακραίες καταστάσεις που δεν θα ήθελα να τις ζήσουν τα παιδιά μου.

-Για πες βρε Μελίνα, αυτό το πολιτικό σύστημα μπορεί να αλλάξει;
-Τώρα το ψάχνω και από… μέσα. Για το μόνο που είμαι σίγουρη είναι ότι αν οι άνθρωποι δεν έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα, να ορίσουν κανόνες λειτουργίας και ελέγχου της δημόσιας ζωής, τότε είμαστε χαμένοι από χέρι.

-Με τέτοια απαξίωση, με γιαούρτια, μούντζες και βρισιές…
-Τι να κάνουμε; Να τα παρατήσουμε; Να αφήσουμε τη χώρα σε Χρυσή Αυγή και σε άλλα ευκαιριακά κόμματα που επιζητούν την ανάδειξη και μόνο την ανάδειξη τους;

-Αν εκλεγείς θα ψηφίσεις:
- Κατάργηση βουλευτικής ασυλίας
- Αλλαγή νόμου περί ευθύνης υπουργών
- Κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων
- Κατάργηση του βουλευτικού αυτοκινήτου
- Κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης

-Φυσικά

-Πως τα καταφέρνεις με παιδιά, δουλειά και... κόμμα;
-Σιγά τα προβλήματα. Αυτοι που αξίζουν ειναι οσοι παλευουν να βρουν δουλειά, φάρμακα για τα καρκινοπαθή παιδιά τους, κουράγιο για τα γεράματα…

Posted in: ΕΚΛΟΓΕΣ 2012,ΜΕΛΙΝΑ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ