Καιρός να χωρίσουμε τα τσανάκια μας...

Από την εποχή του Σαρλ Ντε Μοντεσκιέ, όλα τα κράτη που οργανώθηκαν κοινοβουλευτικά με Σύνταγμα, συμπεριέλαβαν τήρησαν και εφάρμοσαν τη θεμελιώδη αρχή- που πρώτος αυτός εισήγαγε- τη διάκριση των εξουσιών: νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική. Εκτός από τη χώρα μας!


Σε αντίθεση με το πνεύμα του άρθρου 26 του Συντάγματος, η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Σε απλή γλώσσα ο βουλευτής που πρέπει να είναι αποκλειστικά και μόνο νομοθέτης, γίνεται υφυπουργός ή υπουργός και ασκεί εκτελεστική εξουσία! Αυτή είναι παράνομη, αντισυνταγματική και αντιδημοκρατική άσκηση εξουσίας, σε όλη την κοινοβουλευτική ιστορία του έθνους μας.

Κάποιος λόγος υπάρχει που η πολιτική σκέψη του Διαφωτισμού παρέδωσε ως πρότυπο διακυβέρνησης στην ανθρωπότητα τη διάκριση των τριών εξουσιών. Δεν είναι δυνατόν να είσαι δικαστής και ταυτόχρονα βουλευτής δηλαδή νομοθέτης και να κρίνεις τους ανθρώπους σύμφωνα με νόμους που εσύ έχεις ψηφίσει!
Με τι ηθικό υπόβαθρο ζητάς από τους ανθρώπους να σε ψηφίσουν, ενώ ασκείς εκτελεστική εξουσία και έτσι μπορείς να μεροληπτείς υπέρ των ψηφοφόρων σου με ρουσφέτια και πελατειακές σχέσεις;

Το πρόγραμμα της ΝΔ συμπεριλαμβάνει το ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτών και υπουργών. Κατά τη γνώμη μου είναι η πιο σωστή, ρηξικέλευθη και γενναία μεταρρύθμιση των θεσμών τα τελευταία 50 χρόνια! Χτυπάει με τόλμη ακριβώς στην καρδιά της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος ή τουλάχιστον αφοπλίζει θεσμικά τους βουλευτές που είχαν μετατραπεί σε διεκπεραιωτές ρουσφετιών.

Ποιός δε βλέπει ακόμη και σήμερα στα γραφεία βουλευτών και… υποψηφίων το στρατό με εξειδικευμένες γραμματείς να καταγράφουν τα αιτήματα των απαιτητικών ψηφοφόρων; Και οι υπουργοί- βουλευτές πώς να εφαρμόσουν νόμους ή να διατάξουν ρυθμίσεις όταν θίγονταν προνομιούχες τάξεις που τα μέλη τους είναι εν δυνάμει ψηφοφόροι τους;

Το να κυβερνάς και να είσαι με όλους καλός, είναι μια παγκόσμια ή τουλάχιστον πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία των πολιτικών της Ελλάδας, που προστάτευε τις προνομιούχες τάξεις των κλειστών επαγγελμάτων και συντεχνιών και διόγκωσε το κράτος δημιουργώντας ελίτ ψηφοφόρων- διορισμένων στο δημόσιο.
Άς στηρίξουμε με όλες τις δυνάμεις μας αυτή την θαρραλέα μεταρρύθμιση που θωρακίζει τους θεσμούς και αποβάλλει αυτόματα την ανεντιμότητα και το κομματικό συμφέρον. Όπως είπε ο πατέρας του «πνεύματος των νόμων» ο Μοντεσκιέ: «Δεν είναι κάτι δίκαιο γιατί είναι νόμος, αλλά είναι νόμος γιατί είναι δίκαιο»

Posted in: ΑΡΘΡΑ