Μια χαμένη ημέρα...

Του Απόστουλου Παπαγιαννόπουλου.  

Προτού σας πω τι μου συνέβη σήμερα και έχασα ολόκληρη τη μέρα μου τζάμπα, θέλω να τονίσω πως για 35 χρόνια υπηρέτησα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στα περισσότερα απο τα οποία χρόνια σε θέση υψηλής ευθύνης (Προϊστάμενος Αρχιτεκτονικών και Πολεοδομικών Μελετών στο Δήμο Θεσσαλονίκης) .

Το πρώτο που έκανα -θυμάμαι- όταν ανέλαβα εργασία ήταν να αφήσω την πόρτα του γραφείου μου ανοιχτή για να μπαίνει και να βγαίνει ο κόσμος ελεύθερα χωρίς να χτυπάει την πόρτα περιμένοντας εκείνο το αυστηρό "ΕΜΠΡΟΣ" των προϊσταμένων . Και το τήρησα αυτό επί 35 συναπτά έτη με σχολαστικότητα παρά τις υποδείξεις κάποιων συναδέλφων να επανέλθω στην ...νομιμότητα .

Σήμερα χρειάστηκε να πάω να ανανεώσω το βιβλιάριο υγείας στην αρμόδια υπηρεσία που είναι στο άλλο άκρο της πόλης . Πήρα το παλιό βιβλιάριο, φωτογραφίες και ταυτότητα και πήγα . Πρώτη άσχημη εντύπωση : διάδρομος σκοτεινός , σπασμένα τζάμια στη σκάλα , πόρτα κλειστή και επ΄αυτής ευμεγέθης πινακίδα αναγράφουσα "ΕιΙΣΕΡΧΕΣΘΕ ΕΝΑΣ - ΕΝΑΣ" που μου θύμησε το γραφείο του μόνιμου ανθυπασπιστή στο στρατό που του άρεσαν αυτά. 

Στη συνέχεια υποδοχή απο την αρμόδια υπάλληλο ως και αν επρόκειτο για υποτακτικό που προσήλθε για να εκφράσει την υπακουή του στην εξουσία . Πήρε το παλιό βιβλιάριο , το περιεργάστηκε αδιάφορα και μου το επέστρεψε λέγοντας "Φέρτε χαρτί ότι δεν αλλάξατε ταμείο" ...Της λέω πως αυτό φαίνεται απο το βιβλιάριο ...Τίποτα , ανένδοτη η κυρία ... Της υπέδειξα να ανοίξει τον υπολογηιστή της που "κοσμούσε" το γραφείο της και να βάλει τον πεςριβόητο ΑΜΚΑ για να το διαπιστώσει ...
Το αρνήθηκε κι΄αυτό ...

Μετά απο αυτά έφυγα έξαλλος . Και άντε , να είμαι μόνο εγώ που υφίσταται αυτά θα είναι μικρό το κακό . Αν όμως παρόμοια περιστατικά συμβαίνουν καθημερινά σε ολόκληρη τη χώρα κατά χιλιάδες τότε τα πράγματα αλλάζουν ...