4:17:00 μ.μ.
Μ. Καραπαναγιωτίδου
Στον 21ο αιώνα στην χώρα μας παράγουμε λιγότερα μέταλλα και πρώτες ύλες, σε σχέση με αυτά που παρήγαγε ο Μποδοσάκης στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Στα βουνά περισσεύουν το μάρμαρο, ο περλίτης, ο ζεόλιθος, ο χαλκός, το νικέλιο, το χρώμιο, ο χρυσός. Όλα ανεκμετάλλευτα. Γιατί το κάναμε αυτό στη χώρα μας; Γιατί το κάναμε αυτό στους εαυτούς μας; Χιλι
άδες χρόνια ο Έλληνας ήταν έμπορος, επιχειρηματίας, ναυτικός, εφοπλιστής, μεταφορέας.
Και τώρα βολοδέρνουμε ανάμεσα στα χρέη και την ύφεση γιατί ελάχιστοι επαγγελματίες έμειναν για να ασχοληθούν με το εμπόριο και την παραγωγή.
Πιπιλίζουμε διαρκώς την καραμέλα περί ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, πιεζόμενοι από την αριστερά και τον λαϊκισμό και κανείς δεν σκέφτηκε ότι η σπουδαιότερη κρατική περιουσία και δημόσιος πλούτος είναι το σύνολο των ιδιωτικών επιχειρήσεων που παράγουν το ΑΕΠ.
Ότι τα ασημικά του έθνους στην πραγματικότητα είναι οι ιδιώτες επαγγελματίες που παράγουν, πληρώνουν τον μισό τζίρο τους στο κράτος και διατηρούν θέσεις εργασίας. Μάλλον ήταν αρκετή εκείνη η καταραμένη εικοσαετία της διακυβέρνησης του τοπου για να μετατραπούμε στην τελευταία Σοβιετική χώρα... Ναι ήταν αρκετή. Γιατί τέτοιες πολιτικές προσφέρουν τις εύκολες λύσεις:
«θα πάρουμε δάνεια, θα κρατικοποιήσουμε τις παραγωγικές μονάδες και θα διορίσουμε την εκλογική και κομματική πελατεία μας» πολιτικές που εύκολα διαφθείρουν την δομή σκέψης όλων μας. Ποιος έχει σήμερα το θάρρος να πει στους νέους πτυχιούχους ότι είναι νοσηρό να περιμένουν από τους άλλους και το κράτος να τους διορίσει;
Ότι για να πάρουν το πτυχίο τους οι φορολογούμενοι πλήρωσαν περίπου 150 χιλ. Ευρώ (από δημοτικό έως πανεπιστήμιο) και η κοινωνία περιμένει από αυτούς ανταπόδοση και απόσβεση μέσω καινοτομίας και παραγωγικής δράσης; Ότι πληρώνουμε για να σας σπουδάσουμε και να αποδώσετε και όχι για να σας διορίσουμε;
Η ανάπτυξη θα έρθει μέσα από την βελτίωση των βιομηχανικών δεικτών και την εκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων.
Όμως για να επιτευχθούν οι στόχοι, χρειάζεται απλούστευση των διαδικασιών επιχειρηματικότητας, μειωση της φορολογίας, συμμαζεμα του κράτους. Aς αφήσουμε τους επαγγελματίες να κερδίσουν και τότε θα επανέλθει η ανάπτυξη…
Και τώρα βολοδέρνουμε ανάμεσα στα χρέη και την ύφεση γιατί ελάχιστοι επαγγελματίες έμειναν για να ασχοληθούν με το εμπόριο και την παραγωγή.
Πιπιλίζουμε διαρκώς την καραμέλα περί ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, πιεζόμενοι από την αριστερά και τον λαϊκισμό και κανείς δεν σκέφτηκε ότι η σπουδαιότερη κρατική περιουσία και δημόσιος πλούτος είναι το σύνολο των ιδιωτικών επιχειρήσεων που παράγουν το ΑΕΠ.
Ότι τα ασημικά του έθνους στην πραγματικότητα είναι οι ιδιώτες επαγγελματίες που παράγουν, πληρώνουν τον μισό τζίρο τους στο κράτος και διατηρούν θέσεις εργασίας. Μάλλον ήταν αρκετή εκείνη η καταραμένη εικοσαετία της διακυβέρνησης του τοπου για να μετατραπούμε στην τελευταία Σοβιετική χώρα... Ναι ήταν αρκετή. Γιατί τέτοιες πολιτικές προσφέρουν τις εύκολες λύσεις:
«θα πάρουμε δάνεια, θα κρατικοποιήσουμε τις παραγωγικές μονάδες και θα διορίσουμε την εκλογική και κομματική πελατεία μας» πολιτικές που εύκολα διαφθείρουν την δομή σκέψης όλων μας. Ποιος έχει σήμερα το θάρρος να πει στους νέους πτυχιούχους ότι είναι νοσηρό να περιμένουν από τους άλλους και το κράτος να τους διορίσει;
Ότι για να πάρουν το πτυχίο τους οι φορολογούμενοι πλήρωσαν περίπου 150 χιλ. Ευρώ (από δημοτικό έως πανεπιστήμιο) και η κοινωνία περιμένει από αυτούς ανταπόδοση και απόσβεση μέσω καινοτομίας και παραγωγικής δράσης; Ότι πληρώνουμε για να σας σπουδάσουμε και να αποδώσετε και όχι για να σας διορίσουμε;
Η ανάπτυξη θα έρθει μέσα από την βελτίωση των βιομηχανικών δεικτών και την εκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων.
Όμως για να επιτευχθούν οι στόχοι, χρειάζεται απλούστευση των διαδικασιών επιχειρηματικότητας, μειωση της φορολογίας, συμμαζεμα του κράτους. Aς αφήσουμε τους επαγγελματίες να κερδίσουν και τότε θα επανέλθει η ανάπτυξη…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου