Η Ελευθερία* των παιδιών

Η δασκάλα που έχασε τη ζωή της χθες σε σχολείο της Τούμπας, προσπαθώντας να φτιάξει πιο όμορφο το σχολείο των παιδιών της δεν ήταν μια συνηθισμένη δασκάλα. 

Δούλευε εκτός ωραρίου, έφτιαχνε με τα χέρια της κατασκευές χαράς και μερικές φορές, κάθε χρόνο τετοια εποχή, σκαρφάλωνε στα κεραμίδια για να στήσει στο αίθριο του τριόροφου σχολικού συγκροτήματος τα χριστουγεννιάτικα χειροποίητα στολιδια τοσο απο την ίδια οσο και απο τους 

μαθητές της.

Η γυναίκα αυτή, μητέρα δυο μικρών παιδιών (μαθητών στο ίδιο σχολείο και σύζυγος δασκάλου που εργάζεται επίσης στο ίδιο σχολείο) κατα την αποψη μου δεν συγκλόνισε με το θανατο της, αλλα με τη ζωη της.

Γιατί αλήθεια, πόσοι εκπαιδευτικοί "σκαρφαλώνουν στα κεραμίδια" για να φτιάξουν πιο ωραίο το σχολείο τους; Πόσοι δεν αδιαφορούν για τις θαμπές μέρες που ζούμε και τις φωτίζουν με κατασκευές απο ανακυκλωσιμα υλικά; Πόσοι νοιάζονται πια ;

Οι μαθητές ηταν πολύ τυχεροί που ειχαν μια τετοια δασκάλα. Που δεν ειχε και δεν εβγαζε ψυχολογικά επανω τους. Που δεν έκανε κατάχρηση εξουσίας, "ανεβάζοντας στα κεραμίδια" καποιους αλλους. Που δεν καπνιζε στην αυλή του σχολείου και δεν εδινε το κακό παραδειγμα. Που δεν γκρινιαζε περιμένοντας από τους αλλους να δράσουν.Που δεν κάθονταν με σταυρωμένα χέρια...

Μαθητές και γονείς, πήραν το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο μαθημα. Ναι σκαρφαλώνουμε σε αίθρια που δεν κρατάνε καλά, γιατί ψηλά πρέπει να κοιτάμε και ψηλά πρεπει να «οδεύουμε» . Η δασκάλα που κοιτούσε ψηλά ήθελε και φέτος να αναπτερώσει το ηθικό μαθητών και εκπαιδευτικών και είναι η απάντηση στην απαξίωση της κοινωνίας για την... κοινωνία.

Το άτομο, ο ένας, η μία στην περίπτωση μας, μπορεί να κάνει τη διαφορά και το μονο που εχουμε να κάνουμε εμεις, ως ένα άλλο άτομο, είναι να ακολουθήσουμε αυτόν που κάνει τη διαφορά…

Αλλωστε, αν σκαρφαλώνουμε δύο δυο, ο ένας πάντα θα είναι το δίχτυ προστασίας του άλλου...

*Ελευθερία ήταν το ονομα της