10:44:00 μ.μ.
Μ. Καραπαναγιωτίδου
Tue, 07/05/2013 - 15:45 — Mediasoup
«Πού να ξέρω αν γιορτάζω,
πού να ξέρω αν πενθώ,
για καλό και για κακό,
μαύρο ρούχο εγώ φορώ»
Στάθης Παχίδης (Αγαμοι Θύται)
Αυθυποβολή -σύμφωνα με την ορολογία της ψυχολογίας -ε ίναι η κατάσταση όπου πιστεύουμε τα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας. Ετσι, μόνο, μπορώ να εξηγήσω, αυτό το μαζικό βομβαρδισμό αισιοδοξίας, που δεχόμαστε από ΜΜΕ και κυβερνώντες. Τι «βλέπουμε φως στο τούνελ», τι «έχουμε για πρώτη φορά πλεόνασμα», τι «θα επιστρέψουμε στις αγορές το 2014″, τι «επιστρέφει η αισιοδοξία» κτλ κτλ.
Στο παιχνίδι, της καλής χαράς, μπήκε δε και η Κομισιόν με διθυράμβους και "κουστουμάτες" ευαρέσκειες, ενώ ΚΑΙ το ΔΝΤ μας δίνει συγχαρητήρια! Δηλαδή, στο παρά πέντε είμαστε, για να βγούμε στους δρόμους, με σημαίες και να πανηγυρίζουμε το τέλος της οικονομικής κρίσης και της δυστυχίας μας.
Όμως, πριν μερικές εβδομάδες εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων ξεκαθάρισαν στον υφυπουργό οικονομικών (γιατί ο υπεραισιόδοξος υπουργός απαξίωσε να τους δεχθεί) ότι με κόστος ενέργειας ρεύματος, πετρελαίου και φυσικού αερίου, κατά 50% ακριβότερο από την υπόλοιπη Ευρώπη, όσες Ελληνικές επιχειρήσεις άντεξαν ως τώρα,θα καταρρεύσουν μέσα στους επόμενους μήνες!
Και είναι λογικό, γιατί το μεγαλύτερο κόστος στη βιομηχανία δεν είναι οι εργατικές αμοιβές, ούτε οι πρώτες ύλες αλλά η …ενέργεια. Πώς θα ανταγωνιστούν οι επιχειρήσεις μας τις Ευρωπαϊκές, όταν πληρώνουν πανάκριβα την ενέργεια, μόνο και μόνο για να εισπράττει το κράτος περισσότερα, για να συντηρεί τις προβληματικές ΔΕΚΟ της ενέργειας;
Πόσο ακόμα η …αγελάδα της βιομηχανίας θα κατεβάζει γάλα, χωρίς να τρώει χορτάρι; Παραδοσιακές βιομηχανίες 70 και 80 ετών, τσιμεντοβιομηχανίες, χαλυβουργίες με εξαγωγικό προσανατολισμό, κ.α. παραπαίουν βυθισμένες στα χρέη. Η πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου πέρασε στην ιστορία ως αποβιομηχανοποίηση της χώρας μέσω κρατικοποιήσεων.Η σημερινή πολιτική διεκδικεί τη θέση της, ως αποβιομηχανοποίηση μέσω υψηλού κόστους ενέργειας! Και χωρίς παραγωγικές μονάδες, τζάμπα προσπαθούν να μας αυθυποβάλλουν σε μαζική υστερία αισιοδοξίας για το μέλλον. Καμία ανάπτυξη δεν πρόκειται να υπάρξει όταν οι Ελληνες επιχειρηματίες πληρώνουν 50% ακριβότερα το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και το ρεύμα λόγω φόρων.
Σε αντίθεση με τις αισιόδοξες φανφάρες που μας κατακλύζουν τον τελευταίο καιρό,διάβασα τις δηλώσεις του μέχρι πρόσφατα αντιπροέδρου της MOODY’S Κρίστοφερ Μαχόνι «το σχέδιο της Ευρώπης για την Ελλάδα είναι να πεθάνει της πείνας, όπως η Ρουμανία τη δεκαετία του 80″ ! Κάτι τέτοιες δηλώσεις, προσωπικά, τις θεωρώ ειλικρινείς και τις λαμβάνω πάντοτε τοις μετρητοίς, όταν γίνονται από «πρώην» που βγήκαν από το παιχνίδι και έχουν πλέον την ευχέρεια της αλήθειας.
Αφού λοιπόν θα πεινάσουμε δεν πειράζει να μας ταΐσουν λίγη αισιοδοξία.
Τζάμπα είναι…
πού να ξέρω αν πενθώ,
για καλό και για κακό,
μαύρο ρούχο εγώ φορώ»
Στάθης Παχίδης (Αγαμοι Θύται)
Αυθυποβολή -σύμφωνα με την ορολογία της ψυχολογίας -ε ίναι η κατάσταση όπου πιστεύουμε τα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας. Ετσι, μόνο, μπορώ να εξηγήσω, αυτό το μαζικό βομβαρδισμό αισιοδοξίας, που δεχόμαστε από ΜΜΕ και κυβερνώντες. Τι «βλέπουμε φως στο τούνελ», τι «έχουμε για πρώτη φορά πλεόνασμα», τι «θα επιστρέψουμε στις αγορές το 2014″, τι «επιστρέφει η αισιοδοξία» κτλ κτλ.
Στο παιχνίδι, της καλής χαράς, μπήκε δε και η Κομισιόν με διθυράμβους και "κουστουμάτες" ευαρέσκειες, ενώ ΚΑΙ το ΔΝΤ μας δίνει συγχαρητήρια! Δηλαδή, στο παρά πέντε είμαστε, για να βγούμε στους δρόμους, με σημαίες και να πανηγυρίζουμε το τέλος της οικονομικής κρίσης και της δυστυχίας μας.
Όμως, πριν μερικές εβδομάδες εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων ξεκαθάρισαν στον υφυπουργό οικονομικών (γιατί ο υπεραισιόδοξος υπουργός απαξίωσε να τους δεχθεί) ότι με κόστος ενέργειας ρεύματος, πετρελαίου και φυσικού αερίου, κατά 50% ακριβότερο από την υπόλοιπη Ευρώπη, όσες Ελληνικές επιχειρήσεις άντεξαν ως τώρα,θα καταρρεύσουν μέσα στους επόμενους μήνες!
Και είναι λογικό, γιατί το μεγαλύτερο κόστος στη βιομηχανία δεν είναι οι εργατικές αμοιβές, ούτε οι πρώτες ύλες αλλά η …ενέργεια. Πώς θα ανταγωνιστούν οι επιχειρήσεις μας τις Ευρωπαϊκές, όταν πληρώνουν πανάκριβα την ενέργεια, μόνο και μόνο για να εισπράττει το κράτος περισσότερα, για να συντηρεί τις προβληματικές ΔΕΚΟ της ενέργειας;
Πόσο ακόμα η …αγελάδα της βιομηχανίας θα κατεβάζει γάλα, χωρίς να τρώει χορτάρι; Παραδοσιακές βιομηχανίες 70 και 80 ετών, τσιμεντοβιομηχανίες, χαλυβουργίες με εξαγωγικό προσανατολισμό, κ.α. παραπαίουν βυθισμένες στα χρέη. Η πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου πέρασε στην ιστορία ως αποβιομηχανοποίηση της χώρας μέσω κρατικοποιήσεων.Η σημερινή πολιτική διεκδικεί τη θέση της, ως αποβιομηχανοποίηση μέσω υψηλού κόστους ενέργειας! Και χωρίς παραγωγικές μονάδες, τζάμπα προσπαθούν να μας αυθυποβάλλουν σε μαζική υστερία αισιοδοξίας για το μέλλον. Καμία ανάπτυξη δεν πρόκειται να υπάρξει όταν οι Ελληνες επιχειρηματίες πληρώνουν 50% ακριβότερα το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και το ρεύμα λόγω φόρων.
Σε αντίθεση με τις αισιόδοξες φανφάρες που μας κατακλύζουν τον τελευταίο καιρό,διάβασα τις δηλώσεις του μέχρι πρόσφατα αντιπροέδρου της MOODY’S Κρίστοφερ Μαχόνι «το σχέδιο της Ευρώπης για την Ελλάδα είναι να πεθάνει της πείνας, όπως η Ρουμανία τη δεκαετία του 80″ ! Κάτι τέτοιες δηλώσεις, προσωπικά, τις θεωρώ ειλικρινείς και τις λαμβάνω πάντοτε τοις μετρητοίς, όταν γίνονται από «πρώην» που βγήκαν από το παιχνίδι και έχουν πλέον την ευχέρεια της αλήθειας.
Αφού λοιπόν θα πεινάσουμε δεν πειράζει να μας ταΐσουν λίγη αισιοδοξία.
Τζάμπα είναι…
Posted in: ΑΡΘΡΑ
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!
Κοινοποίηση στο X
Μοιραστείτε το στο Facebook
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου