Της Μελινας Καραπαναγιωτίδου
Θέλω να γνωρίσω, έναν έναν, οσους και οσες, βάζουν τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις για τη βοήθεια των αδύναμων και »ασθενέστερων τάξεων» για να μου εξηγήσουν το…τροπάρι!
Δικαιούσαι να λάβεις επίδομα ανεργίας, αλλά θα πρέπει να εργάζεσαι τις μισές ημέρες του έτους,γιατί σύμφωνα με τα κριτήρια αν είσαι χωρίς δουλειά 365 μέρες δεν είσαι άνεργος! Εάν έχεις μικρό εισόδημα δικαιούσαι έκπτωση από το χαράτσι,αλλά αν το σπίτι σου είναι 100 τμ. – σύμφωνα πάντα με τα κριτήρια – πρέπει τελικά να το πληρώσεις. Για να πάρεις το επίδομα θέρμανσης πρέπει να έχεις εισόδημα κάτω των ορίων της φτώχειας αλλά το σπίτι σου να μην είναι μεγάλο.
Αν τους είχα μπροστά μου θα τους έλεγα «Βρε άνθρωποι μου, ένας απολυμένος με μηδενικό εισόδημα που τα προηγούμενα χρόνια όταν εργαζόταν έκανε το λάθος να έχει σπίτι 100 τετραγωνικών αυτός δεν έχει μεγαλύτερη ανάγκη από θέρμανση;»
Στις επιχειρήσεις τα πράγματα είναι ακόμη πιο σφιχτά και…παράλογα. Για να μπεις σε προγράμματα της ΕΕ πρέπει η επιχείρηση σου να είναι κερδοφόρα επί δύο συνεχόμενα έτη. Εναν επιχειρηματία, για να τον συμπεριλάβουν στο ΕΣΠΑ, πρέπει να……αποδείξει ότι δεν το έχει ανάγκη! Και για να λάβει καποιος επαγγελματίας επιδότηση πρόσληψης νέου προσωπικού πρέπει να μην έχει απολύσει κανέναν εργαζόμενο τους τελευταίους έξι μήνες! Είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιες επιχειρήσεις μετά από τέσσερα χρόνια κρίσης;
Κάποτε ένας φίλος μάνατζερ που σπούδασε εξειδικευμένα σεμινάρια ασφαλιστικών καλύψεων, είχε ην υπομονή να μου εξηγήσει τον τρόπου που οι ασφαλιστικές εταιρίες καταρτίζουν τα συμβόλαιά τους.
Στα ψιλά γράμματα φροντίζουν να βάζουν παρόμοια κριτήρια – με το κράτος πρόνοιας – ώστε να είναι ελάχιστοι αυτοί που τελικά θα δικαιούνται αποζημίωση. Π.χ. Εξαιρούν απο τις καλύψεις αυτούς που οδηγούν πάνω από το όριο ταχύτητα. Επίσης όσους κάνουν επικίνδυνα σπορ και επικίνδυνες εργασίες. Μα, αν δεν τα κάνουν αυτά,γιατί χρειάζονται ασφάλιση;
Είναι μεγάλη …τέχνη τα κριτήρια. Να δηλώνεις ότι ασκεις κοινωνική πολιτική αλλά έντεχνα να »χώνεις» τόσες προϋποθέσεις , ώστε να εχεις και το σκύλο χορτάτο (στα λόγια) και την πίτα (της οικονομίας) ολόκληρη…
Μας «κοροϊδεύουν» αλλά μετά τόσα χρόνια δικαιούμαστε να τους … "κοροϊδέψουμε" και εμείς . Ας αποφασίσουμε να χαρίσουμε την περιουσία μας,τους μισθούς και τις καταθέσεις μας στους υπουργούς. Θα το κάνουμε άμεσα, αλλά με κριτήριο… ο μισθός τους να είναι στο επίπεδο του βασικού του ιδιωτικού τομέα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου