Ο ΣΥΡΙΖΑ, το μπούγιο και η απομίμηση...

Γράφει ο Ermippos Ermippiou (fb)
http://ermippos.blogspot.gr/

"Εκεί στον "σχεδιασμό" του Σύριζα, ελπίζω να κατάλαβαν ότι όταν θέλουν να απευθυνθούν στον κόσμο τους, ως οργανωμένη βάση, (ανοικτές συγκεντρώσεις και τα τοιαύτα), θα πρέπει να το κάνουν με τους όρους του 3% και όχι να μεγαλοπιάνονται με τα 25+.

Ο, για όποιους λόγους, οργισμένος ψηφοφόρος του πάλαι ποτέ κραταιού δικομματισμού μπορεί να κάνει την καρδιά του πέτρα και να τους ψηφίζει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δέθηκε στο άρμα τους, με συνείδηση του ανήκειν, και ότι θα αφήνει με κάθε πρόχειρο κάλεσμα την ησυχία του, για να τρέχει δεξιά αριστερά μόνο και μόνο για να παριστάνει το μπούγιο στις χαρές του Αλέξη.

Διότι, όπως και να το κάνουμε, εκτός από τις ίδιες τις ανοικτές συγκεντρώσεις, που, ως θεσμός και μέθοδος "πολιτικού αγώνα", ανήκουν πλέον οριστικά σε άλλη εποχή, είναι και ο Τσίπρας ως Τσίπρας, που είναι απελπιστικά προβλέψιμος. Με όρους αγοράς, κάτι σαν φτηνή κινέζικη απομίμηση ξεπερασμένου καταναλωτικού προϊόντος.

Έτσι πλην της αίσθησης του κομματικού καθήκοντος, που απουσιάζει ολοσχερώς, λείπει και ένα επιπλέον συμπληρωματικό κίνητρο, που θα μπορούσε πιθανόν να προσελκύσει τον κόσμο. Η προσμονή για το άκουσμα κάποιου καινούργιου πράγματος.

Να το προσέξουν αυτό ιδιαίτερα στην Κουμουνδούρου. Το "δεν βαριέσαι, που να τρέχουμε τώρα, ούτως ή άλλως ξέρουμε ότι τα ίδια θα μας πει" δεν είναι η καλύτερη υποθήκη για μια πετυχημένη πολιτική καρριέρα."