Μ αρέσουν τα σχόλια...

Έχω κάνει τόσα σχόλια στην επαγγελματική μου ζωή που αν την ανταγωνιζόταν η προσωπική μου, ο αγωνας θα ηταν ανισος. 

Εχω μιλήσει για ολους και για όλα, ακόμη και γι αυτά που δεν ήξερα καλά, ουτε καν ήθελα να μάθω. Επιδερμικά, ουσιαστικά, αντικειμενικά, υποκειμενικά, αληθινά, ψεύτικα, υπερβολικά και μερικές φορές...τιποτένια. 

Οι δικαιολογίες μου πολλές. Κυριως αφορούν στην ηλικία και στην παρορμηση της. Ομως τις ίδιες δικαιολογίες ακουω και δεχομαι οταν ακουω σχολια που δεν μ αρεσουν.

Γι αυτο ...βουρ, γράψτε οτι θελετε και σε οποιο θεμα προτιμάτε.

Read more »

Δεξιά δεν έχει;

Read more »

Σκουπίδια έξω απο την ΕΣΗΕΜΘ!

Πολλές φορές ο Δήμος Μπουτάρη έχει δείξει την εκτίμηση του στους δημοσιογράφους της Θεσσαλονικης.  Εξω απο το διατηρητέο και ιστορικό κτίριο της Ενωσης Συντακτών Ημερησιων Εφημερίδων Μακεδονιας Θρακης (ΕΣΗΕΜ-Θ) οι κάδοι των απορριμμάτων εχουν σχηματίσει βουνό δυσοσμίας και μαλιστα την ημέρα των εκλογών της ΕΣΗΕΜ-Θ!

Read more »

Παραβάν στην ΕΣΗΕΜΘ

Μη δω εγω κάλπη και παραβάν... αμέσως να σπεύσω, πάντα ως υποψήφια!

Read more »

Οι εκλογές κάποιους τους φέρνουν πιο κοντά, άλλους όχι...

Βαγγέλης Μωυσής, Χριστίνα Αβδελά, Μαρία Βλάχου και Αφροδίτη Χρυσοχόου...

Read more »

Είχε έναν ήλιο σήμερα...

Read more »

Εχουμε 13 αδυναμίες…

Εκλογές στην ΕΣΗΕΜ-Θ

Της παρατάξης «Δημοσιογράφοι ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ»

Σήμερα, που η βούληση όλων μας καθορίζει την τύχη του σωματείου μας, της ΕΣΗΕΜ-Θ, για τα επόμενα δύο χρόνια, οφείλουμε να εξομολογηθούμε τις αδυναμίες μας. Έναντι αυτών που πιέζουν (και πάλι) με κάθε μέσο να τους χαρίσετε εν λευκώ την πλειοψηφία,  υστερούμε στα ακόλουθα σημεία:

1. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ κομματικές εξαρτήσεις και δε διατηρούμε μνημονιακές εμμονές.   

2. ΔΕΝ ΑΠΟΘΕΩΝΟΥΜΕ τους εκάστοτε κυβερνήτες και δε βλέπουμε οράματα για αξιώματα, με όχημα το σωματείο μας.  

3. ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΜΕ σε πολιτικά στρατόπεδα, γιατί πιστεύουμε ότι ο  συνδικαλισμός ενώνει τις διεκδικήσεις όλων.   

4. ΔΕΝ ΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ από το «ρεαλισμό». Απαιτούμε αυτό που σήμερα φαντάζει ακατόρθωτο, αλλά αύριο γίνεται πραγματικό, όπως συχνά συμβαίνει.   

5. ΔΕΝ ΣΥΝΑΛΛΑΣΣΟΜΑΣΤΕ κατ΄ ιδίαν με τους εργοδότες και δε συστήνουμε στους συναδέλφους μας τις προτάσεις τους σαν «τη μόνη λύση και διέξοδο από την κρίση».

6. ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ με τις ατομικές συμβάσεις, γιατί παράγουν απολύσεις και εγκαθιδρύουν μειώσεις μισθών.

7. ΔΕΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΜΕ τον αγώνα για συλλογικές συμβάσεις, γιατί αυτές αποτελούν όρο για την επιβίωσή μας. 

8. ΔΕΝ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ τους άνεργους, θεωρώντας πως μπορεί να είναι «μη άποροι» με το επίδομα που παίρνουν, ούτε επιμείνουμε να πληρώνουν, για να ψηφίζουν στις εκλογές.

9. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ λύσει τα οικονομικά προβλήματα της ζωής μας, όπως ο πρόεδρος του σωματείου μας, ούτε κλείνουμε τα αυτιά, όταν οι άλλοι μάς υποδεικνύουν το δρόμο της παραίτησης.

10. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ανίατη ροπή προς την πολυθεσία, ούτε ανυπόκριτο έρωτα για ηγεμονικό συνδικαλισμό με άρωμα διευθυντικό.  

11. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ μάθει να σιωπούμε, για να μην «πέσουμε» στη δυσμένεια του προϊσταμένου, ούτε παραμένουμε απαθείς, για να ευχαριστήσουμε τους άλλους.

12. ΔΕΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕ την άγνοια, για να χειραγωγήσουμε το φόβο, αλλά εμμένουμε στη γνώση, για να διαλύσουμε την απόγνωση.

13. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ το σωματείο μας να γίνει λέσχη φλυαρίας ή όμιλος προβληματισμού, αλλά να διαφυλάξει τη συλλογικότητα και τη μαχητικότητά του. 

Σήμερα ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ την κρίση σας.

ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ αντάξιοι της εμπιστοσύνης σας.

ΑΝΑΝΕΩΝΟΥΜΕ την αλληλεγγύη μας. 

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΜΕ την ανοχή. 

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ στη συνδιαλλαγή. ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ!

Συνδυασμός «Δημοσιογράφοι ΣυμμΕτέχουν»

Υποψήφιοι για το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΜ-Θ:

Αβδελά Χριστίνα του Πέτρου

Ασπροπούλης Δημήτριος του Ιωάννη

Βλάχου Μαρία του Θωμά

Γκάλη Όλγα του Κωνσταντίνου

Γρηγοριάδου Βενετία του Αλεξάνδρου

Κατσιάνης Γεώργιος του Νικολάου

Μούλκας Γεώργιος του Αριστοτέλη

Μωυσής Ευάγγελος του Νικολάου

Χρηστίδης Γεώργιος του Εμμανουήλ

Χρυσοχόου Αφροδίτη του Χρήστου

Υποψήφιοι για την Εξελεγκτική Επιτροπή:

Αδάμ Γεώργιος του Νικολάου

Μποζίνη Αναστασία (Νατάσα) του Χαραλάμπους

Για το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο προτείνουμε:

Καραπαναγιωτίδου Σημέλα (Μελίνα) του Ανέστη

Για το Δ.Σ. του Μορφωτικού Ιδρύματος προτείνουμε:

Μποζίνη Αναστασία (Νατάσα) του Χαραλάμπους

Για το Συμβούλιο Τιμής και Δεοντολογίας προτείνουμε:

Μέρτζου Ευδοκία (Εύα) του Νικολάου

Read more »

Καλορίζικο...

ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΧΤΙΖΕΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ!

Όπως αναφέρουν σήμερα τα σκοπιανά μμε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ.Μπουτάρης ζήτησε και πήρε άδεια απ΄το συμβούλιο της πόλης Krucevo στην νότια ΠΓΔΜ για ανέγερση κτιρίου 30 δωματίων το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ως μουσείο αλλά και ... ως κατοικία!

Συγκεκριμένα... πληροφορίες του σκοπιανού δικτύου "kanal 5" αναφέρουν πως ο κ.Μπουτάρης κατάγεται απ'τη συγκεκριμένη περιοχή και το σπίτι θα χτιστεί σύμφωνα με τη βλάχικη αρχιτεκτονική όπως ακριβώς ήταν και τιο σπίτι των γονιών του..

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης θα επισκεφθεί το Krucevo τον ερχόμενο Αύγουστο όπου και θα παρουσιάσει τις λεπτομέρειες του σχεδίου..

Τι να σχολιάσει κανείς;

Ελπίζουμε να διαψευστεί η είδηση αν και συνήθως το Kanal 5 διακινεί αξιόπιστες πληροφορίες.O κυρ γιάννης -στην καλύτερη περίπτωση- σκοπεύει να προελκύσει σκοπιανούς τουρίστες στην πόλη και διαλέγει πάλι τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποίησε τόσο με τους Τούρκους (όπου πρότεινε να επαναφέρουν στις οδούς της πόλης τις τουρκικές ονομασίες) ή τους Ισραηλινούς (με την πρόταση για τη δημιουργία πάρκου αφιερωμένου στη γενοκτονία ακριβώς στηνν αρχή της Λ.Νίκης -πάρκο Ελευθερίας).Ίσως βέβαια η εξήγηση να είναι λίγο πιο περίπλοκη και ..καθόλου ευχάριστη.Θα το ερευνήσουμε..

Αυτό που είναι σίγουρο πάντως είναι πως η διένεξη για το όνομα,οι συνεχείς προκλήσεις από μέρους των σκοπιανών,το περί δικαίου αίσθημα των κατοίκων της Μακεδονίας αλλά και η συγκυρία που βρίσκει τη χώρα μας να βάλλεται από παντού αποτελούν λεπτομέρειες για τον συμπαθή -κατά τ΄άλλα- μπαρμπα γιάννη..

http://greece-salonika.blogspot.com/2012/05/blog-post_6644.html

Read more »

Kαποιος να μαζεψει τα σκουπίδια στο δρομο προς τον αερολιμένα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Σ εναν απο τους πιο πλούσιους δήμους της Ελλάδος (Χορτιάτη-Πυλαια) οι δημοτικές υπηρεσίες υπολειτουργούν με αποτελεσμα η καθαριότητα να εχει δοθεί σε ιδιώτες....

Read more »

H ευκαιρία μας

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΩΥΣΗ

υποψήφίου για το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΜ-Θ

Μερικοί φίλοι με φωνάζουν …«κουκουλιστή». Προσοχή: Καμία επαφή με κουκουλώματα, καμία σχέση με κουκουλοφόρους. Τα απεχθάνομαι και τους απεχθάνομαι. «Κουκουλιστής» είναι ο οπαδός του ΚουΚουΛου.

Το Κόμμα Κοινής Λογικής είναι μια παράταξη ανοιχτών θυρών, με πάρα πολλούς οπαδούς, αλλά δυστυχώς χωρίς την παραμικρή οργάνωση. Δεν έχει κομματικά στελέχη, δεν έχει προέδρους τοπικών οργανώσεων και φυσικά δεν έχει εκπροσώπους στους συνδικαλιστικούς φορείς. Ή, κι αν έχει, σπανίως είναι οι επικρατέστεροι.

 Όχι πως δεν την επικαλούνται την Κοινή Λογική. Όλοι το κάνουν. Ως την κάλπη. Μετά, αυτοί που επιμένουν να την υπηρετούν, απομένουν φτωχή μειοψηφία.

Τι λέει λοιπόν η κοινή λογική για την ΕΣΗΕΜ-Θ;

1. Ότι πρέπει να προστατεύει τα μέλη της. Όλα ανεξαιρέτως και όχι μόνο τα «εκλεκτά».

2. Ότι πρέπει να «αγκαλιάζει» τους άνεργους και όχι να τους βάζει στο ψυγείο.

3. Ότι πρέπει να αντιμετωπίζει όλους τους εργοδότες με τον ίδιο ζήλο και όχι αλλού να επιδεικνύει πυγμή κι αλλού να γίνεται… πυγμαία.

4. Ότι πρέπει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να αποδώσουν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ή έστω μερικής απασχόλησης για άνεργους συναδέλφους (βλ. ενημερωτικό portal ΕΣΗΕΜ-Θ).

5. Ότι πρέπει να διατηρεί επαφή και να κάνει έγκαιρη διαπραγμάτευση με τους εργοδότες, με στόχο τη μακρόπνοοη διάσωση των θέσεων εργασίας και όχι να τρέχει ασθμαίνοντας (και συνήθως όταν έχουν τελειώσει όλα) πίσω από τις εξελίξεις και τις απολύσεις, απλώς για να κερδίσει δύο μήνες ακόμα πριν από τις επόμενες απολύσεις…

6. Ότι πρέπει να έχει Νομικό Τμήμα που να μπορεί να χειριστεί πολλές υποθέσεις ταυτόχρονα!

7. Ότι πρέπει να αξιοποιήσει δημιουργικά υπέρ των συναδέλφων, με διαφάνεια και χωρίς αστερίσκους, τα κάποια εκατομμύρια ευρώ που διαθέτει. Και μπορεί να το κάνει αυγατίζοντας και όχι σπαταλώντας.

8. Ότι πρέπει να ενημερώνει όλους τους συναδέλφους για τις αποφάσεις της, όσο πιο γρήγορα μετά τη λήψη τους, και με το σκεπτικό της μειοψηφίας να συμπεριλαμβάνεται στην ενημέρωση αυτή, για να μπορούν οι συνάδελφοι να κρίνουν καλύτερα.

Η κρίση, λένε, δημιουργεί ευκαιρίες.

Η δική μας ευκαιρία λοιπόν είναι αυτή! Αύριο!

Ό, τι κι αν έχουμε ψηφίσει στο παρελθόν.

Όποιες φιλίες ή «υποχρεώσεις» θαρρούμε πως έχουμε!

Στις 30 Μαΐου, έχουμε την ευκαιρία να Συμμετάσχουμε, για να συνεχίσουμε και την επόμενη μέρα, να Συμμετέχουμε, θέτοντας την ΕΣΗΕΜ-Θ σε τροχιά εξυγίανσης… νοοτροπίας.

Για να την κάνουμε κορωνίδα της δημοσιογραφικής μας υπερηφάνειας, αντί για ουραγό της επαγγελματικής μας αποκαθήλωσης.

Ίσως αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία, να γίνουμε όλοι ΚουΚουΛιστές…

Read more »

«Δημοσιογράφοι Συμμετέχουν»

Η διακήρυξή μας για τις εκλογές της 30ής Μαΐου

  

Η ενημέρωση, ως δημόσιο αγαθό και ως συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών, και η δημοσιογραφία, ως επαγγελματική δραστηριότητα και ως συλλογική οντότητα, κακοποιούνται βάναυσα και αποδομούνται ταχύτατα.

     

Σ΄ αυτήν την παράσταση τρόμου, που διαδραματίζεται καθημερινά σε βάρος μας με εφιαλτικούς όρους, δε διατηρούμε πλέον την πολυτέλεια της απουσίας. Δε μας αρμόζει να παρακολουθούμε άλλο ως άφωνοι θεατές την κορύφωση του (δικού μας) δράματος. Δεν επιτρέπεται να ηττηθούμε και πάλι από την ίδια μας την απογοήτευση.

Η απερχόμενη διοίκηση της ΕΣΗΕΜ-Θ έφραξε κατ΄ ουσίαν το δρόμο της συμμετοχής στις συλλογικές διεργασίες, σε όσους έχουν εξοριστεί στην ανεργία, τελούν σε επίσχεση εργασίας, παραμένουν επί μήνες απλήρωτοι ή βρίσκονται σε εμφανή οικονομική αδυναμία. Μια χούφτα γραφειοκρατών «έκλεψε» το δικαίωμα ψήφου εκατοντάδων συναδέλφων μας.

Όσοι από εμάς μπορούμε ακόμη να καταβάλλουμε την ετήσια συνδρομή μας, φέρουμε, ταυτοχρόνως, ακέραιη την ευθύνη να συναισθανθούμε και εκείνους τους συναδέλφους μας που έχουν αποκλειστεί από τις εκλογές της 30ής Μαΐου. Οφείλουμε να αφουγκραστούμε τη θέληση όσων εξαναγκάζονται να απόσχουν.

Εμείς, οι δημοσιογράφοι – μέλη της ΕΣΗΕΜ-Θ, παρά τις αντιξοότητες, αναλαμβάνουμε ενεργό ρόλο και δηλώνουμε: 

       ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ να φοβηθούμε τίποτα περισσότερο από τη σιωπή μας.

       ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να χάσουμε τίποτα περισσότερο από την απάθειά μας.

       ΕΧΟΥΜΕ λόγο για όσα ανατρέπουν τη ζωή και την εργασία μας.

       ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στη λειτουργία του συνδικαλιστικού σωματείου μας.

       ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΥΜΕ τους όρους για την αξιοπιστία και τη διά-κριση του δημοσιογραφικού έργου στη Θεσσαλονίκη, τη Μακεδονία και τη Θράκη.

       ΔΙΝΟΥΜΕ τέλος στην αποθέωση της αναξιοπρέπειας και στην εξύμνηση της ταπείνωσής μας.

       ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ άλλο την κατάσταση που βιώνουμε και η οποία έχει τα χαρακτηριστικά που της «χάρισαν»:

v  η προσχεδιασμένη αδράνεια και η αντικαταστατική λειτουργία,

v  οι «έντιμες» υποχωρήσεις και οι προσωπικές συνεννοήσεις,

v  οι «καλοπροαίρετες» διαπραγματεύσεις και η συνεχής ανευθυνότητα

v  οι κομματικές εξαρτήσεις και οι μνημονιακές αντιλήψεις

v  η καθεστωτική νοοτροπία και η γραφειοκρατική διαχείριση

της κυβερνώσας πλειοψηφίας της απερχόμενης διοίκησης της ΕΣΗΕΜ-Θ, η οποία ανήμπορη αποδέχεται, χωρίς αντιστάσεις, τις πιο ακραίες και παράλογες απαιτήσεις των εργοδοτών - ιδιωτών (εκδοτών - καναλαρχών), αλλά και εκείνων που διαχειρίζονται τις τύχες των δημόσιων και δημοτικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων και του δημοσιογραφικού προσωπικού τους.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ - ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ – ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ

…και επαναλαμβάνουμε:

1. ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ η ΕΣΗΕΜ-Θ πρωτοβουλία και, υπό την αιγίδα της ΠΟΕΣΥ και σε συνεννόηση με τις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις του Τύπου, συλλόγους, σωματεία και συνδικάτα των εργαζομένων, να ζητήσει:

Ø  Τη δέσμευση όλων των πολιτικών κομμάτων, ώστε να ανασταλεί κάθε προσπάθεια εφαρμογής του ν. 4046/2012 και της σχετικής εφαρμοστικής πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου.

Ø  Τη δέσμευση όλων των πολιτικών κομμάτων, ώστε αμέσως μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή νομοθετική διάταξη για την κατάργηση του ν. 4046/2012 και των συναφών αντεργατικών διατάξεων.

Το ζήτημα του ν. 4046/2012 έχει απόλυτη προτεραιότητα, καθώς αφορά στην ισχύ της μετενέργειας των ΣΣΕ και στην αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων των κοινωνικών εταίρων, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα.

2. ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ η ΕΣΗΕΜ-Θ πρωτοβουλία και, υπό την αιγίδα της ΠΟΕΣΥ και σε συνεννόηση με τις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις του Τύπου, να διεκδικήσει από τις εργοδοτικές ενώσεις και τα πολιτικά κόμματα να δεσμευτούν, εν όψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου, για την καθιέρωση ενός νέου θεσμικού πλαισίου, το οποίο:

Ø  Θα διευκολύνει την οικονομική εξυγίανση του κλάδου μας

Ø  Θα δίνει εγγυήσεις για τη διάσωση των ασφαλιστικών ταμείων μας 

Ø  Θα προσδιορίζει κανόνες διαφάνειας και ελέγχου των ΜΜΕ

        

3. ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ με κάθε δυνατό τρόπο και μέσο την υπογραφή νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας, σύμφωνα με τα μισθολογικά κλιμάκια των αμέσως προηγούμενων συλλογικών ρυθμίσεων (2008-2009) και με κατοχύρωση   όλων των προγενέστερων θεσμικών όρων. Η ΕΣΗΕΜ-Θ δύναται και οφείλει να παρίσταται ως παρατηρητής στις σχετικές διαπραγματεύσεις.

Σημειώνουμε: η υπογραφή νέων ΣΣΕ ακυρώνει στην πράξη όλες τις υποδεέστερες ατομικές συμβάσεις που έχουν ήδη υπογραφεί!

4. ΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΟΥΜΕ με την ΠΟΕΣΥ και τις άλλες συνδικαλιστικές ενώσεις του Τύπου, για να προκηρύξουμε, εάν χρειαστεί, και να υποστηρίξουμε απεργιακές κινητοποιήσεις κλιμακούμενες (ακόμη και μακράς διάρκειας, εάν απαιτηθεί) για το ζήτημα των ΣΣΕ, καθώς αυτό συνιστά θεμελιώδη όρο για την επιβίωση του δημοσιογραφικού κόσμου και την αξιοπιστία της ενημέρωσης.

5. ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ όλα τα νομικά «όπλα» για την αποτροπή ή την αναχαίτιση των ομαδικών απολύσεων, των εργοδοτικών αυθαιρεσιών και καταχρηστικών πρακτικών σε κάθε χώρο εργασίας. Χρήσιμα εργαλεία προς την κατεύθυνση αυτή μπορούν να αποδειχθούν οι προσφυγές στις κατά τόπους Επιθεώρησης Εργασίας ή στο υπουργείο Εργασίας και η υποβολή αγωγών και μηνύσεων στην τακτική Δικαιοσύνη.  Η ΕΣΗΕΜ-Θ ως συλλογικός φορέας έχει κάθε νόμιμο λόγο να αξιοποιήσει τέτοιες δυνατότητες. Σε όσους διστάζουν ή είναι επιφυλακτικοί, υπενθυμίζουμε: «Βρισκόμαστε σε εργασιακό πόλεμο και η απάντησή μας πρέπει να είναι ανάλογη…».

6. ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΣΟΥΜΕ τη συνεχή και στέρεη ενημέρωση των συναδέλφων, μέσω της Νομικής Υπηρεσίας της ΕΣΗΕΜ-Θ, για το εφιαλτικό εργασιακό τοπίο που διαρκώς μεταβάλλεται και τη σωρεία των βίαιων νομοθετικών ρυθμίσεων που καθορίζουν τη ζωή μας. Έτσι, με όπλο τη γνώση δε θα υποκύπτουμε στο φόβο, την ανασφάλεια και την αυθαιρεσία.

7. ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ όλα τα ένδικα μέσα και τις εκ του νόμου δυνατότητες για την υπεράσπιση και την αποκατάσταση εργασιακών δικαιωμάτων συναδέλφων των μελών. Ακόμη και στο δυσμενές νομικό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί με το Μνημόνιο Ι και ΙΙ, υπάρχουν, κατά την κρίση μας, δυνατότητες αντιστάσεων. Ενδεικτικά αναφέρουμε την έκδοση τριών (3) θετικών δικαστικών αποφάσεων για τον «Αγγελιοφόρο», που κατέδειξαν την καταχρηστικότητα 14 απολύσεων τον Οκτώβριο του 2011, αλλά δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκαν, με ευθύνη της διοίκησης της ΕΣΗΕΜ-Θ, για να προσβληθούν ως άκυρες αυτές οι  απολύσεις.

8. ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΜΕ την απρόσκοπτη και ισότιμη παρουσία των ανέργων και των οικονομικά ασθενέστερων συναδέλφων μας (λόγω επίσχεσης εργασίας, μη καταβολής μισθών κ.ά.) στις συλλογικές διεργασίες της ΕΣΗΕΜ-Θ. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για να διατηρηθεί η συνοχή και η αντιπροσωπευτικότητά του σωματείου μας. Έτσι, μπορεί, για παράδειγμα, να θεσπιστεί ενδεικτική ετήσια συνδρομή, ύψους 10 ευρώ.

Παράλληλα, λόγω της δυσμενούς συγκυρίας, πρέπει να μειωθεί το ύψος της ετήσιας συνδρομής για τα λοιπά μέλη του σωματείου μας.

9. ΝΑ ΣΥΓΚΑΛΕΣΟΥΜΕ, αμέσως μετά τη διευθέτηση του ζητήματος των συνδρομών, έκτακτη γενική συνέλευση των μελών της ΕΣΗΕΜ-Θ, ώστε να  συνταχθεί και να εξειδικευτεί το σχέδιο αντίστασης και επιβίωσης της επόμενης ημέρας, ενάντια στην επιθετικότητα των εργοδοτών και στη λαίλαπα των αντεργατικών ρυθμίσεων.

10. ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ πρωτοβουλία για την τροποποίηση του ξεπερασμένου πλέον Καταστατικού της ΕΣΗΕΜ-Θ, σύμφωνα με τα νέα εργασιακά δεδομένα. Προς την κατεύθυνση αυτή, να ζητήσουμε απ΄ όλους τους συναδέλφους να καταθέσουν προτάσεις, βάσει των εμπειριών τους, ή να επικαιροποιήσουν τις θέσεις που οι ίδιοι υπέδειξαν το 2009.

11. ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ νέες δυνατότητες για την απασχόληση ανέργων και υποαπασχολούμενων συναδέλφων μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Ø  Ίδρυση ενημερωτικού / ειδησεογραφικού portal της ΕΣΗΕΜ-Θ, το οποίο μπορεί να αποτελέσει υπόδειγμα τρόπου λειτουργίας ενός διαδικτυακού μέσου που σέβεται τις αρχές της έγκυρης και ακηδεμόνευτης δημοσιογραφίας.

12. ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΟΥΜΕ εκ νέου τις προτεραιότητες, όσον αφορά στην αξιοποίηση των αποθεματικών της ΕΣΗΕΜ-Θ, με έμφαση στην ενίσχυση των ανέργων και των υποαμοιβόμενων ή υποαπασχολούμενων μελών. Να ενεργοποιηθεί δίχως άλλη καθυστέρηση ή προσκόμματα το Ταμείο Αλληλοβοηθείας.

Παράλληλα, να καθιερώσουμε διαδικασίες τακτικού και ανεξάρτητου ελέγχου των οικονομικών της ΕΣΗΕΜ-Θ, ώστε να υπάρχει απόλυτη διαχειριστική διαφάνεια.

13. ΝΑ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΘΟΥΝ οι συνθήκες λειτουργίας και οι όροι εργασίας στα διαδικτυακά ΜΜΕ, αλλά και στα free press έντυπα. Ακολούθως, να απαιτήσουμε τη διευθέτηση των ασφαλιστικών και των εργασιακών δικαιωμάτων όσων προσφέρουν δημοσιογραφική εργασία. Ως πρώτο βήμα για τη διασφάλιση της αξιόπιστης ενημέρωσης, η ΕΣΗΕΜ-Θ μπορεί, σε συνεννόηση με τους ιδιοκτήτες, να ιδρύσει όργανο/φορέα πιστοποίησης των blogs και των διαδικτυακών μέσων ενημέρωσης που τηρούν τους κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

14. ΝΑ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΘΕΙ η πολιτική των ανοιχτών θυρών κατά τις συνεδριάσεις του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΜ-Θ, όπως προβλέπει το Καταστατικό. Ενδεικτικά, προτείνουμε δύο τρόπους:

Ø  Την τακτική και καθολική ενημέρωση των συναδέλφων για τις αποφάσεις που λαμβάνονται, αλλά και το σκεπτικό της μειοψηφίας.

Ø  Την ίδρυση Web Radio και την απευθείας μετάδοση των συνεδριάσεων, εν όλω ή εν μέρει, αλλά και των ετήσιων γενικών συνελεύσεων.

15. ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΣΟΥΜΕ τη δυνατότητα των συναδέλφων από την περιφέρεια να συμμετάσχουν στις εκλογικές διαδικασίες της ΕΣΗΕΜ-Θ από την περιοχή τους, χωρίς να απαιτείται η μετακίνησή τους στη Θεσσαλονίκη, μέσω ηλεκτρονικής ψήφου.

16. ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΜΕ την προστασία των αθλητικών συντακτών, έναντι ενεργειών που υπάγονται στη σφαίρα του κοινού ποινικού δικαίου. Να  εξασφαλιστεί η συνεργασία των ΠΑΕ, των ΚΑΕ και των ερασιτεχνικών αθλητικών συλλόγων, με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των δημοσιογράφων που υπηρετούν το αθλητικό ρεπορτάζ στους αγωνιστικούς χώρους και γενικώς στο περιβάλλον των αθλητικών συλλόγων.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στις εκλογές της 30ής Μαΐου

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ, ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ

όσα στην ΕΣΗΕΜ-Θ δοκιμάζουν τις αντοχές και τη λογική μας!

Read more »

Πότε θα κάνει ξαστεριά;

Read more »

Δυο βλάχοι και μια πόντια...

Read more »

Ξεκαθάρισμα "λογαριασμών"

«Δημοσιογράφος είσαι;» με ρωτούν, γνωστοί κι άγνωστοι, γιατί κάτι τους θυμίζω (βλ ΕΤ3) και εγώ «μούγκα», δεν απαντώ, μέχρι να καταλάβω αν είναι έτοιμοι να «με φάνε» ή να με… συμπονέσουν!

Οι δυο αυτές κατηγορίες είναι που παίζουν πια, στην κοινωνία της πληροφορίας και της ενημέρωσης (λέμε τώρα…) Από τη μία οι συνάδελφοι… αστέρια κυρίως της Αθήνας - με καταθέσεις στο εξωτερικό - κι όλοι οι υπόλοιποι που «την ακούμε» χρόνια τώρα, διότι εμάς βρίσκουν στους δρόμους – κυριολεκτικά και μεταφορικά – και εμάς «κυνηγάνε»!

Δυστυχώς η λάμψη του star system των ενημερωτικών ΜΜΕ έχει τυφλώσει τους περισσότερους «θεατές» με αποτέλεσμα να μη διακρίνουν ποιοι είναι με ποιους. Ποιοι έχουν μερίδιο ευθύνης για τη κατάντια της ενημέρωσης (και των δημοσιογράφων) και ποιοι δεν ήξεραν και δεν τολμούσαν να ρωτήσουν διότι με τη ταχύτητα φωτός (ή τηλεορασης) απλώς νόμιζαν οτι ακολουθούσαν έμπειρους και καταξιωμένους συναδέλφους (αστέρες).

Ναι έπρεπε κι ακόμη πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είναι επιχειρηματίες τύπου και ποιοι λειτουργοί του τύπου. Ποιοι κάνουν μπίζνες με "Ακηδες" και ποιοι χρησιμοποιούνται – με ή χωρίς συναίνεση – από μπίζνεσμαν για "Ακηδες".

Οι ενώσεις, με όλον αυτόν τον αχταρμά, περα από δίκαια ασφαλιστικά και συντεχνιακά ζητήματα – οφείλουν να ξεκαθαρίσουν το τοπίο και να υπερασπιστούν τη χαμένη υπόληψη μας.

Διαφορετικά, είναι βέβαιον ότι χωρίς υπόληψη δεν θα υπάρχουμε αργά ή γρήγορα και ως... δημοσιογράφοι! Ασε που δεν θα υπάρχουν ούτε ενώσεις, αλλά μόνο υποψήφιοι που θα ψηφίζονται από άλλους υποψηφίους σε «κλαμπ» εκλεκτών και προνομιούχων οι οποιοι λογω ακριβώς αυτης της συνδικαλιστικής ενασχολησης και κυρίως θέσης, θα διατηρούν εσαεί κι όλες τις υπόλοιπες!

Read more »

Οχι άλλες συναλλαγές, μπουχτίσαμε...

http://taxalia.blogspot.com/2012/05/blog-post_251.html

Read more »

Συνέντευξη στο Γ. Θ. Κεσσόπουλο

http://www.thinkfree.gr/interviews/%CE%BC-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%87%CF%84%CE%AF%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%8C%CF%87%CE%B9

Read more »

Mετά τη μπόρα όλα ζωντανεύουν...

Read more »

Κρυφή σκέψη

Νιώθω ότι «το χουμε χάσει» εντελώς… 

Από το πρωί ως το βράδυ μιλάμε και μαλώνουμε για μνημόνια που υπογράψαμε  - και πάει δεν τέλειωσε διότι την υπογραφή μας δεν προσέξαμε που τι βάλαμε – και για πρώτα και δεύτερα κόμματα! 

Έτσι η ψαλίδα ανάμεσα στους πολίτες και στους πολιτικούς, αντί να κλείνει μετά από τόσες συμφορές συνεχίζει κι ανοίγει κι ανοίγει…

Read more »

Γενική Συνέλευση ΕΣΗΕΜ-Θ. Πιο πολλοί ειναι "πάνω" παρα "κάτω"

Πιο πολλοί ειναι πάνω, παρά κάτω... (Στο βήμα του ομιλητή ο Γιώργος Αδάμ)

Read more »

Και οι κάκτοι γεννούν...

Read more »

Του Γιώργου Μούλκα

http://taxalia.blogspot.com/2012/05/blog-post_9996.html

Read more »

Εκλογές της συμμετοχής (ευτυχώς)

(στη φωτο με τον π. υπουργό Μακεδονιας Θρακης Σ. Καλαφάτη)

Αναζητώντας την Ψυχή της Δημοκρατίας

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΩΥΣΗ,

υποψήφιου για το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΜ-Θ

- Πού πας να μπλεχτείς, ρε Βαγγέλη; Θα σε «φάνε» ζωντανό. Δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις;

Η παραπάνω ήταν η πρώτη αντίδραση φίλου και συναδέλφου στο άκουσμα της πρόθεσής μου να συμμετάσχω στις εκλογές της ΕΣΗΕΜ-Θ ως υποψήφιος. Υποθέτω πως δεν είμαι ο μόνος που «εισέπραξε» κάτι τέτοιο.

Ήταν μια αντίδραση που εξέπεμπε πολλή απογοήτευση, αρκετή οργή, μια ισχυρή δόση πικρίας, ενδεχομένως λίγη αηδία και άφθονη... παραίτηση. Εκείνην ακριβώς τη στιγμή η πρόθεση έγινε απόφαση!

Όχι επειδή έχω πρεμούρα να αποκτήσω τον τίτλο του «συνδικαλιστή». Κάθε άλλο! Το ζητούμενο δεν είναι σώνει και καλά η εκλογή, αλλά η Συμμετοχή. Από τη στιγμή που πήρα την απόφαση να ενταχθώ σε μια ομάδα ενεργή, θα βρω τρόπο να βοηθώ εκείνους τους συναδέλφους του συνδυασμού που θα εκλεγούν, στην προσπάθειά τους να εργαστούν για όλους τους υπόλοιπους, ανεξαρτήτως συνδυασμού.

Ούτε επειδή δεν έχω «κάτι καλύτερο να κάνω». Επειτα από δύο χρόνια μεταξύ ανεργίας και υποαπασχόλησης, ίσως θα έπρεπε, λογικά σκεπτόμενος, να κοιτάξω μόνον τη δουλειά μου (που είναι ακόμα στα «σκαριά») και να αφήσω άλλους να «μπλεχτούν»!

Όμως, αυτή η ψυχική παραίτηση που «διέγνωσα» στη στάση του συναδέλφου, είναι η χειρότερη αντίδραση που μπορεί να έχει ο δημοσιογραφικός κόσμος στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Είναι μια ψυχική παραίτηση, στην οποία τον οδηγεί, όχι μόνο η ανεργία, η λαίλαπα των δυσμενών εργασιακών αλλαγών και η απαξίωση της δημοσιογραφίας, εξαιτίας λίγων, αλλά και η αίσθηση πως το συνδικαλιστικό μας όργανο, η ΕΣΗΕΜ-Θ, τα παρακολουθεί όλα αυτά σχεδόν αμαχητί, περίπου αμέτοχο και κατ` ουσίαν… ανόργανο.

Διότι δράση δεν είναι οι απεργίες στο βρόντο για το φαίνεσθαι, όταν δε συνοδεύονται από «ζύμωση» παραγωγής κάποιου θετικού αποτελέσματος. Και θετικό αποτέλεσμα δεν είναι οι 20 απολύσεις, αντί για 30 που είχαν ακουστεί πως θα γίνουν. Αυτό είναι τακτική παραπληροφόρησης που διδάσκεται σε «πρωτοετείς» (που λέει κι ο Παπούλιας).

Οπωσδήποτε, δεν είναι δράση οι ανακοινώσεις, με τις οποίες «η Διοίκηση της ΕΣΗΕΜ-Θ στηρίζει» τους απολυμένους, τους άνεργους, όταν η ίδια η Διοίκηση (κατά πλειοψηφία) αρνείται στους άνεργους και στους απλήρωτους το δικαίωμα ψήφου, επειδή… δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν.

Στήριξη σημαίνει πράξη. Σημαίνει πρωτοβουλία.

Σημαίνει ουσιαστική διαπραγμάτευση για την προστασία θέσεων εργασίας και αξιοποίηση των δυνατοτήτων της ΕΣΗΕΜ-Θ για δημιουργία νέων. Σημαίνει αναζήτηση και υλοποίηση νέων ιδεών για την πραγματική στήριξη των δημοσιογράφων και της δημοσιογραφίας.

Και λεφτά μπορεί να μην υπάρχουν, αλλά, Δόξα τω Θεώ, ιδέες υπάρχουν. Συμμετοχή στην υλοποίησή τους χρειάζεται...

Μα, εδώ τι έγινε; Δεν επετράπη (κατ΄ ουσίαν) στους συναδέλφους να ψηφίσουν. Κι ας μην ακούω τα περί 40 ευρώ. Ούτε τα 5 ευρώ θα άκουγα. Γιατί ξέρω πως είναι να ζεις μόνο με το μισθό της συζύγου να μπαίνει στο σπίτι (αν έχεις την τύχη να μην είναι το ίδιο άνεργη με σένα) ή με τη βοήθεια των συνταξιούχων γονέων. Αυτό που έγινε με τη «διευκόλυνση» των 40 ευρώ, αυτό που γίνεται χρόνια τώρα, με τη σύνδεση ψήφου και συνδρομής, είναι –κατά την ταπεινή μου άποψη- ο ευτελισμός της Δημοκρατίας.

Συνηθίζουμε να λέμε οι δημοσιογράφοι, πως η Δημοσίευση είναι η Ψυχή της Δημοκρατίας. Χρειάζεται ίσως να σου στερήσουν το δικαίωμα λόγου και ψήφου, για να αντιληφθείς πως Ψυχή της Δημοκρατίας είναι η Συμμετοχή!

Γι` αυτό αποφάσισα να προσθέσω το όνομά μου δίπλα σ` αυτό του Δημήτρη Ασπροπούλη, του Γιώργου Μούλκα και των άλλων καλών συναδέλφων, που συνθέτουν το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού «Δημοσιογράφοι ΣυμμΕτέχουν» για το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΜ-Θ. Το έκανα, αναζητώντας την Ψυχή της Δημοκρατίας…Και γιατί όχι; Λιγη έως πολλή αποτελεσματικότητα και ουσία. Τη θέλω τη ρημάδα! Τι να κάνω;

Και ας μη με ρωτήσει κανείς, γιατί δεν έλαβα θέση με λόγο και ψήφο κατά την πρόσφατη Γενική Συνέλευση της ΕΣΗΕΜ-Θ. Εκείνην τη μέρα δεν είχα ακόμα χρήματα,  για να πληρώσω τα 200 ευρώ που χρωστούσα…

Read more »

Ξημερώματα Κυριακής κι εχει μια ομίχλη...

Read more »

Εβαλα τον ουρανό..."μέσα"!

Read more »

Κάθε φορά ...φθηνότερες!

Μειωμένο κατά 30% θα είναι το κόστος των εκλογών της 17ης Ιουνίου, σε σχέση με τις εκλογές της 6ης Μαΐου.

Η ανακοινωση μ΄ εντυπωσιασε, διοτι το πρωτο που μου ρθε στο κουρασμένο μου μυαλό, ειναι οτι με πεντε έξι ακομη εκλογικές αναμετρήσεις, μπορεί να μας στοιχίζουν... τζάμπα!

Μετά όμως, το "ζύμωσα" λιγο περισσότερο - με το ιδιο κουρασμένο μυαλό - και κατάλαβα οτι το τζάμπα θα μας στοιχίσει ακριβά...

Γι αυτο λέω να το ξεκουράσω...

Read more »

Χωρίς λόγια... (Μέσα στα σύννεφα η Μονή Αγίας Παρασκευής)

Read more »

Ενα σπουργιτάκι που βρηκε καταφύγιο στο σπιτι μου...

Read more »

Στα ορια Θεσσαλονίκης-Χαλκιδικής η βροχή τα "έλουσε" και τα έλαμψε σήμερα όλα...

Read more »

Υποψήφια κυρίως για τη συμμετοχή...

Συνάδελφοι,

Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είμαι από τους υποψηφίους που κάνουν επίμονα τηλέφωνα σε συναδέλφους, απλήρωτους, κακοπληρωμένους κι ανέργους για να γνωστοποιήσουν την... κάθοδο τους.

Οι περισσότεροι βιώνουν τη δική τους «κάθοδο» και μακάρι να μπορούσα να πω ότι η δική μου, θα δώσει άμεσες λύσεις. Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω, ότι θα αφιερώσω με συνέπεια το χρόνο μου σε αυτή την κατεύθυνση.

Μετά από 3 δεκαετίες στο επάγγελμα και χιλιάδες ένσημα (ίσως σε λίγο άχρηστα) εκτιμώ ότι εάν δε συσπειρωθούμε με όσα μας ενώνουν και προσπερνώντας όσα μας χωρίζουν, το θλιβερό παρόν θα γίνει ένα κολασμένο μέλλον.

Ζητώ τη στήριξη σας και γι αυτό συμμετέχω στο ενιαίο ψηφοδέλτιο του πρωτοβάθμιου πειθαρχικού συμβουλίου.

Άλλωστε, από δω και στο εξής, μόνο η συμμετοχή μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στη διάσωση θέσεων εργασίας και κυρίως της αξιοπιστίας του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.

Ελπίζω το ενημερωτικό αυτό email της υποψηφιότητας μου, να μην σας ενοχλήσει, όμως αν συμβεί κι αυτό, σας ζητώ προκαταβολικά συγνώμη.

Σας ευχαριστώ – Μ εκτίμηση

Μελίνα (Σημέλα) Καραπαναγιωτίδου

ΥΓ: Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζι μου

melkar4@yahoo.gr

melinakarapanagiotidou.blogspot.com

twitter: @karapanagiotidu

Read more »

"Συνεταιρισμός" δημοσιογράφων όχι συμφερόντων...

Οι εφημερίδες είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις που εξαρτώνται άμεσα από την αγορά. Η πτώση των πωλήσεων και η συρρίκνωση του διαφημιστικού τζίρου, είναι συμπτώματα της εξαθλιωμένης οικονομίας και της ανέχειας των καταναλωτών και των διαφημιζομένων, αν και η προοπτική του κλάδου διαφαινόταν δυσοίωνη από πριν, εξαιτίας της υπερφορολόγησής του.


Αν ψάξουμε περισσότερο τις αιτίες, θα ανακαλύψουμε την αύξηση της τιμής του χαρτιού, την εκτίναξη του κόστους παραγωγής, αλλά και τον κατακερματισμό των διαφημιστικών μπάτζετ στο Ίντερνετ.

Δούλεψα αρκετά χρόνια στα ηλεκτρονικά μέσα και δεν είμαι καθόλου αχάριστη με την δουλειά που πρόσφερε ψωμί στην οικογένειά μου. Όμως πέρασα κι από εφημερίδες -σε κάποιες ως διευθύντρια- κι ομολογώ ότι «το χαρτί» έχει για μένα άλλη μαγεία!

Μου άρεσε η αλκαλική βαριά μυρωδιά από τα σιδηρούχα και θεϊκά άλατα κι όλες τις χημικές προσμίξεις που συνιστούν το μαύρο μελάνι. Κρίμα που η Θεσσαλονίκη κινδυνεύει να βρεθεί χωρίς ημερήσιες εφημερίδες, αν και θα έχει μια ένωση συντακτών ημερησίων εφημερίδων…

Αν εμβαθύνουμε με θάρρος στο πρόβλημα θα δούμε και τις δικές μας ευθύνες. Η μεγαλύτερη από όλες η ατολμία και μετά ο ατομικισμός.

Τις παλιές πιο αγνές εποχές - μερικές δεκαετίες παλιότερα - οι ταυτότητες των εφημερίδων δήλωναν ότι εκδίδονταν και διοικούνταν από ομάδα συντακτών κι ήταν αλήθεια.

Δέκα, είκοσι, ή τριάντα συντάκτες «συνεταιρίζονταν», έβαζαν οικονομίες, κείμενα και ψυχή και έβγαζαν εφημερίδες.


Λυπάμαι που το λέω, όμως εκείνες οι εποχές των ηρωικών εκδόσεων έχουν περάσει. Εξαφανίστηκαν όταν οι κυβερνήσεις άρχισαν να χορηγούν με διαπλεκόμενα κριτήρια, πακτωλό κρατικών διαφημίσεων σε εκδότες τυχοδιώκτες πού έκαναν την αρπαχτή τους προσφέροντας ως αντίτιμο κομματική υποστήριξη.

Σήμερα, αν δεν αναγνωρίσουμε αυτά κι αλλα προβλήματα στο χωρο τύπου, τότε πολύ φοβάμαι ότι θα μείνουμε χωρις…τυπο, αν και με τόση παραπληροφόρηση στο διαδίκτυο, τώρα είναι απαραίτητος παρά ποτέ…

Read more »

Της δικής μου σκιάς...

Ένα πράγμα έμαθα από τη σύντομη ενασχόληση μου με τις εθνικές εκλογές, από τη θέση της υποψήφιας. Ότι η προσπάθεια αξίζει, όταν λες και κάνεις πράγματα που πιστεύεις.

Όταν δεν σε νοιάζει τι θα πουν οι λίγοι -και συνήθως αντίπαλοι σου - αλλά οι περισσότεροι και συνήθως οι πιο ταλαιπωρημένοι - τους οποίους θέλεις να εκπροσωπήσεις γιατί έχεις παρόμοια προβλήματα.

Πώς να το κάνουμε; Είναι μεγάλη ιστορία η συμμετοχή στον αγώνα. Από μόνη της αξίζει. Ίσως το ίδιο με τον αγώνα και την καλή ή κακή του έκβαση. Δεν έχει σημασία.

Σημασία έχεις να το παλέψεις, να το πάρεις απόφαση, να σηκωθείς, να αρθρώσεις άποψη και να ορθώσεις ανάστημα. Μικρό ή μεγάλο. Δικό σου ανάστημα. Της δικής σου ζωής. Της δικής σου σκιάς.

Read more »

Μ΄αρέσει που υπάρχει και πάρκινγκ στη ΔΕΘ! Δηλαδη αν δεν υπήρχε, τι θα γινόταν μέσα στις εγκαταστάσεις του Εθνικού Εκθεσιακού μας φορέα;

Read more »

Η «πόρτα» της ΕΣΗΕΜ-Θ

Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου

(Αρ. μητρώου 402 της ΕΣΗΕΜΘ)

· Δύσκολο «να τρως πόρτα»… Τότε που ήμασταν έφηβοι στα clubs και τώρα που είμαστε κοτζάμ δημοσιογράφοι, μεγάλοι και τρανοί, όπως έλεγε ο παππούς μου, ο Αριστείδης (συνήθως δίκαιος).

· Κι όμως είδα αρκετούς από εμάς τους… τρανούς, έξω από την αίθουσα της γενικής συνέλευσης της ΕΣΗΕΜ-Θ (Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης) να κοντοστέκονται και να ρωτούν ψιθυριστά συναδέλφους εάν μπορούν να περάσουν το κατώφλι, έστω, για να παρακολουθήσουν τις εργασίες του συνδικαλιστικού μας οργάνου, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν καταβάλει την ετήσια συνδρομή, ύψους 105,65 ευρώ!

· Η εικόνα αυτή μου θύμισε τους αποκλεισμούς «που τρώγαμε» γιατί δε φορούσαμε τα κατάλληλα ρούχα ή γιατί απλώς δεν είχαμε λεφτά – κι αυτό φαινόταν από μακριά! Το face control μάς «έκοβε», τότε, όπως και σήμερα για μια ακόμη φορά την είσοδο! Μόνο που τώρα «η πόρτα» έκλεινε λόγω δικών μας ενεργειών ή καλύτερα παραλείψεων! Οι δημοσιογράφοι «έβαζαν πόρτα» σε δημοσιογράφους!

· Κι όμως, πέρα από διαδικαστικά και καταστατικά, δε θα έπρεπε τώρα, που χάνονται όλα, να ανοίξουν οι πόρτες, για να σπεύσουν όλοι, εργαζόμενοι, κακοπληρωμένοι, απλήρωτοι και άνεργοι; Τι έγινε και εκατοντάδες συνάδελφοί μας έμειναν «στην απέξω»; Αδιαφορούν όσοι είναι εντός με μια ή δυο δουλειές, ή οι εκτός «δεν έχουν μία» για τις συνδρομές - που ορίζει το καταστατικό - όπως ακριβώς δεν έχουμε πια εφημερίδες, ενημερωτικά ραδιόφωνα, portals ή τηλεοπτικούς σταθμούς;

· Μ αυτές τις σκέψεις, σήκωσα... κεφάλι, αν και δεν είχα πληρωμένες δυο ετήσιες συνδρομές και πέρασα «αεράτα» το κατώφλι, για να βρω τις σχετικές απαντήσεις. Ανεβαίνοντας τις σκάλες του περιπτέρου 8 της ΔΕΘ, διαπίστωσα πως η «ουρά» στο… ταμείο ήταν μεγάλη, όχι όμως όση θα έπρεπε. Όλοι κι όλοι διακόσιοι δημοσιογράφοι, από τους περίπου 860, τακτοποιούσαμε τις οφειλές, για να μπούμε στην αίθουσα της… συμμετοχής και της ψήφου!

· Οι υπόλοιποι «χάθηκαν» στο δρόμο, είτε γιατί δεν είχαν τα χρήματα της συνδρομής είτε γιατί αποθαρρύνθηκαν - πιθανόν λόγω της νοοτροπίας του «club». Έτσι δε γινόταν μια ζωή; Όσοι έχουμε… μέσο περνάμε όλες τις «πόρτες», οι υπόλοιποι τις βλέπουμε από μακριά.

· Τα πηγαδάκια πολλά, όσα και οι παρατάξεις. Όλων των υποψηφίων. Βέβαια υπήρχαν και μερικοί... «εξωσχολικοί», που, λόγω της κρισιμότητας των καιρών, είπαν να δουν τι γίνεται ή… τι τους γίνεται! Μαζί τους κι εγώ. Αποφασισμένη να συμμετάσχω, να παρακολουθήσω, να μάθω, να ρωτήσω και στην τελική ευθεία να δουλέψω, μπας και αλλάξει κάτι προς το καλύτερο.

· Οι επικεφαλής των παρατάξεων άρχισαν να μιλούν για ανέργους, δυστυχώς χωρίς αυτούς στο ακροατήριο. Επίσης για συμβάσεις και θέσεις εργασίας, που «κόπηκαν», καθώς και για τα λιγοστά ΜΜΕ που αντέχουν ακόμη - μάλλον όχι για πολύ - λόγω κρατικής ή δημοτικής επιχορήγησης! Στο πόντιουμ των ομιλητών ανέβηκαν και συνάδελφοι με προσωπικά προβλήματα, όπως ο συνάδελφος που εκδιώχτηκε από το Γραφείο Τύπου του τάδε Δήμου και ήθελε η Ένωση Συντακτών να παρέμβει ή η ρεπόρτερ του δημόσιου καναλιού, που «επαναστάτησε» λόγω αντιδεοντολογικής συμπεριφοράς του διευθυντή συνδικαλιστή.

· Κι όσο τα προβλήματα παρήλαυναν μπροστά μου, αναρωτήθηκα και για τα δικά μου. Επίσης για τα προβλήματα αυτών που δεν ήταν εκεί, γιατί δεν είχαν δουλειά κι ένιωθαν ταπεινωμένοι, ή γιατί είχαν κουτσά-στραβά μια... δουλίτσα ή απλώς γιατί δεν περιμένουν κάτι ενθαρρυντικό από το σωματείο που τους εκπροσωπεί στα ασφαλιστικά και τα ιατροφαρμακευτικά θέματα, αλλά και στην κοινωνία.

· «Ευτυχώς», ακούστηκα να λέω στους γύρω μου, «εγώ δεν αποθαρρύνομαι εύκολα. Όσο με διώχνουν τόσο πεισμώνω, τόσο παλεύω». Η συμμετοχή είναι το στοίχημα μου και σ΄ αυτές τις εκλογές. Εμείς θα σώσουμε τους εαυτούς μας, τις οικογένειες μας και τις δουλειές μας. Αν είμαστε παρόντες και παρούσες στα προβλήματα, θα βρούμε και τις λύσεις. Θα τις απαιτήσουμε μαζί με τα δικαιώματα, όπως ακριβώς απαιτούνται συνδρομές και άλλες υποχρεώσεις.

· Εμείς για μας.

Όχι οι βολεμένοι για τους ταλαιπωρημένους.

Ούτε οι εργαζόμενοι για τους ανέργους.

Αυτά ας σταματήσουν ή καλύτερα ας τους σταματήσουμε…

Read more »

Μαγαζιά γίνονται πάρκινγκ...

Στεναχωριέμαι όταν περπατώ στους δρόμους και βλέπω τα κατεβασμένα ρολά των καταστημάτων. Ιδιαίτερα στις συνοικίες, όπου μικρομαγαζάτορες με τα μανάβικα, τα κρεοπωλεία, τα κομμωτήρια, τις μπουτίκ ρούχων, τόσα χρόνια, έβγαζαν το ψωμί τους, σπούδαζαν τα παιδιά τους και πλήρωναν τους φόρους τους σε ένα κράτος που τελικά τους «ξεζούμισε» και τους πέταξε στην ανεργία!

Παρά την ύπαρξη πολυεθνικών, αλυσίδων σούπερ-μάρκετ και εμπορικών κέντρων,τόσα χρόνια,  οι μικρομεσαίοι κατάφερναν να επιβιώνουν. Έως ότου η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε την μεγαλοφυή ιδέα- για να μην πλήξει την κομματική της διορισμένη ελίτ στα ρετιρέ του δημοσίου, να επιβάλλει σ αυτούς οριζόντιες περικοπές και φόρους. Έτσι «τραυματισε» τη κατανάλωση ενώ ταυτόχρονα «κηδευσε» δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις του λιανεμπορίου.

Ποιος να το φανταζόταν, πριν από μερικές δεκαετίες, όταν σε κάθε πολυκατοικία είχαμε μαγαζιά, σε κάθε δρόμο την αγορά του. Οι περισσότεροι καταπιάνονταν με το εμπόριο, με ένα κράτος να βολεύεται με τους φόρους που προκύπτουν και με τις τράπεζες να αυγατίζουν τα λεφτά τους από τα πάρε δώσε.

Πώς να απολογηθούν τώρα οι πολιτικοί στους κατεστραμμένους επαγγελματίες; Μήπως είναι λίγα τα δημοτικά τέλη, φτηνό το ΤΕΒΕ, χαμηλή η φορολογία, ανύπαρκτες οι περαιώσεις και οι έκτακτες εισφορές;

Όπως μου θύμισε ο συγγραφέας Απόστολος Παπαγιαννόπουλος «Κάποιος ξένος πολιτικός που τον φιλοξένησα, μου έλεγε πως αυτό το φαινόμενο του καταμερισμού του εμπορίου σε μικρές οικογενειακές μονάδες είναι ο πλούτος της Ελλάδας και ότι απασχολούσαν ένα μεγάλο εργατικό δυναμικό το οποίο ίσως να μην είχε δυνατότητα απασχόλησης αν δεν υπήρχαν! Μου τόνισε επίσης πως με την λειτουργία τους διατηρούνταν οι ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ εμπόρου και καταναλωτή, με αμοιβαίο σεβασμό και εκτίμηση . Τα θεώρησα τότε υπερβολικά πιστεύοντας πως οι μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις θα δημιουργούσαν την πολυπόθητη ανάπτυξη και την αύξηση των θέσεων εργασίας που όμως δεν συνέβη .  Αντίθετα αγοράζουμε τώρα συσκευασμένο αέρα από τα σούπερ μάρκετ, δαπανούμε περισσότερα χρήματα και οι εργαζόμενοι εκεί περιορίστηκαν στο ελάχιστο . Η ανάπτυξη συνεπώς δεν είναι έννοια αυτοτελής αλλά συνδέεται με πολλά άλλα κοινωνικά δεδομένα και μ΄αυτό τον τρόπο πρέπει να αντιμετωπίζεται…»

Δυστυχώς τα μικρομάγαζα που έκαναν κατά πολλούς την Ελλάδα …κράτος, μετατρέπονται σήμερα σε γκαράζ! Όπως μου είπε δήμαρχος της Δυτικής Θεσσαλονίκης, έχουν πολλαπλασιαστεί οι αιτήσεις των ιδιοκτητών καταστημάτων για να τα κάνουν ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης! Σκέπτονται ότι «αφού το μαγαζάκι των 40-50 τμ. είναι ξενοίκιαστο και με προοπτική να μείνει για πάντα έτσι, ας παρκάρω τουλάχιστον εκεί το αυτοκίνητό μου…»

Read more »

Ένα στυλό σας παρακαλώ...

Εάν στη γεωργία πρωτογονισμός σημαίνει η τσάπα και το αλέτρι, ενώ υπάρχουν τα τρακτέρ και τα υπερσύγχρονα μηχανήματα και στην βιομηχανία το σφυρί και το αμόνι, αντί των αυτοματοποιημένων ρομπότ, στην Ελληνική δημόσια διοίκηση πρωτογονισμός σημαίνουν το έγγραφο, το στυλό, και η σφραγίδα ενώ υπάρχουν τα κομπιούτερ και τα θηριώδη λογισμικά τους που μπορούν να επεξεργαστούν εκατομμύρια στοιχεία το δευτερόλεπτο.  Και πόσα πρωτόγονα στυλό και έγγραφα κουβαλάει η δημόσια διοίκηση... Χειροκίνητες τριτοκοσμικές διαδικασίες, όπως ακριβώς λειτουργούν στην Ινδία, το Ουζμπεκιστάν και στη Σιέρα Λεόνε στην υποσαχάρια Αφρική.

Για τη μισθοδοσία των περίπου 700.000 δημοσίων υπαλλήλων απασχολούμε …11.000 άλλους που γράφουν, υπολογίζουν κι αποστέλλουν τις καταστάσεις με τους μισθούς στις υπηρεσίες!  Στον ιδιωτικό τομέα η μισθοδοσία περίπου ενός εκατομμυρίου υπαλλήλων διεκπεραιώνεται από τρεις εταιρίες λογισμικού. Μία μικρή εμπειρία από αυτή τη δουλειά έχουμε όλοι μας, από τα κοινόχρηστα των πολυκατοικιών που αναλαμβάνουν εταιρίες τη εκκαθάρισή τους. Παρόμοια είναι και η δουλειά των μισθολογίων. Στον ιδιωτικό τομέα διεκπεραιώνονται μισθολογικές καταστάσεις ενός εκατομμυρίου ιδιωτικών υπαλλήλων με κόστος περίπου ενός εκ. ευρώ.

Στο δημόσιο απασχολούνται 11.000 υπάλληλοι για μισθολόγια 700.000 με κόστος που ανέρχεται σε… 267 εκ. ευρώ ετησίως!!
Θα μπορούσαμε δηλαδή να το αναθέσουμε στις εταιρίες του ιδιωτικού τομέα και να κάνουμε οικονομία…. 266 εκ. ευρώ ετησίως!
Και το ερώτημα: τί θα γινόταν με τους 11.000 δημοσίους υπαλλήλους που κάθε πρωί προσέρχονται στην υπηρεσία τους, γράφουν και παράγουν το τίποτα;
Και υπάρχουν και οι χιλιάδες υπάλληλοι, στα πρωτόκολλα χιλιάδων υπηρεσιών. Ποιά είναι η δουλειά του πρωτοκόλλου; Όταν ένας πολίτης καταθέσει μία αίτηση σε υπηρεσία, μπαίνει μία σφραγίδα, ένας αύξων αριθμός και ημερομηνία. Δουλειά δηλαδή που μπορεί να τη κάνει παιδάκι δευτέρας δημοτικού. ΄Η ένα αυτόματο μηχάνημα τύπου ΑΤΜ.

Η μισθοδοσία των υπαλλήλων του πρωτοκόλλου ποικίλει ανάλογα με το υπουργείο που υπάγεται η υπηρεσία. Στη εφορία ας πούμε, ή το υπουργείο Οικονομικών ο «πρωτοκολλητής» παίρνει τα διπλάσια χρήματα από τον συνάδελφό του στο υπουργείο Παιδείας κτλ κτλ. Σκεφτείτε ότι σε τέτοια πόστα έχουμε παροπλίσει ανθρώπους πανεπιστημιακής μόρφωσης, από πτυχιούχους μηχανικούς μέχρι διδάκτορες πολυτεχνείου.

Ας δούμε που πηγαίνουν τα χρήματα των βαριά φορολογούμενων πολιτών εν μέσω σκληρής κρίσης: οι χωρίς ουσία αντικειμένου υπάλληλοι της μισθοδοσίας, διεκπεραιώνουν τις μισθολογικές καταστάσεις των άνευ ουσίας και έργου υπαλλήλων στο πρωτόκολλο που με την σειρά τους πρωτοκολλούν την εσωτερική αλληλογραφία εκατοντάδων άχρηστων υπηρεσιών όπως ινστιτούτα γάλακτος, για τον αθλητισμό και τον πολιτισμό, υπηρεσία υποδοχής επενδυτών και υπηρεσία προειδοποίησης τσουνάμι.

Το χειρότερο δεν είναι πώς αυτοί οι άνθρωποι δεν παράγουν τίποτα, ότι αρκούν δύο λογισμικά και τέλος η δουλειά δεκάδων χιλιάδων που επιβαρύνουν τον φορολογούμενο, δεν είναι ότι επινοήσαμε εκατοντάδες αρμοδιότητες που αντιστοιχούν σε χιλιάδες υπηρεσίες, που είναι εντελώς άχρηστες. Είναι πώς ευνουχίσαμε μορφωμένα μυαλά μέσα σε ένα Σοβιετικού τύπου σύστημα διοίκησης, και τους αφαιρέσαμε από την παραγωγική δράση.

Είναι πώς επειδή κατασκευάσαμε άνευ λόγου ελεγκτικές υπηρεσίες, μόνο για να δικαιολογούμε την ύπαρξη των υπαλλήλων τους, ζημιώνουμε την κοινωνία, ταλαιπωρούμε όλους τους πολίτες με αφόρητες και άχρηστες γραφειοκρατικές διαδικασίες, και ειδικά τον υγιή ιστό της οικονομίας ,τους επιχειρηματίες. Πόσες άραγε υποδομές έχει στερηθεί η χώρα μας εξαιτίας των χρημάτων που πληρώνονται σε άσκοπες υπηρεσίες, και πόσες επενδύσεις αποσύρθηκαν εξαιτίας της γραφειοκρατικής Λερναίας Ύδρας που κατατρώει την οικονομία μας. Ας οραματιστούμε μία δημόσια διοίκηση που θα είναι ολιγαρκής, αποτελεσματική και τεχνολογικά σύγχρονη.

Read more »

Χωρίς λόγια...

(Η οδός Αβέρωφ ανάμεσα στο Γενικό Χημείο του Κράτους και το Λιμάνι Θεσσαλονίκης...)

Read more »

Για φούντο είμαστε...

Αυτό που μου έμεινε από την εξάρθρωση του κυκλώματος του ΙΚΑ Καλλιθέας, είναι η κυνική ομολογία της βασικής κατηγορουμένης. Είπε ότι την πρώτη φορά που το έκανε έτρεμε από τον φόβο της ότι “θα την ανακάλυπταν”, τις επόμενες φορές όμως ξεθάρρεψε, γιατί ως γρανάζι του συστήματος συνειδητοποίησε ότι οι μηχανισμοί του είναι σκόρπιοι και με τα χρόνια αποθρασύνθηκε τόσο, που ενέκρινε για δικό της όφελος αποζημιώσεις εγκυμοσύνης σε… άνδρες! Αν δεν ήταν τόσο απερίσκεπτη και τολμηρή, το ράθυμο τέρας του δημοσίου ακόμη θα κοιμόταν.

Η βασική φιλοσοφία της ελεγκτικής μεθόδου του δημοσίου, είναι πώς αφού έβαλε την υπογραφή του ο προϊστάμενος και μετά ο υποδιευθυντής και ο διευθυντής, τότε έγινε επαρκής έλεγχος! Και τί γίνεται στην περίπτωση που οι “αγαπητοί συνάδελφοι”… συστήνουν κύκλωμα , όπως στην περίπτωση της προαναφερθείσας με τους τέσσερις συγκατηγορούμενούς της;

Δεν είμαι σχετική με τους προγραμματισμούς ηλεκτρονικών υπολογιστών και μέσω αυτού του άρθρου απευθύνω ερώτημα στους επιστήμονες της πληροφορικής, και ταυτόχρονα εγκαινιάζω έναν δημόσιο διάλογο. Ας μου απαντήσουν:

Δεν θα μπορούσε να υπάρχει ένας αστερίσκος, ένα ερωτηματικό, ένας χρωματισμός με κόκκινο τέλος πάντων στην σελίδα των κομπιούτερ, όταν ένας ασφαλισμένος παίρνει σε πυκνά διαστήματα αποζημιώσεις ή υπέρογκα ποσά, ή έστω διάφορα φίλτρα να επισημαίνουν ότι υπάρχει άρρεν που εγκυμονεί; Είναι ακατόρθωτο στην σημερινή σύγχρονη εποχή, όταν καταχωρείται στο κομπιούτερ, άγαμος να λαμβάνει επίδομα γάμου, να «τον πετάει έξω από το σύστημα» και να καλεί «συναγερμό»;

Ασχολήθηκα ιδιαίτερα και με τις μαϊμού συντάξεις και η μεγάλη μου απορία ήταν αν οι νεκροί συνταξιούχοι ήταν δηλωμένοι στα ληξιαρχεία. Ανακάλυψα ότι όντως ήταν όλοι καταγεγραμμένοι στα βιβλία των ληξιαρχείων, άλλωστε χωρίς αυτή την εγγραφή δεν εκδίδεται η άδεια κηδείας. Το ΙΚΑ όμως και τα ασφαλιστικά ταμεία πώς μάθαιναν ότι κάποιος ασφαλισμένος συνταξιούχος τους απεβίωσε;

Κάποιος φωστήρας ηλεκτρονικός προγραμματιστής, πριν 20 χρόνια και με δεδομένο ότι τότε τα ληξιαρχεία δεν είχαν μηχανοργάνωση, σκέφτηκε ότι μετά την κηδεία οι συγγενείς θα καταθέσουν αίτηση στο ΙΚΑ για να εισπράξουν την επιχορήγηση για τα έξοδα της κηδείας, οπότε με την κατάθεση της αίτησης, τότε και μόνο το ταμείο πληροφορείται για το θάνατο, προκειμένου να διακόψει την συνταξιοδότηση. Και συνέβαινε ( ανθρώπινο) αρκετοί συγγενείς εξαιτίας της θλίψης της απώλειας να αμελούν να ζητήσουν από το ΙΚΑ τα έξοδα της κηδείας, και με έκπληξη διαπίστωναν ότι η σύνταξη του εξακολουθούσε να κατατίθεται στον κοινό λογαριασμό τους.

Όλοι δεν είναι φυσικά απατεώνες και προέβησαν στις απαιτούμενες ενέργειες, επιστρέφοντας και τα χρήματα που δεν τα δικαιούνταν. Αυτό έχει συμβεί χιλιάδες φορές. Κάποιους όμως τους καλάρεσε και έγιναν εκ της συγκυρίας απατεώνες ή μπορείτε να πείτε εξαιτίας της απέραντης ηλιθιότητας του προ εικοσαετίας ηλεκτρονικού προγραμματιστή. Ως εδώ καλά. Ανακαλύψαμε την απάτη, κλάψαμε τα 250 εκ. που κάθε χρόνο έφευγαν από τις τσέπες των φορολογούμενων και αποφασίσαμε να διορθώσουμε τα πράγματα.

Και καταφύγαμε στη μέθοδο της απογραφής. Στρατιές ολόκληρες συνταξιούχων, κοντά στο εκατομμύριο, πέρασαν από τα γκισέ των τραπεζών, καταχωρήθηκαν τα στοιχεία τους, υπογράφηκαν αιτήσεις, δηλώσεις, εξουσιοδοτήσεις, πληρεξούσια. Πόσος κόπος, πόση ταλαιπωρία, πόσες εργατοώρες χαμένες, πόσες ποδοκίνητες και χειροκίνητες διαδικασίες και μετακινήσεις. Και διά της άτοπου απαγωγής, αυτοί που δεν προσήλθαν ήταν οι νεκροί και άρα οι συγγενείς τους οι απατεώνες.

Πόσο δύσκολο θα ήταν ή και πόσο φθηνότερο ένα λογισμικό που θα επεξεργαζόταν τα στοιχεία του ληξιαρχείου σε αντιπαραβολή με τα στοιχεία των ταμείων και θα «πετούσε» έναν κόκκινο αστερίσκο ή ένα alarm κάθε φορά που θα εντόπισε νεκρό συνταξιούχο;

Ας διδαχθούμε από τα λάθη της δημόσιας διοίκησης, όπως τα δύο παραπάνω πού περιέγραψα και ας συνειδητοποιήσουμε πώς εφόσον αποφασίσαμε ότι δεν ανήκουμε στην τριτοκοσμική Αφρική, τότε το μέλλον μας βρίσκεται στον δυτικό πολιτισμό και την Ευρώπη και δεν μπορούμε να βαδίσουμε στον 21ο αιώνα, με λειψά, πενιχρά και υποτυπώδη συστήματα ηλεκτρονικών ελέγχων. Εάν η μεταρρύθμιση των θεσμών είναι το ιδεολογικό και νομικό υπόβαθρο για να έχουμε στην δημόσια ζωή εντιμότητα και διαφάνεια, τα σωστά ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχων και επεξεργασίας δεδομένων είναι οι αποτρεπτικοί μηχανισμοί, τα αντισώματα και οι φρουροί του δημοσίου συμφέροντος.

Read more »

Και δεν λέει να ξημερώσει...

"Με προτρέπουν να μιλήσω για τη Θεσσαλονίκη, για την μεγάλη αδικία σε βάρος της τα τελευταία χρόνια, για την ανισομέρεια των κονδυλίων, για τα έργα που ήταν να γίνουν και δεν έγιναν ποτέ. Πολιτικοί του βορρά έφτασαν να κατέχουν τις μισές θέσεις της κυβέρνησης (Καστανίδης, Βενιζέλος, Μαγκριώτης, Τζακρη, Ξυνίδης) όμως όλα τα σοβαρά έργα σε βάθος εικοσαετίας μετριούνται σε δύο δάχτυλα: ο περιφερειακός και η διάνοιξη της Λαγκαδά. Α ναι και το μετρό που αν ήταν Αθηναϊκό έργο θα λειτουργούσε εδώ και τρία χρόνια!

Η Θεσσαλονίκη έχει το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Αθήνας, όμως αν τα κονδύλια για τις υποδομές της έφταναν το ένα εικοστό σε αναλογία, θα αρκούσε για να είμαστε ευχαριστημένοι. Την κατέταξαν ως επαρχία, γιατί έτσι την έβλεπαν πάντα, ακόμη και τα παιδιά της που έγιναν υπουργοί. Χτυπημένη από την ανεργία η φτωχομάνα, βολοδέρνει και λιμοκτονεί γιατί οι βιοτεχνίες της που ήταν τα γόνατα της οικονομίας της, λύγισαν από τον ανταγωνισμό των κινέζικων προϊόντων.

Λιγότερο ευνοημένη στις εποχές της ευημερίας, περισσότερο πληγωμένη από την οικονομική κρίση, παραπαίει ανάμεσα στο κλεμμένο όνειρο της «πρωτεύουσας των Βαλκανίων» και στις θριαμβολογίες του Μπουτάρη για μερικές χιλιάδες τουρίστες Τούρκους που θέλουν να δουν από κοντά το σπίτι του Κεμάλ κι άλλους τόσους Εβραίους τουρίστες που επισκέπτονται το μουσείο ολοκαυτώματος.

Έτσι η πόλη δεν μπορεί να αφηγηθεί καμία ιστορία από την σύγχρονη ζωή της. Δεν έχει καινοτομία και δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα καινούργιο. Δεν έχει παρόν, γιατί την στοίχειωσαν Τούρκοι, Εβραίοι, και Αρμένιοι. Λείπει και η βιομηχανία. Έκλεισαν τα εργοστάσια της ΕΒΖ, της κόκα-κόλα και της γκούτ γίαρ. Δεν πειράζει, έχουμε τις αναμνήσεις: "εδώ μετοίκησε ο έκπτωτος Οθωμανός σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ".

Λείπουν και οι υποδομές. Πνιγόμαστε σε μία Β. Όλγας και μία παραλιακή. Δεν πειράζει θα ξεχάσουμε τα προβλήματά μας, ενθυμούμενοι τότε που ήμασταν πόλη των Ισραηλιτών. Έμειναν στα χαρτιά και τα σχέδια οι νέες προεκτάσεις του περιφερειακού, που ανακοίνωσαν κάθε τόσο με περίσσια περηφάνια. Αστεία πράγματα και πεζά να ασχοληθούμε. Ας φάμε ιστορία  και Βυζαντινολογία και παλιά Λαδάδικα. Και όχι πώς είμαι ενάντια στις ιστορικές μνήμες αλλά η Θεσσαλονίκη έχει παρόν και μέλλον. Δεν μπορούν να την ταΐζουν οι ιστορικές αναμνήσεις και τα φαντάσματα.

Αχρηστεύτηκε η ΔΕΘ, η βιομηχανική περιοχή της Σίνδου γνώρισε την παρακμή και την κοροϊδία, όταν βλέπαμε τρεις ολόκληρες « Θεσσαλονίκες» να κτίζονται μέσα στην Αθήνα, γιατί υπήρχε η δικαιολογία της εποχής, οι ανάγκες των Ολυμπιακών αγώνων. Μετά μας διαβεβαίωναν, είναι η σειρά μας, τα επόμενα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα "ανέβουν" στην Θεσσαλονίκη.

Πρόλαβε όμως η οικονομική κρίση και δεν έγιναν ποτέ οι υποδομές που θα εκσυγχρόνιζαν το λιμάνι, τη βιομηχανία, τις μεταφορές. Και η κοροϊδία συνεχίζεται. Από κοντά και μερικοί ύπουλοι και εμπαθείς -υποκριτές παντός είδους- να μας τη λένε ότι «είμαστε χαραμοφάηδες, τεμπέληδες και ζούμε ...χαλαρά»

Και ορίστε έγιναν και οικονομικά σκάνδαλα, λες και η Ζίμενς, τα υποβρύχια και η PROTON, ξεκίνησαν από εδώ. Αν όμως η διαφορά του πληθυσμού είναι ένα προς πέντε, τα σκάνδαλα και η διαφθορά είναι ένα προς εκατό. Και για πρώτη φορά το κέντρο υπήρξε χουβαρντάς απέναντί μας. Μας επιφύλαξε ιδιαίτερη μεταχείριση και τιμωρία εμάς τους τεμπέληδες και χαλαρούς. Μην λυπάστε όμως, έχουμε μεγάλη ιστορία, ήμασταν συμβασιλεύουσα της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας.

Είναι και αυτός ένας τρόπος: μας πουλάνε το παρελθόν ενόσω επιτήδεια φροντίζουν να μας κλέβουν το μέλλον."

Read more »

Καιρός να χωρίσουμε τα τσανάκια μας...

Από την εποχή του Σαρλ Ντε Μοντεσκιέ, όλα τα κράτη που οργανώθηκαν κοινοβουλευτικά με Σύνταγμα, συμπεριέλαβαν τήρησαν και εφάρμοσαν τη θεμελιώδη αρχή- που πρώτος αυτός εισήγαγε- τη διάκριση των εξουσιών: νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική. Εκτός από τη χώρα μας!


Σε αντίθεση με το πνεύμα του άρθρου 26 του Συντάγματος, η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Σε απλή γλώσσα ο βουλευτής που πρέπει να είναι αποκλειστικά και μόνο νομοθέτης, γίνεται υφυπουργός ή υπουργός και ασκεί εκτελεστική εξουσία! Αυτή είναι παράνομη, αντισυνταγματική και αντιδημοκρατική άσκηση εξουσίας, σε όλη την κοινοβουλευτική ιστορία του έθνους μας.

Κάποιος λόγος υπάρχει που η πολιτική σκέψη του Διαφωτισμού παρέδωσε ως πρότυπο διακυβέρνησης στην ανθρωπότητα τη διάκριση των τριών εξουσιών. Δεν είναι δυνατόν να είσαι δικαστής και ταυτόχρονα βουλευτής δηλαδή νομοθέτης και να κρίνεις τους ανθρώπους σύμφωνα με νόμους που εσύ έχεις ψηφίσει!
Με τι ηθικό υπόβαθρο ζητάς από τους ανθρώπους να σε ψηφίσουν, ενώ ασκείς εκτελεστική εξουσία και έτσι μπορείς να μεροληπτείς υπέρ των ψηφοφόρων σου με ρουσφέτια και πελατειακές σχέσεις;

Το πρόγραμμα της ΝΔ συμπεριλαμβάνει το ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτών και υπουργών. Κατά τη γνώμη μου είναι η πιο σωστή, ρηξικέλευθη και γενναία μεταρρύθμιση των θεσμών τα τελευταία 50 χρόνια! Χτυπάει με τόλμη ακριβώς στην καρδιά της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος ή τουλάχιστον αφοπλίζει θεσμικά τους βουλευτές που είχαν μετατραπεί σε διεκπεραιωτές ρουσφετιών.

Ποιός δε βλέπει ακόμη και σήμερα στα γραφεία βουλευτών και… υποψηφίων το στρατό με εξειδικευμένες γραμματείς να καταγράφουν τα αιτήματα των απαιτητικών ψηφοφόρων; Και οι υπουργοί- βουλευτές πώς να εφαρμόσουν νόμους ή να διατάξουν ρυθμίσεις όταν θίγονταν προνομιούχες τάξεις που τα μέλη τους είναι εν δυνάμει ψηφοφόροι τους;

Το να κυβερνάς και να είσαι με όλους καλός, είναι μια παγκόσμια ή τουλάχιστον πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία των πολιτικών της Ελλάδας, που προστάτευε τις προνομιούχες τάξεις των κλειστών επαγγελμάτων και συντεχνιών και διόγκωσε το κράτος δημιουργώντας ελίτ ψηφοφόρων- διορισμένων στο δημόσιο.
Άς στηρίξουμε με όλες τις δυνάμεις μας αυτή την θαρραλέα μεταρρύθμιση που θωρακίζει τους θεσμούς και αποβάλλει αυτόματα την ανεντιμότητα και το κομματικό συμφέρον. Όπως είπε ο πατέρας του «πνεύματος των νόμων» ο Μοντεσκιέ: «Δεν είναι κάτι δίκαιο γιατί είναι νόμος, αλλά είναι νόμος γιατί είναι δίκαιο»

Read more »

Καλά έχουν ξεφύγει...

Πρέπει να γίνει μία μεγάλη δημόσια συζήτηση για την ιδεολογία της οικολογίας. Δυστυχώς, από εκεί που λέγαμε ότι είναι πολιτικά ορθό να σεβόμαστε και να προστατεύουμε το περιβάλλον, η κατάσταση ξέφυγε και έφτασε στην υπερβολή – ως συνήθως - με τη δράση και τις απαιτήσεις ακτιβιστών και ανεξέλεγκτων φανατικών.

Τα κόμματα έχουν εγκλωβιστεί στη νέα «θρησκεία» και δεν τολμούν -φοβούμενα αντιδράσεις- να μετριάσουν και να προσεγγίσουν πραγματιστικά, ρεαλιστικά, ανθρώπινα τα περιβαλλοντικά ζητήματα!

Η Τίνα Μπιρμπίλη κατάφερε ως υπουργός περιβάλλοντος να αλλάξει κατεύθυνση στον μεγάλο περιφερειακό αυτοκινητόδρομο της Κρήτης κατά 50 χιλ., επιβαρύνοντας 55 εκ. ευρώ τους φορολογούμενους, διότι στην αρχική του πορεία θα ενοχλούσε ένα ζευγάρι γεράκια. Η δεξιά στα άκρα γίνεται φασισμός, η αριστερά στα άκρα της μετατρέπεται σε κομμουνισμό, η οικολογία στα άκρα της τι… γίνεται; Μήπως πρέπει να γκρεμίσουμε ολόκληρες πόλεις για να φυτρώνουν καλύτερα οι παπαρούνες; Να σκοτώσουμε εκατομμύρια ανθρώπους για να έχουμε λιγότερη ρύπανση; Πού είναι τα όρια; Ποιά είναι η θέση του νομοθέτη;

Δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε μαρίνες γιατί υπάρχουν ανυπέρβλητες περιβαλλοντικές αντιρρήσεις. Εν τω μεταξύ ο τουρισμός κρουαζιέρας καταρρέει. Παράγουμε 120χιλ. τόνους ιχθυοκαλλιέργειας αλλά οι παραγωγοί έχουν άδειες μόνο για τους 70 χιλ. τόνους. Η παραγωγή τσιπούρας και λαυρακιού από τους λίγους δυναμικούς κλάδους της οικονομίας ασθμαίνει εξαιτίας οικολογικών νόμων.

Για την εξόρυξη χρυσού δεν θα αναφερθώ, γιατί το θέμα έχει καλυφθεί με χρόνια αρθρογραφίας.Όμως υπάρχει το Μαγγάνιο στην Ορεινή Σερρών, στο Πετρωτό Κοζάνης, στο Δομένικο Λάρισας, στο Ζάρκο Τρικάλων στο Σέκουλο Μαγνησίας, στην Ερέτρια Εύβοιας και σε άλλες 120 περιοχές. Υπάρχει σιδηροπυρίτης στην Κίρκη, Αισύμη, και Ράχη του Έβρου, στους Μολάους Λακωνίας, στήν Εύβοια, στό Περιβόλι Γρεβενών, Αλμωτία, στο Σκρά στο Πολύκαστρο, Γάβρα, Ποντοκερασιά, Γερακαριό και Λαοδικηνό Κιλκίς και άλλες 100 περιοχές. Και υπάρχει νικέλιο σε 110 περιοχές σε όλη την επικράτεια, το μεγαλύτερο κοίτασμα στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα το 82% των αποθεμάτων της γηραιάς ηπείρου. Σίδηρος σε 200 μεταλλοφόρες θέσεις. Χαλκός 130 εκατομμύρια τόνοι στις Σκουριές Χαλκιδικής, Χρώμιο σε 250 εμφανίσεις και για να μην μιλήσουμε για Γρανάτη, Γραφίτη, Ζεόλιθους, Βορικά ορυκτά, Βαρύτη και Βολαστονίτη.

Ο μεταλλευτικός κώδικας στην Ελλάδα είναι τόσο αυστηρός και αποτρεπτικός στη βιομηχανία εξαιτίας οικολογικών περιορισμών που θα έπρεπε να προκαλεί αγανάκτηση. Έχουμε επίσημα 1.080.000 ανέργους, βιώνουμε συρρίκνωση της οικονομίας, εξαθλίωση των νοικοκυριών, μετράμε της πληγές μιας βαριάς οικονομικής κρίσης, ενώ με σοβαρές πολιτικές λύσεις θα μπορούσαμε να διπλασιάσουμε το ΑΕΠ της χώρας, να λυτρώσουμε από την δυστυχία τον λαό και να ξεφύγουμε από τον βρόγχο του χρέους και των ελλειμμάτων.

Με τόσους φυσικούς πόρους η βιομηχανική παραγωγή συμβάλλει μόλις με το καχεκτικό ποσοστό του 16% στο ΑΕΠ και αυτό είναι ντροπή για μια ευρωπαϊκή χώρα.
Αλλά αν είναι για να διατηρήσουμε ανενόχλητα δύο γεράκια, να μην εξορύξουμε εκατομμύρια τόνους νικέλιο που θα αποφέρουν δισεκατομμύρια ευρώ, και επειδή θα αποκόψουμε το δρόμο μιας αρκούδας να απαγορεύουμε την εξόρυξη σιδηροπυρίτη και χαλκού σε ένα βουνό, ή επειδή θα ασχημύνει ένα χωριό 200 κατοίκων που βρίσκεται δίπλα σε ένα τεράστιο κοίτασμα Γραφίτη ή Βωξίτη, ενώ ο κοσμος έφτασε στα όρια λιμοκτονίας, τότε είμαστε άξιοι της κοροιδιας και εκμετάλλευσης των πιστωτών μας.

Για να πετύχουμε την ανάπτυξη και να σώσουμε τον τόπο, χρειαζόμαστε θαρραλέες πολιτικές, ακόμη και να σπάσουμε τα ταμπού της νέας θρησκείας της οικολογίας. Εκτός κι αν έχουμε αποφασίσει ότι θα παραμείνουμε φτωχοί, εξαθλιωμένοι, ηττημένοι πλην οικολόγοι.

Read more »