Ζούμε σε μια από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου από άποψη φυσικών πόρων, καλλιεργήσιμων αγαθών και κλίματος. Ωστόσο δεν τα εκμεταλλευτήκαμε. Δεν είναι τυχαίο ότι στον 21ο αιώνα στην χώρα μας παράγουμε λιγότερα μέταλλα και πρώτες ύλες, σε σχέση με αυτά που παρήγαγε ο Μποδοσάκης στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Στα βουνά περισσεύουν το μάρμαρο, ο περλίτης, ο ζεόλιθος, ο χαλκός, το νικέλιο, το χρώμιο, ο χρυσός. Όλα ανεκμετάλλευτα. Γιατί το κάναμε αυτό στη χώρα μας; Γιατί το κάναμε αυτό στους εαυτούς μας; Χιλιάδες χρόνια ο Έλληνας ήταν έμπορος, επιχειρηματίας, ναυτικός, εφοπλιστής, μεταφορέας.
Και τώρα βολοδέρνουμε ανάμεσα στα χρέη και την ύφεση γιατί ελάχιστοι επαγγελματίες έμειναν για να ασχοληθούν με το εμπόριο και την παραγωγή. Πιπιλίζουμε διαρκώς την καραμέλα περί ξεπουλήματος...