6:56:00 μ.μ.
Μ. Καραπαναγιωτίδου
Πριν από 4 μήνες
Σάββατο 28 Απριλίου 2012
Δεν είμαι ξανθιά και δεν λυπάμαι γι αυτό…
Η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακου, είχε αφιέρωμα στις δέκα όμορφες συνυποψήφιες μου από όλα τα κόμματα στη Θεσσαλονίκη. Φυσικά δεν με συμπεριέλαβαν. Νομίζω ότι θα έπρεπε να κάνουν και μία ακόμη λίστα με τις κόρες και τις γόνους εύπορων, αριστοκρατικών και « καθώς πρέπει» πολιτικών τζακιών, που επίσης – η αλήθεια είναι – ότι δεν θα συμπεριλαμβανόμουν.
Ανήκω σε μια άλλη κατηγορία, τόσο μικρή και περιφρονητέα, που κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να καταρτίσει. Δεν προέρχομαι από πλούσια οικογένεια, ούτε φοίτησα σε ιδιωτικά κολέγια, είμαι από αυτές που δούλευαν για να σπουδάσουν – και κουτσά στραβά τα κατάφεραν. Απ αυτές που είναι περήφανες γιατί τελείωσαν τη δημόσια εκπαίδευση και μεγάλωσαν στην Πολίχνη, στη δυτική πλευρά της πόλης, γνωστότερη και ως δυτικές συνοικίες.
Είμαι όμως και περήφανη γιατί έχω «εύσημα και γαλόνια» όλα σκαλισμένα επάνω στη δημοσιογραφική μου πένα, στις καθημερινές μάχες μαζί με τους υπόλοιπους πολίτες.
Όμως είναι θλιβερό στην εποχή μας, να υποβιβάζουν υποψήφιες βουλευτίνες προβάλλοντας την ομορφιά τους λες και επιλέγουμε τηλεπαρουσιάστριες για τον πρωινό καφέ ή ξανθά κι αλλα ωραία κορίτσια για τα καλλιστεία.
Είναι απογοητευτικό το λάιφ-στάιλ (ξεπερασμένο από την ίδια τη ζωή και με μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τα σημερινά μας χάλια) να έχει τέτοια επιρροή στο χώρο της πολιτικής, στο χώρο όπου οι εκπρόσωποι του λάου δουλεύουν όχι για τα ντεκαπάζ τους αλλά για τα δικαιώματα του!
Πώς να το κάνουμε η συγκυρία δεν είναι ούτε για play mate, ούτε για μάσκες ομορφιάς. Η χώρα είναι γεμάτη χαλάσματα και οικονομικά συντρίμμια. Πριν περάσουμε στην ανάπτυξη, πρέπει να τα συμμαζέψουμε και να θωρακιστούμε, για να μην ζήσουμε άλλη συμφορά.
Για την δουλειά αυτή όμως, χρειάζονται άνδρες και γυναίκες , κοντοί ή ψηλοί, αδύνατοι ή χοντροί, μελαχρiνοί ή ξανθές δεν έχει σημασία, παρά να είναι σοβαροί και αποφασισμένοι. Σ αυτή την κατηγορία θέλω να πιστεύω ότι ανήκω. Ελπίζω να το πιστέψουν και οι θεσσαλονικείς…
Ας το πούμε...προεκλογικό υλικό
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου-Δημοσιογράφος
(Εποχικη) Υποψήφια με τη Ν.Δ στην Α΄ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης
Αγαπητοί συμπολίτες αυτό είναι το προσωπικό μου ενημερωτικό υλικό, για την υποψηφιότητά μου στην Α΄ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το κόμμα της Ν.Δ
Επέλεξα να έχει ψηφιακή και μόνο μορφή καθώς η εικόνα που παρουσιάζουν οι πόλεις πριν και μετά τις εκλογές, με χιλιάδες φυλλάδια στους δρόμους και στα γραμματοκιβώτια, δεν με εκπροσωπούσε και δε θα με εκπροσωπήσει και τώρα.
Με το ίδιο σκεπτικό εκτύπωσα και ελάχιστα ψηφοδέλτια (αναμνηστικά) Αρνούμαι να αναθέσω σε κάποιο επιτελείο, να με… σταυρώσει και θέλω ο ίδιος ο ψηφοφορος να αποφασισει αν θα "με ρίξει" ή οχι στην κάλπη!
Αυτή η υποψηφιότητα ομολογώ, ότι δεν τροποποίησε την καθημερινότητά μου.
Συνεχίζω να γράφω, να μιλώ, να ακούω και να ενημερώνω.
Στο Blog μου : http://melinakarapanagiotidou.blogspot.com/ μπορείτε να διαβάσετε άρθρα και απόψεις.
Στην ηλεκτρονική διεύθυνση: melinakar7@gmail.com να λάβω τις σκέψεις, τις παρατηρήσεις και ασφαλώς τις καταγγελίες σας που για να είμαι ειλικρινής της ζητώ περισσότερο ως δημοσιογράφος που ανεξάρτητα από εκλογικά αποτελέσματα, θα συνεχίσει να τις διερευνά και για τις επόμενες δεκαετίες…
Γιατί Μελίνα;
Δεν το σκέφτηκα πολύ αυτή τη φορά. Αντίθετα στο παρελθόν αρνήθηκα πολλές φορές όσες κι αν το παίδεψα. Το μόνο που είδα μπροστά μου είναι τα χαλάσματα του τόπου μου και ότι άνθρωποι σαν κι έμενα που δουλεύουν μια ζωή θα πρέπει να τα μαζέψουν, γιατί δεν θα το κάνει κάποιος άλλος!
Χωρίς επιμερισμούς ευθυνών, γκρίνιες, αντιπαραθέσεις και μεγαλοστομίες. Χόρτασα απ αυτά.
Διεκδικώ κι εγώ τη ψήφο των συμπολιτών μου γιατί με ξέρουν και γιατί με εμπιστεύονται. Το κυριότερο είναι ότι κι εγώ τους ξέρω και τους εμπιστεύομαι. Ξέρω την εργατικότητα και αποφασιστικότητα όλων μας,, μπροστά στα δύσκολα Τη γενναιότητα που έχουν χιλιάδες οικογένειες να μεγαλώνουν παιδιά σε έναν κόσμο που δεν είναι φτιαγμένος γι αυτά.
Ξέρω ότι προσπάθησαν να εργαστούν σκληρά αλλά απαξιώθηκαν από συστήματα, κόμματα, τσιράκια, παρατρεχάμενους και λαμόγια. Αυτοί οι λόγοι εμένα μου φθάνουν…
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
-Όνομα: Mελίνα (Σημέλα) -Επίθετο: Καραπαναγιωτίδου
-Γεννήθηκα: Θεσσαλονίκη 10/2/1965
-Επάγγελμα: Δημοσιογράφος
-Οικογενειακή κατάσταση: Μητέρα δύο παιδιών, 14 και 17,5 ετών
ΣΠΟΥΔΕΣ:
-Σχολή δημοσιογραφίας ΚΕΦΚΣ (τρία χρόνια) και παρακολούθηση σεμιναρίων σε αντίστοιχη σχολή της Βρετανίας
-Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης
Προϋπηρεσία:
-Ελληνικό Βορρά
-Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης (δελτία ειδήσεων και ρεπορτάζ)
-Εφημερίδα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ (διευθύντρια γραφείου Θες/νικης)
-Oμιλος ΑΝΤΕΝΝΑ –Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης, Ανταποκρίτρια ραδιοφώνου Αθήνας και Τηλεοπτικό σταθμό όπου επί χρόνια ήταν προϊσταμένη του Γραφείου Β. Ελλάδος
-Νομαρχία Θεσσαλονίκης (Υπεύθυνη γραφείου τύπου)
-Εφημερίδα ΕΓΝΑΤΙΑ (Σύμβουλος Έκδοσης)
-Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Σύμβουλος αείμνηστου πρύτανη Γιάννη Αντωνόπουλου)
-Σύνδεσμος ΟΤΑ Νομού Θεσσαλονίκης (Υπεύθυνη έκδοσης περιβαλλοντικής εφημερίδας)
-Εφημερίδα ΚΕΝΤΡΙ (Διεύθυνση)
-Εφημερίδα ΚΑΡΦΙΤΣΑ (Διεύθυνση και Σύμβουλος έκδοσης)
-Τρίτο Δημόσιο κανάλι (ΕΤ3) Παρουσίαση και αρχισυνταξία δίωρης πρωινής εκπομπής επί τρία χρόνια
-Real fm 107,1 (καθημερινή δίωρη εκπομπή)
-voria.gr
-antistrofa.gr
ΑΛΛΕΣ ΑΣΧΟΛΙΕΣ
-Υπήρξα εργασιακή εκπρόσωπος της ΕΣΗΕΜΘ στα ιδιωτικά τηλεοπτικά δίκτυα Μακεδονίας-Θράκης και αθλήτρια του βόλεϊ στην ομάδα του ΗΡΑΚΛΗ
Πέμπτη 26 Απριλίου 2012
Με ρωτήσατε σας απαντώ...
.jpg)
-Πόσα θα ξοδεύσεις για την προεκλογική σου καμπάνια;
-Πως κι έτσι;
-Είμαστε τώρα για τέτοια; Οι ψηφοφόροι τσαλακωμένοι
από τις πολιτικές των κομμάτων και οι υποψήφιοι των κομμάτων με ιλουστρασιόν
φυλλάδια, έντυπα κι άλλα της χλιδάτης προβολής και μαλιστα την ώρα που υπάρχουν
social media;
-Ποιο αξίωμα θα πάρεις αν δεν βγεις βουλευτίνα;
Συνήθως έτσι δεν γίνεται;
-Συνήθως έτσι γίνονταν. Εγώ όμως έχω παραιτηθεί
τρεις φορές από το δημόσιο, γιατί δεν μου άρεσαν πρόσωπα και πράγματα. Γιατί
τώρα στα γεράματα να αλλάξω χαρακτήρα και να… βολευθώ;
-Τι σ έπιασε και κοτζάμ δημοσιογράφος κατεβαίνεις
στην πολιτική και «στα χαλάσματα» όπως σ αρέσει να λες;
-Δεν βλέπω "εργάτες" αλλά μόνο
αξιωματούχους και επισήμους που «φοβούνται» ο ένας τον άλλον ότι θα «αλληλοκαπελωθουν»
σε οποιαδήποτε κοινή προσπάθεια. Η πόλη μας θέλει ομάδες εργασίας όχι
εκπροσώπους αποκομμένους από την πραγματικότητα και βολεμένους σε γραφειάρες.
Θέλει ανθρώπους για τη λάντζα της ζωής…
-Τον ψηφοφόρο δεν τον φοβάσαι; Οργισμένος,
απογοητευμένος γιατί να σε πιστέψει τώρα που γίνεσαι ένα μ αυτούς;
-Και λίγα λες… Ο ψηφοφόρος δεν πρέπει να πιστεύει
κανέναν και τίποτε. Θα πρέπει να ψάξει καλά πριν πλησιάσει την κάλπη. Ποιοι
είναι οι υποψήφιοι και τι έκαναν ή δεν έκαναν! Η αδιαφορία επίσης πρέπει να
«τιμωρείται».
-Πως λες να ψηφίσει; Τι θα πρότεινες;
-Να αφήσει κατά μέρος τα σταυρωμένα ψηφοδέλτια, τα
τηλεφωνήματα από το Δήμαρχο ή το Δημοτικό Σύμβουλο της περιοχής του, τη μάνα
και τον πατέρα του και να δει ποιος δούλεψε στη ζωή του και ποιος δεν τα
παράτησε με τα πρώτα προβλήματα.
Όσο για την οργή και την απογοήτευση, να τα
αφήσει κι αυτά στην άκρη, διότι με το θυμικό δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα.
Το μίσος οδηγεί σε...ακραίες καταστάσεις που δεν θα ήθελα να τις ζήσουν τα
παιδιά μου.
-Για πες βρε Μελίνα, αυτό το πολιτικό σύστημα
μπορεί να αλλάξει;
-Τώρα το ψάχνω και από… μέσα. Για το μόνο που είμαι
σίγουρη είναι ότι αν οι άνθρωποι δεν έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα,
να ορίσουν κανόνες λειτουργίας και ελέγχου της δημόσιας ζωής, τότε είμαστε
χαμένοι από χέρι.
-Με τέτοια απαξίωση, με γιαούρτια, μούντζες και
βρισιές…
-Τι να κάνουμε; Να τα παρατήσουμε; Να αφήσουμε τη
χώρα σε Χρυσή Αυγή και σε άλλα ευκαιριακά κόμματα που επιζητούν την ανάδειξη
και μόνο την ανάδειξη τους;
-Αν εκλεγείς θα ψηφίσεις:
- Κατάργηση βουλευτικής ασυλίας
- Αλλαγή νόμου περί ευθύνης υπουργών
- Κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης των
κομμάτων
- Κατάργηση του βουλευτικού αυτοκινήτου
- Κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης
-Φυσικά
-Πως τα καταφέρνεις με παιδιά, δουλειά και...
κόμμα;
-Σιγά τα προβλήματα. Αυτοι που αξίζουν ειναι οσοι
παλευουν να βρουν δουλειά, φάρμακα για τα καρκινοπαθή παιδιά τους, κουράγιο για
τα γεράματα…
Ολα εξαρτώνται απο τη σοβαρότητα και ψυχραιμία των πολιτών οχι των πολιτικών...
ές του
προηγούμενου αιώνα…
Κι αν υπάρχουν διαφωνίες επ αυτού, σίγουρα δεν
υπάρχουν στην εκτίμηση ότι σ αυτές τις εκλογές, η Ελλάδα θα μετατραπεί σε
ομφαλό της Γης ή έστω της Ευρώπης. Αγορές και κυβερνήσεις θα μας παρατηρούν και
θα μας αναλύουν επισημαίνοντας με όλους τους τρόπους ότι το εκλογικό σώμα
ισορροπεί επικίνδυνα ανάμεσα στην παρόρμηση τιμωρίας του πολιτικού συστήματος
και στην ρεαλιστική απαίτηση για λύση διακυβέρνησης.
Κατά την άποψη μου, ο κατακερματισμός των πολιτικών
δυνάμεων, θα είναι αντανάκλαση της οργής των πολιτών και έτσι πρέπει να
εκλαμβάνεται και όχι ως πολιτική λύση. Εάν ο συσχετισμός που θα προκύψει,
αδυνατεί να αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας - χωρίς διάθεση
κινδυνολογίας - θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια στην δραχμή, στην
κατάρρευση της οικονομίας και σε νέες κοινωνικές ταραχές.
Πόσο βολικό για τον Μιχαλολιάκο και τα μέλη της
χρυσής αυγής που χαιρετούν ναζιστικά, να λεηλατήσουν την κοινωνική ειρήνη, τον
πολιτισμό και την δημοκρατία.
Επιτέλους θα αναφωνήσουν με χαιρεκακία από τον
Περισσό οι ταγοί του ΚΚΕ - κατέρρευσε ο αστικός κοινωνικός ιστός και μαζί του
συμπαρασύρει το καπιταλιστικό σύστημα, ώστε να επαναφέρουμε τα φαντάσματα του
Τσαουσέσκου του Ζίβκοφ και του Στάλιν.
Ο Μαοϊστής Τσίπρας και ο Συνασπισμός θα μπορέσουν
πλέον να αναπτύξουν τις προχωρημένες ιδέες τους, όπως κατάργηση των διοδίων ,
κατάργηση των λογαριασμών της ΔΕΗ, δήμευση όλων των περιουσιών, εξαφάνιση των
επιχειρήσεων και πρόσβαση στα φτηνά πετρέλαια του Τσάβες.
Ο ΛΑΟΣ θα οξύνει τον τυχοδιωκτισμό του με
περιστροφικές πολιτικές κωλοτούμπες του Καρατζαφέρη, με ακατάσχετη μπουρδολογία
και διαρκείς νέες προτάσεις που θα τις παράγει και θα τις εκφέρει κατά ριπάς.
Στον δε Καμμένο, ανοίγει λαμπρό πεδίο, αφού θα
διοχετεύει όλη την συνωμοσιολογία του σε νέες ιδεοληψίες επινοώντας νέους
εχθρούς.
ΑΣ αντιληφθούμε ότι με τέτοιους συνομιλητές δεν
υπάρχει η πολυτέλεια για ρευστότητα στη διακυβέρνηση της χώρας. Βρισκόμαστε εν
μέσω τυφώνα και οι πολίτες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η οργή δεν πρέπει να
είναι το κριτήριο για την ψήφο τους, αλλά η ικανότητα και η ευθύνη για την
σωτηρία της πατρίδας. Ας αντιληφθούν ότι όλα κρίνονται από τη δική τους
ψυχραιμία και σοβαρότητα και πολυ λιγότερο από των υποψηφίων και των κομμάτων…
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;
(Αναδημοσίευση )
"Εκλογές έρχονται... οπότε πήρα τηλέφωνο τον Τσάμη και του λέω... πρόεδρε... δώσε οδηγίες... τι κάνουμε;"!
Γιατί Μελινα;
Δεν το σκέφτηκα πολύ αυτή τη φορά. Αντίθετα στο παρελθόν αρνήθηκα πολλές φορές όσες κι αν το παίδεψα.
Διεκδικώ κι εγώ τη ψήφο των συμπολιτών μου γιατί με
ξέρουν και γιατί με εμπιστεύονται. Το κυριότερο είναι ότι κι εγώ τους ξέρω και
τους εμπιστεύομαι.
Ξέρω την εργατικότητα και αποφασιστικότητα όλων μας,, μπροστά στα δύσκολα.
Τη γενναιότητα που έχουν χιλιάδες οικογένειες να
μεγαλώνουν παιδιά σε έναν κόσμο που δεν είναι φτιαγμένος γι αυτά.
Ξέρω ότι προσπάθησαν να εργαστούν σκληρά αλλά
απαξιώθηκαν από συστήματα, κόμματα, τσιράκια, παρατρεχάμενους και λαμόγια.
Αυτοι οι λογοι εμενα μου φθάνουν…
Oυτε καν υφυπουργός...
Διάβασα με θαυμασμό την είδηση ότι ένας 14χρονος έφηβος Αμερικανος από το Αρκάνσο, ο Τέιλορ Γουίλσον, κατάφερε στο γκαράζ του σπιτιού του, να κατασκευάσει συσκευή πυρηνικής σύντηξης υδρογόνου. (Το Βήμα – science σελ. 3 21/4/12).
Ο θαυμασμός μου μετατράπηκε σε έκπληξη όταν διαπιστωσα ότι ο πρόεδρος Ομπάμα τον επισκέφθηκε στο σπίτι του για να του εξηγήσει από κοντά την λειτουργία της συσκευής!
Φανταστείτε έναν πλανητάρχη, που η κάθε μετακίνησή του είναι μια μικρή εκστρατεία με σωματοφύλακες, μυστικές υπηρεσίες, συστήματα δορυφορικής ασφάλειας, θωρακισμένες λιμουζίνες, να μπαίνει στο «Αιρ Φορς 1» και να πετάει διαπολιτειακά από την Ουάσιγκτον στο Αρκάνσο, για να γνωρίσει από κοντά έναν 14χρονο έφηβο!
Εδώ βρίσκεται και η διαφορά νοοτροπίας, που προσδιορίζει τη σημασία που δίνει μία μεγάλη δύναμη στα ταλαντούχα μυαλά των παιδιών της. Στην χώρα μας φυσικά οι υπουργοί παρεβρίσκονται εθιμοτυπικά σε μερικές βραβεύσεις αριστούχων μαθητών που πάντα διοργανώνονται από ιδιωτικά ή πιστωτικά ιδρύματα και μάλλον είναι μία βαρετή – τυπική διαδικασία αφού όλοι γνωρίζουν ότι οι ταλαντούχοι θα φυγουν σύντομα για το εξωτερικό.
Και εξηγούμαι: Πριν λίγους μήνες ένας νεαρός από το Λιτόχωρο σάρωσε όλα τα διεθνή μαθηματικά βραβεία. Δεν είδα τον πρωθυπουργό να ενδιαφερθεί, έστω για σημειολογικούς λόγους, ούτε καν υπουργό ή εστω βρε αδελφέ έναν υφυπουργό να επισκεφθεί την «ταπεινή» - γι αυτόν- Πιερία και να υποβάλλει τα σέβη του στο φωτεινό μέλλον. Και αφού εμείς δεν ενδιαφερόμαστε για τα ταλέντα μας ενδιαφέρθηκε το ΜΙΤ!
Εδώ έχουμε άλλα πρότυπα και εξισώνουμε τους μαθητές. Ακόμη κι αν είναι παιδί, είναι μεγαλοφυία, είναι αναγκασμένο να πηγαίνει στο ίδιο σχολείο με τους μέτριους και να διδαχθεί τα ίδια βιβλία, από τους ίδιους δασκάλους. Στην Ευρώπη και την Αμερική υπάρχει το φαινόμενο, μαθητές που κανονικά έπρεπε να είναι στο δημοτικό, να φοιτούν στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Αυτό στη χώρα μας και στην νοοτροπία μας θα ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων . Ο σοσιαλισμός επιβάλλει την ισότητα ή καλύτερα τη μετριότητα…
Τρίτη 24 Απριλίου 2012
Πέμπτη 19 Απριλίου 2012
Τετάρτη 18 Απριλίου 2012
Μια συνέντευξη στο blog taxalia
(Αναδημοσίευση από : http://taxalia.blogspot.com/2012/04/2012_4452.html#more )
18 Απρ 2012
ΕΚΛΟΓΕΣ 2012 Συνέντευξη με τη Μελίνα Καραπαναγιωτίδου
Δημοσιογράφος: Μετά από τόσα χρόνια στη δημοσιογραφία γιατί τώρα, στα δύσκολα, αποφασίσατε να πολιτευθείτε;
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου : Θα σας απαντήσω με ένα ιστορικό παράδειγμα. Όταν έπεσε το Βερολίνο, λίγες ημέρες μετά οι Ρώσοι νικητές περιπολούσαν στους δρόμους με τα τανκ. Η πόλη ήταν ένα τεράστιο καμένο ερείπιο από τις χιλιάδες βόμβες. Με έκπληξη οι Ρώσοι στρατιώτες έβλεπαν τους ηττημένους Βερολινέζους να ...
φτυαρίζουν τα μπάζα και να καθαρίζουν τους δρόμους. Κανείς δεν τους ανάγκασε. Το έκαναν από αίσθημα ευθύνης. Λίγες ημέρες μετά την ήττα και την καταστροφή είχαν το κουράγιο να ξεκινήσουν την αποκατάσταση των χαλασμάτων. Πιστεύω ότι ακόμη κι αν έχουμε φθαρμένα εργαλεία, κάποιος πρέπει να ξεκινήσει να μαζεύει τα κομμάτια μας. Θέλω να συμμετέχω σε αυτό. Αν ήταν καλές οι εποχές μπορεί να αρνιόμουν. Τώρα δεν έχω το δικαίωμα. Κάποιοι πρέπει να μαζέψουν τα συντρίμμια. Δεν μπορώ να κάθομαι και να κοιτάω. Αν σηκώσουμε τα μανίκια, θα ξαναφτιάξουμε την πατρίδα μας κι αυτή τη φορά θα έχουμε το νου μας…
φτυαρίζουν τα μπάζα και να καθαρίζουν τους δρόμους. Κανείς δεν τους ανάγκασε. Το έκαναν από αίσθημα ευθύνης. Λίγες ημέρες μετά την ήττα και την καταστροφή είχαν το κουράγιο να ξεκινήσουν την αποκατάσταση των χαλασμάτων. Πιστεύω ότι ακόμη κι αν έχουμε φθαρμένα εργαλεία, κάποιος πρέπει να ξεκινήσει να μαζεύει τα κομμάτια μας. Θέλω να συμμετέχω σε αυτό. Αν ήταν καλές οι εποχές μπορεί να αρνιόμουν. Τώρα δεν έχω το δικαίωμα. Κάποιοι πρέπει να μαζέψουν τα συντρίμμια. Δεν μπορώ να κάθομαι και να κοιτάω. Αν σηκώσουμε τα μανίκια, θα ξαναφτιάξουμε την πατρίδα μας κι αυτή τη φορά θα έχουμε το νου μας…
Δημοσιογράφος: Θα σας ζητήσω ένα σχόλιο για το πρώτο θέμα της επικαιρότητας εδώ και λίγες ημέρες, την σύλληψη του Άκη Τσοχατζόπουλου…
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου : Παρακολούθησα τον -τηλεοπτικά- θεαματικό τρόπο παρουσίασης της περίπτωσης Άκη κι αρχίζω να πιστεύω ότι κυβερνούσε μόνος σε αυτή τη χώρα και η μνήμη μου με ξεγελά, πιστεύοντας ότι συγκυβερνούσε με νυν και πρώην κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ! Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει ο Άκης ήταν «προπύργιο του κόμματός» στην Θεσσαλονίκης και είναι απορίας άξιο που είναι τωρα αυτά τα στελέχη -από τους λεγόμενους προεδρικούς- που «έπιναν νερό» στο όνομα; Σιωπούν και αυτή η σιωπή είναι εκκωφαντική στα αυτιά των Θεσσαλονικέων. Από την άλλη , θεωρώ ότι βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο, γιατί μπορεί το σκάνδαλο να αποκαλύφθηκε στη Γερμανία, όμως σύντομα θα είμαστε σε θέση μόνοι μας να έχουμε αποτελεσματικό έλεγχο της δημόσιας και πολιτικής ζωής.
Δημοσιογράφος: Ο πρόεδρος της ΝΔ επιτίθεται ανοικτά στα κόμματα της αριστεράς, εσείς πως κρίνεται τα κόμματα της;
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου: Σε…τίτλο θα πω ότι η κριτική των αριστερών εκ του ασφαλούς είναι εύκολη, θεαματική και σε περιόδους πραγματικής κρίσης όπως αυτή που βιώνουμε, κατευθύνεται στο… υπογάστριο του κάθε πολίτη. Λέμε θεωρητικά σε όλα όχι, για να δικαιώσουμε το κοινό αίσθημα, επαναστατούμε και κάνουμε προτάσεις που όμως δεν αντέχουν να εφαρμοστούν σε πραγματικό πεδίο του 2012…
Δημοσιογράφος: Ποια είναι η άποψη σας για τον Πάνο Καμένο;
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου: Διάβασα και τις 151 σελίδες διακήρυξης του κόμματός του! Θυμίζει εκείνο το «μαγικό μηχάνημα» που όταν ήμασταν παιδιά, βάζαμε το χέρι μας και μας έβγαζε ένα χαρτάκι που μας ανέλυε δήθεν την προσωπικότητά. Είχε τόσα πολλά και καλά στοιχεία που δεν γινόταν να μην αναγνωρίσεις κάποια ως δικά σου… Φθηνολαικισμοί, δηλαδη, περασμένων δεκαετίων…
Δημοσιογράφος: Πείτε μου για τον Καρατζαφέρη και για την Χρυσή Αυγή.
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου: Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ τόσο «θεατρικός» που εμείς του οπτικοακουστικού χώρου τον «χαζεύουμε». Μπορεί να πουλήσει τα πάντα σε καλή τιμή και να τα έχει καλά με όλους, ακόμη κι αν το εμπόρευμα είναι σκάρτο! Είναι χάρισμα και κατάρα μαζί… Όσον αφορά την Χρυσή Αυγή θέλω να σας πω ότι με ανησυχία παρακολουθώ το φαινόμενο ενίσχυσης τέτοιων ακραίων απόψεων στην Ευρώπη και δε θα ήθελα να το ζήσω, ουτε εγω ουτε τα παιδιά μου, στη χώρα μας…
Δημοσιογράφος : Ποιές είναι οι θέσεις σας για την λαθρομετανάστευση και την αγανάκτηση που προκαλεί στους πολίτες, τόση ώστε η Χρυσή Αυγή να κερδίζει συνεχώς ψήφους;
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου; Θα περιοριστώ μόνο στους οικονομικούς μετανάστες και στην αδυναμία μας μέχρι τώρα να ορίσουμε τη δυνατότητά μας ως χώρα όχι μόνο να υποδεχθούμε αλλά και να τους εντάξουμε στον παραγωγικό ιστό, ώστε να επωφεληθούμε όλοι. Δυστυχώς υπάρχει το πρόβλημα , υπάρχει και το φαινόμενο δημοκρατικοί πολίτες να σκέφτονται την Χρυσή Αυγή ως τη λύση του. Θεωρώ πώς πρέπει- και έχω αρθρογραφήσει σχετικά - να προσδιορίσουμε έναν αριθμό μεταναστών πού μπορεί και χρειάζεται η ελληνική οικονομία. Σε αυτόν τον λογικό αριθμό- διότι το πρόβλημα είναι ποσοτικό- οι μετανάστες προσφέρουν. Από κει και μετά έχουμε ανέργους που περιφέρονται χωρίς λόγο, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και ευτελίζονται ως προσωπικότητες. Κάποιο εξ αυτών προβαίνουν σε παράνομες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου και του παράνομου εμπορίου κι αυτό προβάλλεται και δημιουργεί αντιδράσεις και κίνημα εναντίον τους,. Όλο αυτός ο κύκλος είναι φαύλος και «λιώνει» ανθρώπους ενθεν και ένθεν των συνόρων, γεμίζει το χρόνο δελτίων και φανατίζει ανθρώπους που λειτουργούν στιγμιαία με το θυμικό.
Δημοσιογράφος : Πώς οραματίζεται μία νέα πολιτικός όπως εσείς , την λειτουργία του κράτους στα επόμενα χρόνια;
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου. Είμαι νέα στην πολιτική, όπως παλιά και… ρυτιδιασμένη με τα προβλήματα της ζωής. Θα σας απαντήσω με την ομιλία ενός Αμερικάνου Ρεπουμπλικάνου υποψήφιου για το χρίσμα - δεν έχει σημασία ποιος - Μου έκανε εντύπωση ο λόγος του. «Η δουλειά του κράτους –είπε - είναι να εφαρμόζει τους νόμους και να επιτηρεί τους θεσμούς, ώστε όλοι οι πολίτες να έχουν ίσες ευκαιρίες και να ξεκινούν από την ίδια αφετηρία για να αναπτυχθούν και να ευημερήσουν. Δουλειά του κράτους δεν είναι να παίρνει τα λεφτά από αυτούς που πρόκοψαν και αναπτύχθηκαν για να τα δίνει σε αυτούς που έμειναν πίσω και δεν τα κατάφεραν. Αυτά συμβαίνουν στα κομμουνιστικά και τα σοσιαλιστικά καθεστώτα». Θα το μεταφέρω στην ελληνική πραγματικότητα. Από την εποχή του Καποδίστρια προσπαθούμε να αποκτήσουμε κράτος. Δηλαδή έναν μηχανισμό που να λειτουργεί και να εξυπηρετεί τον πολίτη χωρίς να επηρεάζεται από πολιτικές εξελίξεις και πολιτικούς που σήμερα είναι κι αύριο δεν είναι. Αυτή η έλλειψη συνέπειας και συνέχειας είναι για τον Έλληνα πολίτη βραχνάς και το δικό μου πραγματικό κίνητρο της καθόδου μου. Αν δεν μεταφέρω σωστά αυτήν την ανάγκη δε θα περιμένω να με αποδοκιμάσουν οι άνθρωποι που θα με εμπιστευθούν, θα γυρίσω σπίτι…
Δημοσιογράφος: Προέρχεσθε από τη λεγόμενη μεσαία τάξη…
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου: Ωραίο θα ήταν για την εφηβεία μου αλλά… όχι. Προέρχομαι από μία οικογένεια προσφύγων του Πόντου και της Θράκης, που βρήκαν νέα πατρίδα στην Πολίχνη. Γεννήθηκα στο Άσυλο του παιδιού και μεγάλωσα στις δυτικές συνοικίες. Τότε που ήταν υποβαθμισμένες και εμείς ως «παιδιά» νιώθαμε μειονεκτικά έναντι των υπολοίπων του κέντρου! Είμαι κομμάτι της και έτσι θα μείνω. Μετακόμισα όταν με πολύ κόπο αγόρασα αγροτεμάχιο εκτός Θεσσαλονίκης και έφτιαξα τούβλο-τούβλο, μήνα μήνα το πρώτο μου σπίτι. Ο πατέρας μου ήταν οικοδόμος και έτσι πετύχαμε καλή τιμή στα …τούβλα. Σήμερα είναι συνταξιούχος με 700ευρώ σύνταξη και η μάνα μου αγρότισσα με 350ευρώ σύνταξη!
Τρίτη 17 Απριλίου 2012
Κλειστόν και οχι λογω αργίας...
Στεναχωριέμαι όταν περπατώ στους δρόμους και βλέπω τα κατεβασμένα ρολά των καταστημάτων. Ιδιαίτερα στις συνοικίες, όπου μικρομαγαζάτορες με το μανάβικο, το κρεοπωλείο, το κομμωτήριο, τη μπουτίκ ρούχων τόσα χρόνια έβγαζαν το ψωμί τους, σπούδαζαν τα παιδιά τους και πλήρωναν τους φόρους τους, σε ένα κράτος πού τους «ξεζούμισε» και τους πέταξε στην ανεργία.
Πώς να απολογηθούν τώρα οι πολιτικοί στους κατεστραμμένους επαγγελματίες; Μήπως είναι λίγα τα δημοτικά τέλη, φτηνό το ΤΕΒΕ, χαμηλή η φορολογία, ανύπαρκτες οι περαιώσεις και οι έκτακτες εισφορές;
Μου είπε δήμαρχος της Δυτικής Θεσσαλονίκης, ότι έχουν πολλαπλασιαστεί οι αιτήσεις των ιδιοκτητών καταστημάτων να τα μετατρέψουν σε γκαράζ. Σκέπτονται ότι «αφού το μαγαζάκι των 40-50 τμ. είναι ξενοίκιαστο και με προοπτική είναι να μείνει για πάντα έτσι, ας παρκάρω τουλάχιστον το αυτοκίνητό μου…»
Πως έφθασαν μέχρι εδώ; Παρά την ύπαρξη των πολυεθνικών, των αλυσίδων σούπερ-μάρκετ και εμπορικών κέντρων, τόσα χρόνια οι μικρομεσαίοι κατάφερναν να επιβιώνουν. Έως ότου η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε την μεγαλοφυή ιδέα- για να μην πλήξει την κομματική της διορισμένη ελίτ στα ρετιρέ του δημοσίου, να επιβάλλει σ αυτούς οριζόντιες περικοπές και φόρους. Έτσι «τραυματίστηκε» και «χαροπαλεύει» η κατανάλωση ενώ ταυτόχρονα «κηδεύονται» δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις του λιανεμπορίου.
Ποιος να το φανταζόταν, πριν από μερικές δεκαετίες, όταν σε κάθε πολυκατοικία είχαμε μαγαζιά, σε κάθε δρόμο και την αγορά του. Οι περισσότεροι καταπιάνονταν με το εμπόριο, με ένα κράτος να μην επεξεργάζεται ένα πιο βιώσιμο και σταθερό σχέδιο ανάπτυξης και… βολεύονταν με τους φόρους που προκύπτουν με τις τράπεζες να αυγατίζουν τα λεφτά τους από τα πάρε δώσε…
Ας ελπίσουμε ότι το επιχειρηματικό πνεύμα των Ελλήνων δεν εχει…μεταναστεύσει και σύντομα όλοι θα ξαναμιλάμε για άνθηση του εμπορίου και της κατανάλωσης. Άλλωστε η λύση – σύμφωνα με τους κινέζους – βρίσκεται πάντα μέσα στο πρόβλημα…
Πώς να απολογηθούν τώρα οι πολιτικοί στους κατεστραμμένους επαγγελματίες; Μήπως είναι λίγα τα δημοτικά τέλη, φτηνό το ΤΕΒΕ, χαμηλή η φορολογία, ανύπαρκτες οι περαιώσεις και οι έκτακτες εισφορές;
Μου είπε δήμαρχος της Δυτικής Θεσσαλονίκης, ότι έχουν πολλαπλασιαστεί οι αιτήσεις των ιδιοκτητών καταστημάτων να τα μετατρέψουν σε γκαράζ. Σκέπτονται ότι «αφού το μαγαζάκι των 40-50 τμ. είναι ξενοίκιαστο και με προοπτική είναι να μείνει για πάντα έτσι, ας παρκάρω τουλάχιστον το αυτοκίνητό μου…»
Πως έφθασαν μέχρι εδώ; Παρά την ύπαρξη των πολυεθνικών, των αλυσίδων σούπερ-μάρκετ και εμπορικών κέντρων, τόσα χρόνια οι μικρομεσαίοι κατάφερναν να επιβιώνουν. Έως ότου η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε την μεγαλοφυή ιδέα- για να μην πλήξει την κομματική της διορισμένη ελίτ στα ρετιρέ του δημοσίου, να επιβάλλει σ αυτούς οριζόντιες περικοπές και φόρους. Έτσι «τραυματίστηκε» και «χαροπαλεύει» η κατανάλωση ενώ ταυτόχρονα «κηδεύονται» δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις του λιανεμπορίου.
Ποιος να το φανταζόταν, πριν από μερικές δεκαετίες, όταν σε κάθε πολυκατοικία είχαμε μαγαζιά, σε κάθε δρόμο και την αγορά του. Οι περισσότεροι καταπιάνονταν με το εμπόριο, με ένα κράτος να μην επεξεργάζεται ένα πιο βιώσιμο και σταθερό σχέδιο ανάπτυξης και… βολεύονταν με τους φόρους που προκύπτουν με τις τράπεζες να αυγατίζουν τα λεφτά τους από τα πάρε δώσε…
Ας ελπίσουμε ότι το επιχειρηματικό πνεύμα των Ελλήνων δεν εχει…μεταναστεύσει και σύντομα όλοι θα ξαναμιλάμε για άνθηση του εμπορίου και της κατανάλωσης. Άλλωστε η λύση – σύμφωνα με τους κινέζους – βρίσκεται πάντα μέσα στο πρόβλημα…
Πλάνα, παλιά και καινούρια...
μενους προεδρικούς- που «έπιναν νερό» στο όνομα του Άκη;
Δε θέλω να κατονομάσω πόσοι εκλέχθηκαν με βοήθεια από το δικό του εκλογικό επιτελείο. Σιωπούν και αυτή η σιωπή είναι εκκωφαντική στα αυτιά των Θεσσαλονικέων. Ασφαλώς είναι στρουθοκαμηλισμός η επιθυμία «σταυρώνοντας» τον με γερμανικά καρφιά, να ξεχάσουμε όλους τους υπολοίπους που ήξεραν και σιωπούσαν ή απλά αδυνατούσαν να αντιληφθούν. Και για τις δυο περιπτώσεις όμως οφείλουμε να ανησυχήσουμε…
Από την άλλη, οπως ειπα και χθες, θεωρώ ότι βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο, γιατί μπορεί το σκάνδαλο να αποκαλύφθηκε στη Γερμανία, είμαι σιγουρη οτι σύντομα θα είμαστε σε θέση μόνοι μας να έχουμε αποτελεσματικό έλεγχο της δημόσιας και πολιτικής ζωής.
Κυριακή 15 Απριλίου 2012
ΜΕΛΙΝΑ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ: ΜΕ "ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΡΑΣΟΣ" ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ
(Αναδημοσίευση από www.difernews.gr)
Ούτε η πολιτική αντιστάθηκε στη Μελίνα Καραπαναγιωτίδου που τελικά κατεβαίνει υποψήφια στην Α΄Θεσσαλονίκης με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ μετά την πρόταση που της έκανε το κόμμα.Η ΝΔ βρήκε τη δική της «Μελίνα» που , ανεξάρτητα από κόμματα, πολιτικές προτιμήσεις και πεποιθήσεις, ανεβάζει το επίπεδο στην Α΄Θεσσαλονίκης. Δυναμική και με «αληθινό θράσος» η Μελίνα Καραπαναγιωτίδου, και μακριά από μικροπολιτικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες, θα δώσει τη μάχη του σταυρού με άλλον αέρα από τους περισσότερους συνυποψήφιούς της και θεωρείται βέβαιο πως θα πει την άποψή της χωρίς να υπολογίζει το λεγόμενο πολιτικό κόστος.
Έχει διατελέσει μεταξύ άλλων διευθύντρια στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 στη Θεσσαλονίκη και κατά καιρούς στα γραφεία Β.Ελλάδας Αθηναικών φύλλων. Παρουσίασε με επιτυχία ραδιοφωνικές εκπομπές στον ΑΝΤ1 Θεσσαλονίκης, στον REAL FM, όπως και στην τηλεόραση της ΕΤ3, ενώ ιστορικό παραμένει το «χαστούκι» που «έφαγε» το 1992 από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή σε ερώτησή της για τους Απριλιανούς.
Περισσότερα στο: http://www.difernews.gr/articles/2/politiki/38382/melina-karapanagiotidou-me-alithino-thrasos-pros-ti-Vouli/
Σάββατο 14 Απριλίου 2012
Υποψήφια στην Α΄ Θεσσαλονίκης με τη ΝΔ η Μελίνα Καραπαναγιωτίδου
(Αναδημοσίευση: από την Εφημερίδα Τύπος της Θεσσαλονίκης)
http://www.typosthes.gr/politics/26215-l-------r
Ένας ακόμα δοκιμασμένος άνθρωπος του Τύπου της Θεσσαλονίκης «αφήνει» τον δημοσιογραφικό στίβο, και όπως λένε οι πληροφορίες, κατέρχεται στον στίβο της πολιτικής. Πρόκειται για την εκλεκτή συνάδελφο Μελίνα Καραπαναγιωτίδου, η οποία μετά από μακρά και επιτυχημένη πορεία στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο της Θεσσαλονίκης, εντάσσεται στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, στην Α΄ Θεσσαλονίκης, με την έντονη επιθυμία να προσφέρει στα κοινά, πάντα προς όφελος των συμπολιτών της. Εξάλλου, συνεχίζονται οι συσκέψεις για την καλύτερη προετοιμασία της προεκλογικής εκστρατείας στη ΝΔ Θεσσαλονίκης.
Η ΝΔ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΤΗ "ΜΕΛΙΝΑ" ΤΗΣ
(Αναδημοσίευση από το Blog: http://fashionart-lover.blogspot.com/2012/04/blog-post_14.html )
Ούτε η πολιτική αντιστάθηκε στη Μελίνα Καραπαναγιωτίδου που τελικά κατεβαίνει υποψήφια στην Α΄Θεσσαλονίκης με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ μετά την πρόταση που της έκανε το κόμμα. Η ΝΔ βρήκε τη δική της «Μελίνα» που , ανεξάρτητα από κόμματα, πολιτικές προτιμήσεις και πεποιθήσεις, ανεβάζει το επίπεδο στην Α΄Θεσσαλονίκης.
Δυναμική και με «αληθινό θράσος» η Μελίνα Καραπαναγιωτίδου, και μακριά από μικροπολιτικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες, θα δώσει τη μάχη του σταυρού με άλλον αέρα από τους περισσότερους συνυποψήφιούς της και θεωρείται βέβαιο πως θα πει την άποψή της χωρίς να υπολογίζει το λεγόμενο πολιτικό κόστος.
Έχει διατελέσει μεταξύ άλλων διευθύντρια στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 στη Θεσσαλονίκη και κατά καιρούς στα γραφεία Β.Ελλάδας Αθηναικών φύλλων.
Περισσότερα στο: http://fashionart-lover.blogspot.com/2012/04/blog-post_14.html
Ούτε η πολιτική αντιστάθηκε στη Μελίνα Καραπαναγιωτίδου που τελικά κατεβαίνει υποψήφια στην Α΄Θεσσαλονίκης με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ μετά την πρόταση που της έκανε το κόμμα. Η ΝΔ βρήκε τη δική της «Μελίνα» που , ανεξάρτητα από κόμματα, πολιτικές προτιμήσεις και πεποιθήσεις, ανεβάζει το επίπεδο στην Α΄Θεσσαλονίκης.
Δυναμική και με «αληθινό θράσος» η Μελίνα Καραπαναγιωτίδου, και μακριά από μικροπολιτικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες, θα δώσει τη μάχη του σταυρού με άλλον αέρα από τους περισσότερους συνυποψήφιούς της και θεωρείται βέβαιο πως θα πει την άποψή της χωρίς να υπολογίζει το λεγόμενο πολιτικό κόστος.
Έχει διατελέσει μεταξύ άλλων διευθύντρια στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 στη Θεσσαλονίκη και κατά καιρούς στα γραφεία Β.Ελλάδας Αθηναικών φύλλων.
Περισσότερα στο: http://fashionart-lover.blogspot.com/2012/04/blog-post_14.html
Τα ασημικά του έθνους...
Ζούμε σε μια από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου από άποψη φυσικών πόρων, καλλιεργήσιμων αγαθών και κλίματος. Ωστόσο δεν τα εκμεταλλευτήκαμε. Δεν είναι τυχαίο ότι στον 21ο αιώνα στην χώρα μας παράγουμε λιγότερα μέταλλα και πρώτες ύλες, σε σχέση με αυτά που παρήγαγε ο Μποδοσάκης στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Στα βουνά περισσεύουν το μάρμαρο, ο περλίτης, ο ζεόλιθος, ο χαλκός, το νικέλιο, το χρώμιο, ο χρυσός. Όλα ανεκμετάλλευτα. Γιατί το κάναμε αυτό στη χώρα μας; Γιατί το κάναμε αυτό στους εαυτούς μας; Χιλιάδες χρόνια ο Έλληνας ήταν έμπορος, επιχειρηματίας, ναυτικός, εφοπλιστής, μεταφορέας.
Και τώρα βολοδέρνουμε ανάμεσα στα χρέη και την ύφεση γιατί ελάχιστοι επαγγελματίες έμειναν για να ασχοληθούν με το εμπόριο και την παραγωγή. Πιπιλίζουμε διαρκώς την καραμέλα περί ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, πιεζόμενοι από την αριστερά και τον λαϊκισμό και κανείς δεν σκέφτηκε ότι η σπουδαιότερη κρατική περιουσία και δημόσιος πλούτος είναι το σύνολο των ιδιωτικών επιχειρήσεων που παράγουν το ΑΕΠ.
Ναι ήταν αρκετή. Γιατί τέτοιες πολιτικές προσφέρουν τις εύκολες λύσεις:
Ποιός έχει σήμερα το θάρρος να πει στους νέους πτυχιούχους ότι είναι νοσηρό να περιμένουν από τους άλλους και το κράτος να τους διορίσει; Ότι για να πάρουν το πτυχίο τους οι φορολογούμενοι πλήρωσαν περίπου 150 χιλ. Ευρώ ( από δημοτικό έως πανεπιστήμιο) και η κοινωνία περιμένει από αυτούς ανταπόδοση και απόσβεση μέσω καινοτομίας και παραγωγικής δράσης;Ότι πληρώνουμε για να σας σπουδάσουμε και να αποδώσετε και όχι για να σας διορίσουμε;
Η ανάπτυξη θα έρθει μέσα από την βελτίωση των βιομηχανικών δεικτών και την εκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων. Όμως για να επιτευχθούν οι στόχοι, χρειάζεται απλούστευση των διαδικασιών επιχειρηματικότητας, μειωση της φορολογίας, συμμαζεμα του κράτους, αν αφήσουμε τους επαγγελματίες να κερδίσουν και τότε θα επανέλθει η ανάπτυξη…
Ούτε ακροδεξιοί, ούτε ακροαριστεροί!
Ας ξεκινήσουμε από τα ενοχικά συμπλέγματα που μας έχει δημιουργήσει η Aριστερά του τύπου “οι μετανάστες όλων των εθνικοτήτων και φυλών είναι αδέλφια μας που μοχθούν για μια καλύτερη ζωή και ο σκληρός καπιταλισμός τους εκμεταλλεύεται. Όλοι αυτοί που ζητούν την απομάκρυνσή τους είναι ρατσιστές, γουρούνια, ναζιστές και φασίστες»
Και το άλλο άκρο που -πάνω κάτω- λέει «οι μετανάστες πρέπει άμεσα να απομακρυνθούν, να πυροβολούνται στα δύο μέτρα, γιατί δεν μπορούν να αφομοιωθούν με έναν τόσο σπουδαίο λαό όπως οι Έλληνες και Έλληνας γεννιέσαι και δεν γίνεσαι»
Η αλήθεια όμως, δεν κρεμάστηκε ποτέ από τα χείλια των εξτρεμιστών, των υπερβολικών και των ακραίων.
Κατά την άποψη μου, υπάρχει ένας μαγικός αριθμός μεταναστών, που αν το… επιτυγχάναμε, η Ελλάδα θα μπορούσε απλώς να προκόψει, να πλουτίσει και να αναπτυχθεί! Πιθανότατα στην χώρα μας αυτός ο αριθμός να είναι 200.000 μετανάστες (ας το αξιολογήσουν οι αμέτρητοι οικονομολόγοι μας)
Αυτοί είναι που έκαναν και κάνουν δουλειές τις οποίες αρνούνται ντόπιοι και έτσι υπάρχει ακόμη παραγωγή στη χώρα μας. Διαφορετικά, λόγω έλλειψης εργατικού δυναμικού , αρκετές μονάδες θα αποσύρονταν, θα έκλειναν, θα «μετακόμιζαν» σε Βουλγαρία και Σκόπια. (Πχ βαριές ανθυγιεινές εργασίες σε ορυχεία, γεωργικές διαλογές, σφαγεία, συνεργεία καθαρισμού υπονόμων, επικίνδυνες οικοδομικές εργασίες κτλ)
Επιπλέον η ύπαρξη μεταναστών δημιουργεί θέσεις εργασίας γιατί απλούστατα είναι και αυτοί καταναλωτές. Αν μία χώρα έχει πχ 200.000 ξένους εργάτες, αυτοί τρώνε και 200.000 ψωμιά και οι φούρνοι πρέπει να ψήσουν 200.000 καρβέλια περισσότερα και άρα χρειάζονται και προσωπικό. Επίσης αυτοί οι 200.000 ξένοι εργάτες, φοράνε παπούτσια, κάλτσες, πουλόβερ και πουκάμισα και οι βιοτεχνίες πρέπει να τα ράψουν και να προσλάβουν υπαλλήλους για να ανταπεξέλθουν.
Το ίδιο τα καταστήματα ηλεκτρικών συσκευών, τα σούπερ μάρκετ, τα μανάβικα και ούτω καθεξής…
Δυστυχώς παραπάνω μετανάστες απ αυτόν το «μαγικό αριθμό» οι επιχειρήσεις και οι τοπικές κοινωνίες αδυνατούν να απορροφήσουν. Αντίθετα με την υπέρβαση του, οι επιπτώσεις είναι …εγκληματικές και απάνθρωπες. Γι αυτούς και για τους υπόλοιπους. Ας κοιτάξουμε ψύχραιμα το πρόβλημα. Χωρίς ακροαριστερούς και ακροδεξιούς. Μόνο έτσι θα το λύσουμε…
melkar4@yahoo.gr - @karapanagiotidu
Και το άλλο άκρο που -πάνω κάτω- λέει «οι μετανάστες πρέπει άμεσα να απομακρυνθούν, να πυροβολούνται στα δύο μέτρα, γιατί δεν μπορούν να αφομοιωθούν με έναν τόσο σπουδαίο λαό όπως οι Έλληνες και Έλληνας γεννιέσαι και δεν γίνεσαι»
Η αλήθεια όμως, δεν κρεμάστηκε ποτέ από τα χείλια των εξτρεμιστών, των υπερβολικών και των ακραίων.
Κατά την άποψη μου, υπάρχει ένας μαγικός αριθμός μεταναστών, που αν το… επιτυγχάναμε, η Ελλάδα θα μπορούσε απλώς να προκόψει, να πλουτίσει και να αναπτυχθεί! Πιθανότατα στην χώρα μας αυτός ο αριθμός να είναι 200.000 μετανάστες (ας το αξιολογήσουν οι αμέτρητοι οικονομολόγοι μας)
Αυτοί είναι που έκαναν και κάνουν δουλειές τις οποίες αρνούνται ντόπιοι και έτσι υπάρχει ακόμη παραγωγή στη χώρα μας. Διαφορετικά, λόγω έλλειψης εργατικού δυναμικού , αρκετές μονάδες θα αποσύρονταν, θα έκλειναν, θα «μετακόμιζαν» σε Βουλγαρία και Σκόπια. (Πχ βαριές ανθυγιεινές εργασίες σε ορυχεία, γεωργικές διαλογές, σφαγεία, συνεργεία καθαρισμού υπονόμων, επικίνδυνες οικοδομικές εργασίες κτλ)
Επιπλέον η ύπαρξη μεταναστών δημιουργεί θέσεις εργασίας γιατί απλούστατα είναι και αυτοί καταναλωτές. Αν μία χώρα έχει πχ 200.000 ξένους εργάτες, αυτοί τρώνε και 200.000 ψωμιά και οι φούρνοι πρέπει να ψήσουν 200.000 καρβέλια περισσότερα και άρα χρειάζονται και προσωπικό. Επίσης αυτοί οι 200.000 ξένοι εργάτες, φοράνε παπούτσια, κάλτσες, πουλόβερ και πουκάμισα και οι βιοτεχνίες πρέπει να τα ράψουν και να προσλάβουν υπαλλήλους για να ανταπεξέλθουν.
Το ίδιο τα καταστήματα ηλεκτρικών συσκευών, τα σούπερ μάρκετ, τα μανάβικα και ούτω καθεξής…
Δυστυχώς παραπάνω μετανάστες απ αυτόν το «μαγικό αριθμό» οι επιχειρήσεις και οι τοπικές κοινωνίες αδυνατούν να απορροφήσουν. Αντίθετα με την υπέρβαση του, οι επιπτώσεις είναι …εγκληματικές και απάνθρωπες. Γι αυτούς και για τους υπόλοιπους. Ας κοιτάξουμε ψύχραιμα το πρόβλημα. Χωρίς ακροαριστερούς και ακροδεξιούς. Μόνο έτσι θα το λύσουμε…
melkar4@yahoo.gr - @karapanagiotidu
